Alle inzendingen over geen foto a.u.b.!

“Ik had de verrekijker gepakt om naar de vogeltjes te kijken. Maar die zag ik niet. De blaadjes zag ik wél. Toen heb ik naar de blaadjes gekeken.”…

Misschien een grijpbare met een kans Werkend aan de toekomst, kwam deze langs Een begrijpbare tekst voor ieder die het wil Als je het niet snapt geef dan a.u.b. een gil…

Vandaag heeft Wouter samen met Verhagen Het zoveelste conflictje bijgelegd 'Een misverstand', werd iets te vaak gezegd En verder a.u.b. niets over vragen Ze stonden met opeengeklemde kaken Wat nooit meer heelt, verbeten goed te maken.…

Er komen steeds meer tranen Ze vloeien niet meer in banen Maar gaan hun eigen gang Dat maakt mij ontzettend bang Waarom heerst die pijn Ik wil niet bijzonder zijn Het lijkt wel of mijn lichaam het begeeft A.u.b. niet, ik wil dat het leeft.…

“Meneer, ik neem aan dat u onze justitiële regels naleeft, dus spreek a.u.b. de waarheid”, meldt de rechter beleefd, “u hebt 1 broer, blijft u koppig zeggen, maar hoe valt dat dan uit te leggen ?! want uw zuster houdt hardnekkig vol dat ze er 2 heeft !”…

De lucht is lichtblauw met schaapjeswolken op mijn rug liggend val ik in diepe slaap de hemel opent zich een lange weg met helder licht lokt mij, de eerste stap zet ik trillend,nu zweef ik weg zie duizenden mensen ze zwaaien en roepen doorzichtige lichamen uiterlijk vol met aardse tekens ik kom nu in een bundel licht die mij doorgloeit…

eerst viel hij me niet op een lange gestalte gebogen naast de grijze container toen ik dichterbij kwam was er een teken van herkenning even glommen de ogen daarna kreeg zijn blik iets triests onbeweeglijk en nietsziend keek hij in een eindeloze verte achter op zijn jas een briefje: van hogerhand bij grof vuil gezet niet aanraken a.u.b…

Ik wil foto's van vandaag nieuwe foto's van jou en mij waarop we intens gelukkig zijn Ik wil foto's van later van hoe het misschien ooit zal zijn foto's waarop we samen oud en samen nog steeds gelukkig zijn Foto's van toen zijn er genoeg maar ik wil foto's van vandaag waarop te zien is hoeveel ik van je hou...…

Duistere stilte, lichte stilte Foto´s komen tot leven Foto´s van oudooms En van oudtantes Ik wil slapen in de wind Tv kijken in de lucht Met op de achtergrond De foto´s die door de lucht zweven Zweven door elkaar Om de minuut zie ik een andere foto De mooiste foto en de bijzonderste Foto lacht naar me…

zacht als een deken van alpacawol regen die de aarde voedt de weg vindt naar de wortels van het gras en paden baant voor zon die zoekt en vindt (schijnbaar broos in de wind) de eerste bosanemoon…

Hij kijkt foto's. Op een ervan verft zij een kastje. In het kastje liggen foto's. Op een ervan kijkt hij foto's. Niet op de foto's: zij verft een kastje.…

in september smeten eekhoorns de appels op de grond ze lazen de post-its van de weduwnaar niet: pluk a.u.b. geen appels ze zijn nog niet rijp naast haar stoel ligt de open catalogus: bedenk wanneer je de appels wilt oogsten…

Record op Instagram is nu gebroken De foto met de meeste likes van al Iemand bedenkt een curieus geval De halve wereld is erop gedoken De generatie van het internet Het is wel het ultieme zelfportret…

Jij maakt me met je komst echt niet blij Ik wil jou echt niet in mijn leven Want jij hebt niets moois te geven Angst...ik wil zonder jou naar morgen Zonder pijn en zorgen Ik vraag het je nog een keer Verdwijn A.U.B want je doet me zeer.…

A.U.B praat weer tegen me... want in jouw stem klinkt de geheime muziek die ik zo graag wilde horen. De stilte heeft lang genoeg geduurd,en ik doe mee aan dit gesprek met Jou... Jij spreekt... En Ik zing mijn partij... Zeg JA... En wij zullen er nooit spijt van hebben... Zeg JA...Zeg JA...Zeg JA...…

Zo'n foto is nooit weg, en ze kosten maar vier voor een gulden Kijk, het lijkt (na drie minuten) en we staan er nog op, ook. Omgekeerd natuurlijk, ik zat links en op de foto's zit ik rechts. We zijn bruiner dan in werkelijkheid, en de schaafwond op mijn neus blitst overdreven. Links voorop, dat ben jij.…

Je stuurde een foto vandaag waar jij het allermooist op staat en al wilde ik dat heel graag het is niet dat het nu beter met me gaat want een foto verandert niets aan het feit dat ik je mis ik kan je misschien wel zien maar ik weet dat het niet echt is Want een foto is slechts een foto ik kan geen zoen geven of krijgen ik kan je niet voelen…

En dan die ene foto, waar de tijd is vasgelegd, waar geen mens meer naar kijkt, geen woord over wordt gezegd.. Die ene foto, waar de tijd lijkt stil te staan, de mensen verdwijnen, Die foto blijft bestaan...…

De trein, rekt het landschap uit Bomen strijken langs het glas Een flits, legt de tijd voor even stil Vormt de wereld, hoe ze was…

Zij staart me aan Als ik kijk, kijkt zij ook. Ze zit gemoedelijk Lachend en onberispelijk In haar zetel weggedoken Even boven haar bril kijkend. Een glimlach rond haar lippen Of is het een grijns De achtergrond is vergeeld Gekreukt, gescheurd Maar ze blijft daar hardnekkig zonder verpinken mij gadeslaan tot ik mijn rug naar haar toekeer…

De foto van de dag een beeld dat je niet zal verliezen Misschien een bittere last wat zal je kiezen Dat beeld van onwel of die schim die is verdwenen De dag gaat snel maar die foto is gebleven…

En je weet lieve moeder door die foto aan de muur zul je altijd bij ons zijn. In gedachten ben je bij ons en je leeft voor altijd mee in ons hart. Rust zacht lieve mama. We houden van jou. En we missen je.…

Flonkerende ogen witte tanden een prachtige huid fel gekleurde sari’s versierd met edelstenen en dan wij lichte haren bleke huid westers gekleed toch wil je vol trots met ons op de foto…

Een foto, al is die zo ver weg genomen, is als zwart wit dichtbij mij, waarin iedere nieuwe strofe, van nature overgaat in een alinea, alsof ik jouw boek nooit echt gelezen heb, dus lees ik jou tomeloos ademloos door, terwijl ik naar een oude zwart wit foto staar...…

Foto aan de muur. Oneindig diep. Aftastend en onzeker is hoe ik er naar binnen liep. Dagen, weken, maanden geleden. Foto aan de muur. Aan het oppervlak zo mooi en puur, maar diep van binnen koud en zwart. Toch veroverde het zijn plek. De tunnel naar mijn hart. Foto aan de muur die me tot leven heeft geroepen.…

Dat ik nog steeds Van je hou Ik heb alleen nog Een foto van jou En in gedachten Denk ik nog Aan de slapeloze nachten En toch.. Die foto zal ik Niet verscheuren Jou liefdevolle blik Nee, nu niet treuren Hartzeer Ja, dat is waar Steeds weer Denk ik aan haar.…

je kijkt mij aan de ogen licht geknepen bedenkelijk, meewarig over zoveel woestigheid maar morgen overzie je lachend zeven sloten op de zes en achterover leunend stel je mij de vraag waarheen ze leiden al die dwarse dromen je kijkt mij aan je foto houdt mij bij de les…

je kijkt me aan de ogen licht geknepen bedenkelijk, meewarig over zo veel woestigheid maar morgen overzie je lachend zeven sloten op de zes en achterover leunend stel je mij de vraag waarheen ze leiden al die dwarse dromen je kijkt mij aan je foto houdt me bij de les…

je kijkt me aan de ogen licht geknepen bedenkelijk, meewarig over zo veel woestigheid maar morgen overzie je lachend zeven sloten op de zes en achterover leunend stel je mij de vraag waarheen ze leiden al die dwarse dromen je kijkt me aan je foto houdt mij bij de les…

Nog drie zijn er in leven Soms sta ik op en heb energie dan ga ik langs langs alledrie dag tante Jo ben je nog bang voor kikkers, muizen of de kat van tante Alie die mijn moeder al lang niet zag niet zien wil of doven woorden net als daden langzaam uit dag ma wat is er nog na die kaalslag wat kan ik nog omhelzen…