Alle inzendingen over geest

Nu de dagen kleurrijk korten zwerft hij door halflege bossen groet de eik, buigt voor de beuk eet een overgebleven zoete bes verzamelt een berg met nootjes voor het wat luiere mededier Zwaait naar overtrekkende vogels met hun kompas richting zuiden kijkt naar een fladdervlinder die speurt naar een laatste bloem Mijmert languit in een varenbed…

Die in de geest van Pinksteren hun weg vervolgen. Eendrachtig tezamen aan een nieuwe aarde toegewijd.…

De Geest die werkt en soms voel je het en beleef je wat misschien allang onbewust in jou aanwezig was Verrassend De Geest die werkt en soms moet je gewoon je andere ik laten gelden, het masker af doen Ontwapenend De Geest die werkt waar mensen eerlijk erkennen te falen, niet af en onecht zijn Bevrijdend De Geest die werkt wanneer…

Het schip van geest werd opgetrokken uit de expansie van een fles, kleinschalige gedachten opgetuigd, te vaak gestrand, ontvouwt zich en leeft in mij de angst voor het onbegrensde wat het ginds betekent voor mijn zijn, waar kennelijk geen maat op staat, zodat het hart, mijn binten kraken in het schuim van tegenlicht, het beloofde land…

Er is een geest Die deuren sluit Hij is onzichtbaar Opeens zegt hij het is uit Ik heb een sleutel die iedere deur kan sluiten Ieder huis kent Van binnen en van buiten Verweven met ieders verhaal is een ontmoeting Met deze geest voor ieder fataal Het kan aardse deuren sluiten In een lichtval ongekend De mens Treedt door de deuren Van…

Alleen in de geest is weinig gegeven wat bij geen wezen lukt, blijft maar even, Onbeschrijfelijk pompt het hart onder het omhulsel, in een labyrint van euforie of smart rond in de essentie van verliefdheid in de ziel of lijfelijk.…

Het voorspelde stormweer kwam eraan Ciara met Ierse meisjesnaam als een boze geest blies hij om ter meest op wat hij loskreeg en ging voldaan.…

Ik las dat stilte bestaat zuivere geest verdwenen in de mist brieven aan speciale vrienden je wist het in het donker alle sombere gedachten je beweerde zoveel niets anders verwacht zo kenmerkend voor de mens.…

Onrust. Lotte is ziek Ik pak mijn rugzak mijn kompas en wat kleren doe mijn laarzen aan, een jas en ga de deur uit Op weg naar Lotte Alleen zijn met mezelf Zolang ik onderweg ben zal ze blijven leven zal ze niet doodgaan Ze gaat niet dood, het mag niet Ze gaat niet dood, ze gaat niet dood Nee, nee, nu nog niet Het is nog niet de tijd…

Mijn geest wil vluchten, vluchten voor al het verdriet. Voor de geur van de dood, die mij overal omringt. Maar vluchten kan ik niet. Verzamel maar weer nieuwe moed, koste wat het kost, en doe wat je doen moet. Blijf op je post. Dus hebben wij jou weggebracht. Naar een heerlijk plekje in het bos.…

Ik laat me gaan in de stroom, met de stroom de bedding, de oevers tast ik af mijn vingertoppen strijken langs de rotsen en de krokodillen voelen waar ze verpletteren in welke hoeken ze snijden ik ken de spanning van hun spieren, poten, kaken en laat hen gaan in mijn stroom, met mijn stroom mijn bedding en wijkende oevers geven hen de ruimte…

Mijn geestige geest is geestelijk rijkelijk bedeeld, om vele geesten in de geest van de mens van geluk, glorie, hoop, kracht en strijdkracht toe te bedelen. Opdat vrede en harmonie geestelijk de wereldlijke wereld gaan overheersen boven het heersen van afgestompte, zieke geesten. Geestig genoeg?!…

Waar is de tijd dat onze eerste corona dode nog groot nieuws was. Mogelijk worden we vandaag wakker met honderd nieuwe doden in België, want mensen houden zich niet bepaald aan de regels. We hebben zeer veel sterfgevallen gehad. Onze virologen zegden altijd dat we op schema zaten. Dat de curve aan het afvlakken was. Misschien nog niet…

Omdat je vreemden niet meer vertrouwt ben ik je middelpunt geworden het enig licht waar je verloren geest zich nog op richt Je maakt de vreemdste dingen mee waar ik aandachtig naar luister en terwijl mijn hart bloedt speel ik jouw schimmemspel dapper met je mee Soms word je wantrouwig en door boosheid beheerst dan probeer ik steeds…

Wat in de geest leeft is niet dood en zal ook nimmer sterven, omdat de "grootheid" van een mens blijft voortbestaan in de erven.…

als jij mijn geest zou zijn zou je verdrinken in het onbegrip van anderen zou de verwarring die zuiverheid zaait je overwoekeren en achterlaten als een verlept en verdroogd icoon geslachtofferd door het onkruid dat zich mens noemt als jij mijn geest zou zijn zou de zuiverheid verwarring zaaien in jou…

Het oude COC is ingedut, zo is de mening van John Blankenstein. Die club zou eigentijdser moeten zijn. Voor dit bestuur rest nog alleen de VUT. Zo’n homo-crisis was niet te vermijden: Ze kunnen trouwen en dus nu ook scheiden.…

zo zuiver als zijn woorden zo angstig is mijn geest hij die mij verraad voor hem is het een feest ik ben nu wel angstig en voel me erg klein hij die woorden spreekt maakt me echt heel klein zijn zinnen snijden door mijn hart en ziel ook steelt hij de vrouw waar ik eens voor viel mijn vorm van geluk was zijn jaloerse blik en net als…

ik heb de wereld tegen de muur gezet hoe harder ik schreeuwde des te groter het verzet kende hun namen uit wat zij ooit hadden gezegd een bonte mengeling van losgeslagen geesten zonder verband is er met hen als groep niets aan de hand maar door het algoritme van deze tijd raken zij bevrijd van maatschappelijke kluisters…

Je geest gaat dwalen als je ouder wordt en denkt dan veel in het verleden je geest is ook niet meer zo scherp en weet zo weinig van het heden. Het vroeger krijgt opeens weer kleur je doolt dan weer door wat geweest is en waant jezelf weer in die tijd en ziet het ook niet als gemis.…

De letters zijn de steken De woorden zijn 't patroon De zinnen zijn de pennen Soms wordt het wonderschoon Af en toe valt er een steek Die ik dan op moet pakken Om het eindresultaat maar niet in te laten zakken De pennen laat ik dus tikken Met patroontjes uit mijn geest Ook als er maar één iemand geniet Is 't niet voor niets geweest…

langzaam opkomend of ineens plotseling daar al dan niet gepaard gaande met warmte en kou een gelukzalige golf maakt zich van je meester en stijgt langzaam op het laatste restje lucht is er uit vacuum getrokken alleen op de wereld in een zoemende wereld groene velden bloemenzee aan zon geen gebrek eens spat die bel uiteen het…

Beperkte geest Vol eigen trots IJdel in woorden Je maakt dat ik kots Simpele ziel Koppig en leeg Je verdiend zoveel minder Dan dat wat je kreeg Ik verwerp het respect En minacht jouw zijn En geef je terug De ruzie en pijn Je noemt mij naïef Dat mag je annexeren Dat was ik ook zeker Door jou te respecteren…

De geest van de stilte op dat glooiende veld. De geest van de stilte die mij niets verteld. De geest van de stilte blaast mij nieuw leven in. Door het gebukt gaan in de geest der stilte, geeft hoop het leven weer zin.…

In het nachtelijk duister komen zij ongevraagd ijle bezoekers uit koud en schimmig duister opdoemend zich beeldend in onzen gedachten zij die bij ons willen zijn met klagend gefluister nachtelijk aanvaarden van hen die wij zijn comprimeren zij kil met wazig aanschijn zoekt de eenzame ziel in rusteloos dwalen opkomend verschijnt zij angstig…

De onafhankelijke geest gelauwerd en geprezen wordt in stilte gevreesd als gevaar voor de vrede Nagel aan de doodkist die geweten heet ----------------------------------------------- uit: 'Zout', kwartaaluitgave KPMG december 2005…

ik hoor het ruizelen van woorden uit de bomen van mijn dromen die ik optuig in mijn geest het is een feest van groene blaadjes prille tonen op muziek van lente als de winter is geweest in kleur bloeien akkoorden als zinnen zich formeren volgens regelen der kunst schrappen en opnieuw proberen wind draagt traag wat inspiratie aan als…

zij heeft ze zien vliegen vol geestdrift en plezier later schuimbekken van woede nog doller dan een stier een verzameling kleine geesten dronken door bier zelfgenoegzaam in het leven al generaties hier zij die vertrekken missen grote bekken zijn sociaal geslaagd kiezen voor familie en vrienden een plaats die weer weet…

De geest van de laatste dag waar ben jij? wat heb je gedaan vrees, ook jouw redding is een vraag de geest van liefde laat het zijn een wonder jouw bestaan…

ik heb geen stappen gedaan om uit te treden ben met het heden naar de toekomst gegaan wist mijn plaats in vaag verwachten zag het spelen van krachten was enkel geest omdat zintuigen ankerden in plaats en tijd voelde me bevrijd door een grenzeloos opengaan de golven achterna die mij in zeeën energie moeiteloos deden vervloeien…