Alle inzendingen over grietje

Klein meisje eenzaam en alleen. Niemand die haar begrijpt. Altijd toekijken vanaf de zijlijn. Voelen dat je niet goed genoeg bent. Klein meisje nu een vrouw. Een vrouw die haar verleden afsluit. Op weg naar een betere toekomst.…

Ik zag Cecilia komen op een zomernacht twee oren om te horen twee ogen om te zien twee handen om te grijpen en verre vingers tien Ik zag Cecilia komen op een zomernacht aan haar rechterhand is Hansje aan haar linkerhand is Grietje Hansje heeft een rozenkransje Grietje een vergeet-mij-nietje de menseëter heeft ze niet gegeten ik heb ze niet…

woon ik er naast als hof en kerk zijn geruimd en gesloopt en mijn Amerikaans vriend met een kleine gekwetste schedel loopt waarvan ik weet dat het Grietje is Grietje gaat mee naar Amerika om niet voor gek te staan neem ik stilletjes afscheid; beeldt me in dat ze weet dat mensen om haar geven ze heel veel meer is als ‘n rariteit…

Toen Grietje stiekem hulp was wezen halen Verklaarde oom agent: "Ik vind het best Dat Hans hier door de heks wordt vetgemest Als zij daarvoor maar vettax wil betalen. En als ze hem zelf opeet zo meteen Komt er nog weer een aanslag overheen."…

hadden jullie kunnen ontsnappen moest er iemand zijn om te beginnen maar er was alleen het bos en het verdwaald en alleen zijn de hallucinaties in het donker door de honger en alom de redding van zwanen die jullie terugbrachten naar je lieve vader en je vreselijke moeder terwijl jullie doodgingen waren jullie wel slim maar Hans en Grietje…

Jans Pommeranzeke Van Nieuweschanzeke Heeft dan wel sjanzeke, Kan het niet zijn Grietje en Hanzeke Van woudestein, Ook niet Roodkapzeke In 't bosravijn 'Nee,' zei het ganzeke, 'Niet Pommeranzeke Grietje of Hanzeke Geen Halewijn 't Is ook geen meiseke Of Mainzelmanzeke, Visselke, schrijverke Sietske of Hein...'…

Groot sprookjesboek Om de kinderen koest te houden De dag te temmen in het hoofd Nog lang en gelukkig voor het slapengaan Nee dan mijn krant bij het ontbijt Roodkapje verkracht en kermend opgevreten Assepoesje verkocht aan de hoogste bieder Grietje kotst haar snoep Wanneer mag ik verder lezen?…

Nee, zei het ganzeke vol hartepijn geen Pommeranzeke Grietje of Hanzeke meiske of manzeke Sietske of Hein Nee, zei het ganzeke zonder venijn, wie brak nou het lanzeke? Beer Bolkestein! Danzeke sjanzeke, op mijn liedekijn pak nou je kanzeke o beertje mijn 12 juni 2019…

Ha, ha, ha, kijk mij eens scheuren met zo'n grietje uit een liedje. Het hele dorpsplein gierde mee. O, campanile, de pizzabakker had smaak. Deze pizza zag er lekker uit, smaakte naar meer. - En de scooter verdween in de verte.…

Toen ik ‘m voor het eerst zag keek ik met de ogen van een kind Ik vond het de allerliefste vlag en telde 7 hartjes in de wind Maar nee, die hartjes in het rood bleken pompeblêdden in het Fries dorre bladeren uit een vieze sloot het had voor mij iets tragisch Maar nu zie ik het toch haarfijn want door een allerliefst grietje weet ik dat…

Tao vinden de weg verliezen in jezelf terugvinden waar je bent geweest Tegen de dorst twee steentjes onder de tong één zou maar eenzaam zijn een dichter spreekt graag met volle mond zonder stotteren over Grietje Klein Duimpje in haar hand in deze versie is Hans opgegeten en herdacht Zij volgt het spoor dat een Chinese nachtegaal…

ik heb je gezien in de spiegelende ruit van een winkel je vrolijke snuit keek naar mijn rug toen ik draaide ging jij weer terug pas in de bus werd het ontmoeten in je stralende lach een goedendag wat niemendalletjes wist niet eens waar ik was je zwaaide bij afscheid een eindeloos grietje dat houdt van madeliefjes je bent…

vluchtig wordt licht als jij zwiert met de parasol jouw immens plezier danst ludieke schaduwen hier je speelt met de wind die in je blonde haren zingt jouw ogen weerkaatsen de golvende schittering van water samen op strand met het paradijselijke zon zee en zand ik houd van het lachende kind in jou jij mijn grietje en toch volwassen…

's Morgens als je opstaat ben je al heel druk je denkt aan wat komen gaat en loopt je al bijna stuk Dan weer hier en dan weer daar waar wil je eigenlijk heen? je haalt echt alles door elkaar en voelt je heel alleen Is er dan niemand die je helpen wil zodat het allemaal wat lichter wordt ja, sta dan toch even stil en denk dan aan God…

een slapende reu(s) moet je niet wakker maken bezwoer klein duimpje ze was veel te laat naar school gegaan: doornroosje had zich verslapen de inquisitie kreeg bij heksenverbranding bijstand van grietje aantrekkelijk is de schoen omdat hij me past dacht assepoester onderzoek wees uit dat sneeuwwitjes maagdenvlies zeven gaatjes had…

Trouw bezoekt hij alle wijken, Sinterklaas, de mijterman, Denkt aan Grietje, denkt aan Jan Komt in ieder huisje kijken Houdt er stil met zijn gespan. Hoor, daar is hij met zijn wagen Sinterklaas, de mijterman, Wat niet op zijn wagen kan Dat zal Zwarte Piet wel dragen. Kindren, heet hem welkom dan.…

Het grietje trekt 'm aan en hij hun kleren uit. Ze bloost en ziet 'm staan. Ze doen het met elkaar. Hij denkt: 'Een fijne griet.' Al spoedig komt-ie klaar. De ander echter niet. Ze voelt zich zwaar genept en zegt 'm onvoldaan: 'Een goed begin: je hebt het halve werk gedaan. Hij voelt zich nu een kalf. Weer doen ze 't.…

Stemming uitgesproken, paradijselijk neergezet, verkeerd begrepen, het sprookje van Hans en Grietje gemoedstoestanden geïnterpreteerd, een groene tuin met zijn veel te grote bomen synoniem aan uitzinnige vreugde de 'boom des levens', bestaat uit één enkele emotie pragmatisch, creatief staat de wereld plotseling op haar kop 'het nieuwe…

Vele landen reeg ik aan elkaar, met mijn ‘Harley Davidson’ Zo te reizen was een droom van mij, die in mijn puberteit ontstond Ik ben zelfs tot in Dakar geweest, maar daar werd het mij te heet In mijn roes nam ik een grietje mee, ze morste lip-stick op mijn slee!…

Nog met moeder, Gerard en Grietje koffie drinken alles leek nog zo gewoon, maar tien minuten later hing u daar in een boom. Achter laten drie kinderen en een vrouw, waarom mijn lieve vader waarom moest dit nou. Wat er allemaal is gebeurd dat zal ik nooit komen te weten, maar mijn onbekende vader ik zal u nooit vergeten.…

van zijn platgeslagen aarde heksen laaiend op de stapel en nog van de Zeven Plagen die de sprookjes wilden horen Doornroosje was er niet sliep uit haar spinnewielverdriet met Eenoog dromend aan haar zij die er zijn lodder had gesloten en niet wist hoe er de Blauwbaard in het donkerste geniep er van de kansel soms een Hansje soms een Grietje…

Zucht dag op dag die bleke Krijn, Of zijn ze voor Grietje of Saartje? Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag? U wil ik het niet verzwijgen. Je bent niet voor niets zo jentig vandaag, om alles uit me te krijgen.…

Stap voor stap zei de vrouw van de reus en ze hing zijn laarzen aan zijn neus Wat doe je nou zei de bullebak maar 't was te laat het zat al strak Klein Duimpje, broers, de zeven geitjes, en Hans en Grietje met z'n beidjes, Roodkapje, oma, al 't bezoek kwamen te voorschijn uit de hoek waar eeuwenlang de klappen vallen ze riepen juichend…

Hoe groeide uit dat lustige Grietje die knorrige, dolle katijf? Een lief als een hemelbietje, en nu zo een duivelig wijf! Vandaag al de winden aan 't waaien; en morgen noch ba, noch boe. Ik zitte mijn schoentje te naaien, en trekke mijn draadje toe. Wat heb-je aan die pinten, die pijpen? Neem liever een druppel, een dop!…

Te beginnen met Hans en Grietje en de heks in haar huisje, Met de al om beroemde tekst, knibbel knabbel knuistje. Of lezen we vandaag Assepoester met de boze stiefmama, Ach wie van ons kent het niet dat eeuwen oude melodrama.…

Hansje en Grietje, echt niet zo maf of laf Zo blij dat het onderdrukte kind weer te vinden is in me. Ook totaal niets mis even gezonde afstand te bewaren Boksen om eigenwaarde die zoek was te hervinden, labeur. Nu zo tevreden mijn knappe prinsesbedje in, dik min Lief poesbeest verwarmt steevast mijn voetjes, gespin dat ik bemin.…

Grietje, want zo is de naam Van mijn naaivrouw, had gesproken, Van dan chocola te koken: O, Wat is die vrouw bekwaam! Ik was werelds opgeschikt, Met mijn beste zondags pakje. En de mouwtjes van mijn jakje Had ik netjes opgestrikt. Maar dat leek nog niemendal Bij die rijke lui der kindren!…

Ik weet haar doodgewoon een overvolle tram in Amsterdam het Damrak waar mijn oma kwam met hoed, zo statig toen nog geen verkeer en nu ze is er weer in andere gedaante straalt ze door generaties van weleer behoedt zij zonder het te weten zonder naam, zonder te heten de reiziger naar wat ik weet niet, maar wel dat ze is die geboorte…