Alle inzendingen over geliefde

We liepen in de bossen En bij een heuvel waar één klaproos tussen een zee van koolzaad, ging het over de dood en het voorvoelen ervan: lang geleden, op haar verjaardag stortte haar geliefde van een berg 't ging ook over Thomas Moore en zijn boek: de magie van het dagelijkse leven We deden nog een boodschap en voor de winkel sprak ons…

Hoewel ik op deze plek bij voorkeur een hommage hoopte te zien bij het verscheiden van een van onze grootste, veelzijdigste, alom geliefde naoorlogse acteurs, i.c.…

Als ik mijn ogen sluit, kijk ik de toekomst in Kinderen die opgroeien, mensen die ouder worden Als ik mijn ogen open, stromen mijn emoties Vreugde, pijn, geluk maar ook verdriet Als ik mijn armen open, sluit ik ze Om geliefden vast te nemen, een knuffel te delen Als ik mijn handen uitsteek, draai ik me Om dierbaren een hand te schudden…

Ik hoop nu alleen, Op een beetje begrip, Van al mijn geliefden, Laat mij maar even, dat is de tip! Echt ik kom sterker naar buiten, Dan iemand ooit dacht, Maar ik kan het nu wel even zonder Iemand die naar me lacht. Ik laat de wereld echt niet alleen, Zonder mijn aanwezigheid, Maar nu even niet, Dat wilde ik even kwijt!…

De machines staan op nul, geen metertje slaat verder uit, als de tranen onmerkbaar langs haar hele lijf lopen, zij met trillende handen de zo geliefde ogen voorgoed sluit. Vaarwel mijn liefste.…

In gedachten reis ik verder door de laatste uren van het jaar waarom zijn die gedragen loodjes zo verdomd, verdomde zwaar korte dagen zullen lengen kille nachten huilen mee elke ochtend zal licht brengen soms haat ik die zo geliefde zee vele stappen die ooit verzanden in verdriet maar ook in de lach woorden die in handen landen…

Wanneer ik mijn geliefde toetsen streel Zie ik zo af en toe hun boerse snuiten Grimassen trekken voor mijn schone ruiten En erger ik mij dikwijls groen en geel. Diep in mijn hart hoor ik een melodie Die ik in noten voor mijn ogen zie, Het wordt een variabel meesterwerk.…

verbeelding en gepeins sloeg mijn mensenharte gade ze vlogen waarlijk schoon in harmonie met haar omgeving Ze vlogen in grote getale om de lamp heerlijk dat gefladder zo dichtbij en op mijn zwerftochten over de drukke brocante markten Scharrelde ik immer rond op zoek naar opgezette vlinderkes en boeken ook was ik geliefd…

mijn hart ligt waar mijn geliefde op mij te wachten staat, handen in zo vaak gevoelde zijden ondanks het late uur een lach die zich om me heen plooit met weerhaken om nooit te lossen het klopt ook 's nachts daar in de stilte van haar slaap gestaag door de uren heen die ons altijd weer scheiden van het diepste ogen blikken na een laatste…

Bekend en berucht als tocht der tochten, geliefd bij achteloze onervaren amateurs, berucht bij de ware profs op de fiets, stampend, dreunend, hijgend, verder niets. Meer dan 250 kilometer op de pedalen, heuvel op en heuvel af, eten, drinken, water halen, geen tijd om te recupereren, of geen kracht om te demarreren.…

het moet spontaan gaan een onverwachte bliksem die de boom scheidt van zijn kruin in een tomeloos verzengmoment de schuiler tot overlever toeschouwer van zijn geluk ze wendt haar lippen af zijn droge lik op stuk voor de laatste fantasieloze poging haar opnieuw te bedwelmen met zijn onuitgegeven roes reeds gefaald twee geliefden naast…

Huis waarin ik woon leefde 'n ambteloos pastoor met z'n huishoudster; geliefden tot in de dood wat de kerk hun verbood Twee rode rozen bloeien zomer's op hun graf door niemand gepoot; in onze tuin heel bizar groeit 'n zelfde rozen paar Het zal toeval zijn plaats voor m'n gemoedsrust een mantel van gaas; mantel om de rode rozen op het…

De maan verhaalt in zilveren tekens van het land dat niet bestaat Het land van gouden dromen Het land waar verlangens wonderbaarlijk vervuld worden Het land waar zon de koning is en vrede de koningin Het land waar geliefden warmte drinken uit elkaars handen Zo klinkt de hymne van een onmogelijke liefde De pijn van verlangen geboren uit…

open- baren waar ik sta al draait de hele wereld om een duurzaam plekje vurig te bevechten in de lange levensreeks toch blijft mijn hart een hof waar afgunst niet kan stekken ruimschoots gezaaid en bemest zal die er steeds verrekken ik vraag slechts om erkenning van mijn wezen met gebreken snak niet naar de winst van winnen geliefd…

Vergeef me maar ontvang me met open armen en vergeef me da’ k vraag of U mijn geliefden zult verwarmen met de niet aflatende liefde, vergeef me dat ik vraag, me niet langer te laten lijden dat ik zelf gevraagd heb U wat eerder te laten komen vergeef me dat ik de regie in eigen handen nam vergeef me dat ik dat kleine beetje respect…

Neem me mee naar het land dat ons heeft grootgebracht laat me daar alleen Tussen wijngaarden en vijgenbomen vlij mij neer op de grond van ons dorp waar ik elk geluid , elke geur herken Neem me mee en als het dan mijn tijd is zaai me uit over onze geliefde Libanese aarde het oude huis dat lijkt te waken op de heuvel ?…

bent als een vergezicht gedroomd in oude tijden door geliefden, een woud zei jij mij niet: 'hunkering' is het goede woord dat mij beschrijft zoals ik ben of wat ik voel een smachten nu en in een levend verleden vrouwelijkheid zei jij me niet: 'laat me' geen man kan rode stenen dragen gloeiend als de lava dat ben ik, het gloeiende…

. --------------------------------------------------------- uit: ' Wij zijn de laatste geliefden in de wereld', 2009.…

Verdriet en geluk zo dicht bij elkaar ik kan er niet aan wennen mijn gevoelens blijven bestaan ik blijf er achteraan rennen Verdriet van wat is geweest het verliezen van dierbare mensen en om te gaan met ziekte ik zou het niemand toewensen Geluk bij je geliefde en kinderen die ik kreeg mooie sprankelende jaren dat soms tot enorme hoogte…

Oude, geliefde volksvertellingen willen voor altijd de geest verblijden van ieder die zijn leven laat leiden door eenvoudig denken vol zuiveringen. Met kunstig spreken of rakend zingen mogen sprookjes eeuwig hun kracht verspreiden, glans om beroemde namen verwijden: lof aan d' eerste geschreven meldingen!…

. ----------------------------------------------- uit: 'Hoe je geliefde te herkennen', 2006.…

mij aan de wereld te verkopen Dan kan ik tranen achter je stelpen mijn innerlijk verder dichtknopen Masker, laat mij naar ieder lachen voor hen dé bron van vreugde zijn Toon hen jouw lach van alledag en verhul in vredesnaam..al mijn pijn Masker o bescherm mij alstublieft, laat toch geen mijn binnenste zien Masker ik ben nu al niet zo geliefd…

er bestaat een kunst van het beginnen zoals de zon opkomt bij blauwe lucht welkom geliefde met uw warme zucht laten wij elkaar compleet beminnen trage streling over een zee van tijd met golven die zich kalm verroeren zoals een lied emoties kan ontroeren vlammende lichtjes in de ogen vleit sneller zweven door twinkelparadijs en sterren…

het leven halen altijd fijn Doorgaan niet verzuimen dingen doen puin ruimen Interesses overal intelligent en sociaal streven naar dat ultieme een boeiend verhaal Iets laten zien en voelen wat het leven inhoudt samen sterk klinkt zo vertrouwd Ook is er pijn om wat mensen zeggen dan geen vergelding niets aan uit te leggen Geliefd…

Op zoek naar hem die zo geliefd was, en nog altijd wordt bemind. Mis jij het ontwaken van de lente, de witte rijp op het groene blad. De vogels die naar het zuiden vluchten, of heb je het aardse wel gehad. En tussen de grote schapenwolken, mijlen boven land en zee. Hoor jij de zuivere hoge tonen, terwijl ik luister hier benee.…

Soms weinig Geliefd of voor gek verklaard Wordt er door de creator slechts Eenzaamheid vergaard. Gekken en dwazen schrijven Hun namen op deuren en glazen. En doe maar gewoon dat is al gek Genoeg. Zo lijkt de teneur van meneer Mineur te verbazen, als de majoriteit Hem zijn plaats niet gunt achter de deur.…

" riep ie, 't is half twaalf ik begon doorgaans met wijn om half een in de middag ik dacht is ie bedonderd ik dacht, ben ik bedonderd ik raakte de fles niet meer aan ik had het gehad met alcohol de meest geliefde drugs in ons Koninkrijk der Nederlanden nu ben ik een jaar alcoholvrij ik heb m’n vrijheid terug; m’n ALCOHOLVRIJHEID…

karaktertrekjes gelegen touringcar chaffeurs stelt u dit tevree neemt u DEZE mensen echt mee daar straten volgesmeerd met gladde zeep schitterende diamanten van de Schepper glijden uitrollen over het wegdek doodsbang op weg naar de arena ja eindigend met verschrikkellijke kweluren voor de onrechtvaardige dood ga innig geliefde…

Ik wil weer de witte vlinder zijn en mijn vleugels uitkleden en mij laten smelten in de mond van mijn geliefde. Ik luister naar het uitwuiven van de meeuwen boven het Zwin.…

Je zou nooit arriveren in mijn armen, geliefden die verloren waren van de start.…