De Melkweg

Ik zit op een terras in de Provence
En over de heuvels en de Mont Ventoux
Spreidt de nacht zijn zwartfluwelen mantel
Waarvan de voering met duizend sterren is bezet,
Een lichtend lint van horizon tot einder.

Ik nestel mij diep in een mantelplooi
En zweef de Melkweg tegemoet.

"Wil je nog koffie?"
Vraagt zij die hier met mij verblijft.

Ik donder met een klap weer op de aarde
En zeg:
"Nog koffie? Eh... nee."

Zij zegt:
"Dan doe ik ook de melk weg."

Schrijver: Marc van Caelenberg, 9 december 2004

marcvancaelenbergskynet.be

heelal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 24 stemmen 1.311