Alle inzendingen over fobie OR leven OR emoties

Warm weerloos schelpenzand ligt maagdelijk te blinken laat zuigend water slinken op sereen verstild strand Het minnekozend gekabbel vertoeft nog in speelse rust warme korrels nat gekust in teder liefdesgeknabbel Als een plots vlagende bries wolken doet opzwellen de zon straf omknellen in grijs doorschijnend vlies Dan laat traag verdicht…

Mocht het ooit zover nog komen dat ik al mijn gasten welkom heet dan zou grijs mijn wereld kleuren zonder zwart of wit stramien geen gast zou mij bevreemden hun dossiers zijn mij bekend ik zou ze als mijn minnaars nemen in stil geborgen samenzijn…

Donker, koud en kill,tranen,verdriet niet wat ik wil. Het eeuwig verlangen naar rust in mijn hoofd. Geef me de kracht die de pijn verdoofd. Ik voel me zelf zo wankelen.... En vraag me af wanneer ik val!!…

Emoties, toen ik jong was, was ik zo trots Dat ik geluk kon voelen in mijn hart als een bloem die opengaat. Nu zijn die emoties een probleem dat mij niet meer loslaat. Om elk klein ding begin ik te huilen. Mijn emoties op en top.…

Emoties vertrouwd en wereldvreemd. Ze gaan op dit ogenblik hun eigen weg. Hoe krijg mijn emoties toch weer in het gareel. Op dit moment word ik door hun geleefd. Mensen kijken verschrikt naar mijn gedrag. Emoties, hoe ga ik er mee om? Het doet mij pijn, als ik zie hoe een ieder verschiet.…

Kan niet meer vechten, Wil niet meer elke dag weer dat masker opzetten. Mijn hart huilt hartverscheurend Mijn lichaam is dood Waarom? Waarom? Ik ben er helemaal klaar mee Zoveel gegeven, maar er niks voor terug gekregen... Waarom werd het “nee” niet gehoord? Het woord “moeten” haat ik, “moeten” is dwang! Ben zo bang, ben het zat. Ik stop…

De gedachten gaan naar Alles en niets Ik zie dingen Maar het besef is er niet Ik lees woorden Maar de tekst ontbreekt Zinnen dringen niet door Al lees ik ze tien keer Mijn lichaam wil Mijn geest niet Dromen komen Maar ik beleef ze niet Ik moet rusten Maar ik ben ongedurig Ik ben moe Maar slapen kan ik niet.…

Soms is het zo moeilijk emoties te uiten dat 't beter is, ogen en oren te sluiten vooraleer je mensen kwetst.…

Overal zijn ze Ik zie ze En ik staar Ik staar alleen maar Niemand begrijpt ze Niemand wil ze begrijpen Altijd worden ze verstopt Terwijl ik ze juist zoek Ze denken dat ik gek ben Maar ik weet wel beter Ooit zullen ze zichzelf vinden Terwijl ik ze allang heb gevonden…

Emoties zetten ons in beweging. Laten ons vrijwillig kiezen voor. Voor innerlijke strijdtonelen. Voor oorlog of voor vrede. Voor wijze aanvaarding. Voor liefde of geluk.…

Het leven is soms ook net een orkaan. Dan is het moeilijk om door te gaan. We wachten dan op een zachte bries. Zodat ik niet opnieuw mijn emoties verlies.…

ik zag haar zwaaien trager worden voelde kou in een steeds ijlere lucht nog konden wij elkaar niet laten hebben nooit berust in een levenslange vlucht als tegenpolen wisten wij de krachten van het spelen op het scherp van de snee in samen leven namen wij natuurlijk ook het risico van onszelf kennend mee maar juist waar haten…

Niet langer die storm wanneer het waait en bij zonneschijn een verlichte aarde niet langer wordt de regen benoemd volgens het water en haar waarde Niet langer lees ik de betekenis in de sterren aan mijn zij niet langer leef ik met emoties mijn emoties leven mij...…

Of je mee wilde gaan naar een lezing over de Haagsche romans van Couperus je de gelegenheid geven voor een sporadisch contact in levende lijve En dat ik ook wel wist: je neen zou zeggen bang was in het donker pleinvrees je trof overdag een fobie voor insecten ouder dan een eeuw Je nog steeds gruwde van de lipovlo waarvan de larven…

Vandaag ben ik weer teleurgesteld, voel me onbehagelijk. En als men vraagt, hoe dat komt, dan zeg ik ; Kijk maar om je heen. Er is nogal wat aan de hand op deze aarde ; hongersnood, oorlog, rampen en armoede. Die zich tot ieders woede verspreiden. Zo krijg je een wereld waarin vrede en vrijheid nog ver weg is. En er nog velen zijn die…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

(voor Harrie de Jonge) 'de verschrikkelijkste beelden laten mij niet meer los zei hij met angstige ogen' slapen doe ik allang niet meer want zelfs het dromen doet mij zeer en dat was hem aan te zien ook vanaf die dag in zijn bestaan heeft hij geen treintje meer gereden zijn angst werd werkelijk tot fobie dat hij met niemand durfde delen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Facet in de glorie der zomer, stilte beroofd zinloos vreugde Staren in geheimen van oudsher, het blad dat de wind verheugde De ontbering van warmte, bij nachtelijke koude zeeën Marteling van geloof in alle, grijpt elk contact buiten leven Herkenning van oude magie, als verwarring van de grens Dromen lijkt een pijnlijk fobie, eeuwig zwart…

Beide emoties kunnen je doen huilen, De ene tranen doen zeer en de andere doen je zweven, Soms wil je de een voor de ander verruilen, Zo gaat dat in het leven.…

Mocht jij je ongelukkig uitdrukken een lach waar een traan meer op zijn plaats is het is je al vergeven jij bent een jonge toon een nieuw verlangen ik heb het al die tijd geheim gehouden maar jij ruikt de herfst in Amsterdam als een muzikale bondgenoot de nevels en de ochtend regen het verse brood bij het kanaal een woordenzwerver…

Dus voelt u zich óók hierdoor aangesproken, dan lijdt u, juist als ik, aan een fobie!…

Beredeneren, realtiteit, verstand gebruiken, van tijd tot tijd Orienteren, adequaat, concluderen, met regelmaat Emoties tonen, nemen en geven durf te voelen dat is leven!…

Het leven En de zwaarte Vangt zij op En ze maakt er lucht van Die ze wegblaast Met emoties Die zij voelt En deze als luchtbelletjes rond vliegen En als er één kapot gaat Dan heeft ze toch de kleuren gezien Voor haar is dat genoeg…

Ik beloofde mij een aangenaam leven. Het leven heeft mijn geloof gedoofd.…

Al mijn gevoelens en emoties uit mijn diepste wezen Op papier om later terug te lezen. Gedachtes over je leven van lang hiervoor, Want de beleving maak je soms weer zo maar door. Denkend in rust aan het leven van het heden En al zijn verschillen met het verleden.…