Alle inzendingen over gemaskerd

evenwicht tussen kleur en volume de ronde snit gaat bewegen in een kolk die lonkt een amberen weelde de kapper belooft de schicht en de donder nog wat wennend aan de clown in de spiegel maar zeker van mezelf kruip ik uit mijn huls de gel glinstert als een korstige helm als je het eenmaal gewoon bent - zo helemaal opgezet voor het gemaskerd…

luister naar de stemmen de geesten van de regendraken landelijke helden, feest der herkenningen zielsverwanten, trouwe vrienden in een ander land, nabij de bergen strandt de wagen, zingen de zagen blaken de dagen, de vreemde vragen verliefde ogen, verziende blikken we zijn slechts schimmen, dichtersdwergen voor het avondmaal ontmanteld gemaskerde…

Er verschijnt bij de groenteboerin een gemaskerde man. Het gewin is de kerel z'n streven. 'Je geld of je leven' gebruikt-ie als openingszin. De vrouw, die in 't nauw lijkt gedreven, bekent hem: 'Ik kies voor m'n leven. M'n geld krijg je zo met een knol nog cadeau.' 't Is een hengst die ze hem heeft gegeven.…

Ze rusten niet de doden ze dwalen al werden ze in graftombes te ruste gelegd Ze komen terug de doden houd je vast aan dit hangend koord lispelt de turquoise slang Ik ben een Lemniscaat volg mij ik wijs de weg naar de wereld Een onzichtbare reis een gemaskerd bezoek aan levende wezens Waar Kali haar bloedige scepter zwaait…

en de trommelaars vielen perfect in de dressuur allemaal tegelijk muisstil je kon voor een moment messcherp zijn verheven liefdeslied horen dat kwam er dan even boven uit hij stond zo te zweten dat je dacht man hou toch op je voelde hem door je huid je voelde hem tot bloedens toe vrouwen dansten langzaam langs steeds dezelfde passen gemaskerd…

en zie wat ik zei maar nooit wou: zij druipen sissend op de dorre lezerstongen in de verstorven luchten het worden druppels langs de gemaskerde kin van een tandeloze fee hun boeken verbranden in de stormen van nijd hun neuzen bloeden van al het ontkennen een ijzige boog spant zich op wolken van vuur en voor wie…

soldaat met een gebroken zwaard de krijtlijn tussen binnen en buiten is uitgegomd hij heeft grijze snippers uitgespaard de kleur verbannen kubus en kegel dwong hij op een vlak doorheen de schuivende hoeken van een gitaar kijk ik als een kikker naar een wak als een vogel naar een verknipt gebaar een taartpunt snijdt een halve cirkel vijf gemaskerde…

Jij keek mij aan, wijds als een verlichte Indiër, één in allen, met jouw naakte ziel de gemaskerde meute ontwrichtend. Met mijn handen op jouw blote, koele rug, die het Licht van Christus uitstraalde, maar die mij meer in de steek liet dan Christus ooit zal doen. Ik ben als een flipperkast, die bij te grote schokken op tilt slaat.…

welnee ze giechelde en ze gilde want waar zie je nou een goudfazant op hoge hakken en een hoed ze riepen brutaal dat lijkt wel roet je hoort op een gemaskerd bal of als pias op het carnaval toen vluchte onze goudfazant en stak haar kop diep in het zand dat had ze van een struis gezien zo schaamde zich die Willemien toen ze een poosje had gestaan…

“ maar het geschilderde skelet antwoordt niet in de stilte maar in zijn onheilspellende zwijgen ligt de dood, gemaskerd, om de hoek nabij te vroeg ontwaakte bollen om het er koud van te krijgen herkent hij de rillingen tot aan het bot van het verstilde gebeente.…

klatergouden maan onder de lichtkroon der vorst door saletjonkers verraden de ketterse bisschop onthoofding getekend decreet van de rechtbank gekanteld de dobbel onder een vilten hoed het oordeel gestorneerd door falsaris tot vogelvrij gewend veinzend dwarrelend dwaalspoor van kwikzilveren zwaluw wijzend de doortocht naar regenboogpoort gemaskerd…

Op anderhalve meter loop je, je glimlach gemaskerd, voorbij, beducht voor mijn nabijheid, ons bestaan in een wereld waar ziekte heersen kan. Toch zijn we op anderhalve meter nu nooit meer deelbaar door twee, want één voor wie de ware aanraking niet schuwt, waardoor de afstand tussen ons ontbloeit in onderling kwetsbaar durven zijn.…