Alle inzendingen over geeft niet minder ve

Vier jaar was ik, een dreumes die mentaal beschadigd bij jou liefde zocht en vond; de bindingsangst verdween. Jij was voortaan mijn moeder, steun en zek’re toeverlaat. Jij voedde mij op en loodste mij koersvast door het pub’ren heen. Ik was de oudste. Voor drie halfbroers was ik hun grote broeder. Zij maakten nooit, net als jij, enig…

Maar 't zit op mijn mobiel en ook op de iPad, ik kan er niks aan doen, het heeft wat, maar GEEFT niks!…

De staat bespaart geeft minder uit het volk spaart geeft veel minder uit Zo sparren we met elkaar zo sparen we elkaar Voor wat, voor wie "waartoe leidt die weg die wij moeten gaan...?"…

Ons zoveelste gevecht De zoveelste ruzie Nog een grens verlegt Een bevestigde illusie De lieve vrede bewaren Ja en amen uit mijn mond Dwars door je heen staren Terwijl je mijn hart verwond I've been there, I've done that Over and over again Wat wij delen in bed Is de reden dat ik je nog ken We begrijpen elkaar meteen Als we ons…

Je geeft me liefde, Je geeft me kracht, Je geeft me warmte, Het straalt van je gezicht. Je geeft me je gulle lach, Je geeft me je stille verdriet, Je geeft me een liefdevolle dag. Je bent zo mooi als een liefdeslied. Het is goed je naast me weten te hebben. Je gaf me wat een ander me niet kon geven.…

De zomer ademt alweer haar laatste adem vurig brandt de koperen bol door geen zoektocht meer ontwikkeling in ieder nieuw kasteel zielsverwant in een vlak overvloedig groen land leuk is gewoon plezant en het zand danst net als ieder in dit leven die dit leven leeft een engel geeft.…

Ik ben liever vreemdeling dan allochtoon. Een vreemdeling is best bijzonder een allochtoon, zo heel gewoon. Allochtoon, nee dat is toch geen woord? Hoe kan je nu zoveel verscheidenheid in één adem, met één woord benoemen? Nee, ik ben liever vreemdeling want, wie is dat nou niet? Dat, wanneer je ergens komt men jou als buitenstaander ziet.…

Stoppels op het veld kraaien zwart van begeerte meer staat op het spel populieren werpen al hun schaduw ver vooruit al wat krijst of krast doet het minder luid tussen het rijshout langs de sloot ziften muggen het avondgoud…

"Bak Leyla" diye gösterdi büyüannem gecenin zifiri karanliginda "bir yildiz doguyor" ve diger eliyle " orada ise bir tanesi ölüyor". Ve bir dilek dilemem için, öyle iki eliyle bekleyedurdu düsen bir yildizi göstermek umuduyla, hiçbir seyin sonsuza dek sürmedigini bildigim halde.…

vechtend tegen de tijd die er geen minuut minder om geeft haast ik me om in te halen wat verloren bleek en kwam bedrogen uit…

Dat is wat het leven ons geeft. Daar zijn geen woorden voor. Hoe meer ik me verwonder, hoe minder ik nog iets mis.…

MINDER MINDER…

Mag het een beetje meer zijn, of liever een beetje minder? Die vraag hoorde je maar al te vaak, in slagerijen, kaaswinkels en wat dies meer zij. Nu echter zou je dat wel eens goed kunnen opbreken, in het strafbankje zou je terecht kunnen komen, wanneer je met minder in de schijnwerpers komt.…

Voor volgend jaar heb ik wel wat te wensen: Wat minder oorlogsdreiging en terreur, Wat minder executies, lijkengeur, Wat minder leed, maar vrede voor de mensen. Kortom, een jaar met winst en geen verlies, En ook wat minder Peter R. de Vries.…

Waar groeven glijden zichtbaar in het gelaat De wijsheid wijzer wordt en nooit te laat De tijd ruimte geeft tot meer en minder…

Zij ligt op bed als een verstilde pop maar met de ogen half gesloten, de wilde roos op het netvlies geboren, magisch beeld tussen het alles of het niets een bekend gezicht verschiet van tint als zij uit de transparante ogen kijkt als zij in haar droom de pijn verliet de milde adem vervliegt op die onverwachte morgen waarin een…

Geert Wilders laat zijn roedel luid scanderen: 'Veel minder Marokkanen in de stad' De eerste huizen worden straks beklad Gezaaide haat kan zomaar exploderen Contouren van een oude spookgestalte Kristallnacht en een verre zwarte halte.…

streven naar meer geeft minder meer kleuren, meer verblind meer tonen, meer verdoofd de behoefte als grenzeloos verlangen aan de behoefte is snel voldaan eenvoud als basis…

Ik herlaad maar weer eens en begin opnieuw te richten. Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

D`r was een hele, hele tijd terug een boertje, met een kromme rug. Hij was niet meer zo jong van jaren en werd al wat dunnig in de haren. Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

Ik kan er niet omheen: míjn poëzie geeft minder uitslag op de schaal van Richter.…

Het kind wurgt een kauw Vingers zijn er om te graaien Het puin glinstert van de dauw Het duin staat in lichtelaaie De uren jagen op elkaar De dagen korten in elk seizoen De weken halen elkaar in De maanden verwelken Het jaar is minder dan een vlinder Minder dan de spin die 's avonds Hoop geeft en 's ochtends rouw *) Alom dit alles alleen…

Je geeft me liefde, Je geeft me licht, Je geeft me warmte, Het straalt van je gezicht. Je geeft me je gulle lach, Je geeft me je stille verdriet, Je geeft me een liefdevolle dag, Je bent mooi als een liefdeslied. Het is goed je naast me te weten, Je gaf wat anderen niet konden geven. En wat je deed zal ik niet vergeten.…

hoe ze steevast zonnebloemen plant in haar verlangen naar een zomer aardbeien plukt en vereeuwigt in gelei die nooit stroperig genoeg lijkt ze houdt van Vivaldi en nog enkele anderen die dood of levend zijn gegaan zoals regenbogen die nooit blijven en toch blijft ze kijken ze draagt altijd een cardigan tegen het rillerige van de avonden…

Soms vraag ik wel eens aan mezelf: ‘Zijn er wel mensen die écht om mij geven?’ Dan zegt een stemmetje in mijn hoofd: ‘Doe je ogen open en kijk eens naar al die mensen om je heen!’ Maar weet je wat ik zie als ik mijn ogen open? Ik zie alleen maar mensen die GEEN donder om mij geven!…

nee, maar we hebben nog genoeg oude ideeën we zitten in een vliegtuig de violiste waar ik naar luister vraagt zich af hoe haar hand in elkaar zit maar ze gaat door het lijkt een struikelpartij maar het is wegrennen in slow motion de zee weerspiegelt de langzaam golvende wolkenlucht het vliegtuig bonkt door een luchtzak geeft niet:…

maar voor mijn gevoel was het uren later De zon had mijn bleke huid gekleurd en in het water bungelden mijn benen het was weer tijd huiswaarts te gaan en met mij waren ook de eendjes verdwenen 'k Heb genoten van de stilte in de zon het water en alles wat er leeft het is ook elke dag opnieuw een wonder wat de Heer de mens aan schoonheid geeft…

bomen blazen winter uit het is voorspelbaar om mij heen, ook de sneeuw en het trotseren zelfs de eenzaamheid die in de onverschilligheid kerft met dit late uur binnen is het warm tweehonderd lichtjes fonkelen ooit lagen ze in mijn hand, onbekommerd jij wortelt nog dieper in je trots en de champagne cadeautjes stapelen de leegte, hoe duur…