10206 resultaten.
Het dorp.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 Grijs en grauw zijn er de kleuren.
De muren zijn gescheurd.
De ramen zijn gebroken.
Jaren is er niets gebeurd.
Dit dorp is van de wereld uitgesloten.
De fabriek is er gesloopt.
Er was voor ons geen toekomst meer.
Er was zelfs geen enk'le hoop,
maar weggaan dat deed zeer.
Het is een niemandsland,
een zwarte vlek, vervaagd.…
Dáár zijn
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 85 Dáár zijn
waar nu het grijs en grauw
van verleden spreekt
van beter vergeten
van leegte en voorbij leven
van was en is niet meer.…
Kerst.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 409 De dag is grijs en grauw,
heel anders dan ik mij had voorgesteld.
't Is kerst.
De nacht is kil en koud.
'k Heb nog geen enk'le ster geteld.
Want ze huilen om de doden,
de zieken en gewonden,
de slachtoffers van moorden,
om alle oorlogswonden.…
Jan Rot is zot op het leven, ‘n Prachtmens
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 273 Een stem valt stil
Maar houdt zijn oude zeggingskracht
Dag prachtmens, rust nu zacht
Het lichaam is verlaten, leeg,
Onze harten grijs en grauw verslagen
Maar wie is dood
Op zo’n manier herdacht?
Dag prachtmens, rust nu zacht!
In mijn verbeelding zie ik hoe je minzaam lacht,
Jouw hoop maakt ons verschil van dag en nacht.…
Dood, je wist niet hoe het voelde
hartenkreet
3.7 met 19 stemmen 3.281 Onbekommerd leek het leven tot die dag
Dood je wist niet hoe het voelde
Je wist niet wat het met je deed
Maar nu, als je hen mist die je zo dierbaar waren
Nu weet je wat pijn is
Nu weet je pas wat je mist
Maar ook wat je gehad hebt en er niet meer is
Grijs en grauw vaker dan ooit
Stil verdriet, met niemand te delen
We zijn met zovelen en…
Grauw grijs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 De wereld van het grauwe grijs
Een besloten wereld het bewijs
Nevelige gordijnen
Nat dood hout aan het kwijnen
Een wereld zonder zichtas
Stil water in een regenplas
De geuren van verlatenheid
Mistgordijnen dik uitgespreid
Geen sijsje hoor je zingen
Zelfs geen reebok zie je springen
In één hand voelen vingers kou
De ander is gevuld door…
Lof der Zotheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 Ik ben een grijsaard zonder kleuren;
een pennenlikker, grauw en grijs.
Het is het ergste wat je kan gebeuren:
eens bonte hond, nu kleurloos wijs.…
Luchtig......
hartenkreet
4.7 met 41 stemmen 695 over de velden
liggen grijs grauwe sluiers
luchtig gedrapeerd…
Depressief
netgedicht
3.1 met 11 stemmen 697 Soms urenlang
ben ik dan bedroefd
soms dagenlang
ben ik dan moedeloos
en wacht ik dan
op het scheuren
van het grauwe grijs,
het opnieuw gebeuren.…
Dancing in the Dark
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 33 De ochtend grijs, de avond grauw;
een dof bestaan, geen greintje glans
en geen idee: wat wil ik nou?
Maar ik leef op als ik met jou,
al is het in het donker, dans.…
Afsluitdijk
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 45 In roze ochtendlicht
langs water, grauw en grijs.
Een geel bord dat bericht:
het monument is dicht.
Je maakt wat mee op reis...…
hoop
hartenkreet
4.3 met 6 stemmen 679 Grauw en grijs is de ochtend
Een sluier mist bedekt het land
Een aanblik die wel went
Als je in het niets bent verzand
Maar je hoopt op de middag
Met al zijn zonnestralen
Op dat sprankje licht
Dat je ooit uit het niets zal halen.…
alleen
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen 522 Grauw en grijs is de ochtend
een sluier mist bedekt het land.
Een aanblik die wel went
als je in het niets bent verzand.
Maar je hoopt op de middag
met al zijn zonnestralen.
Op dat sprankje licht
dat je ooit uit het niets zal halen.…
De Generaal En De Zee
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 189 Het was een extreem nare, kille winterdag
vond de Generaal, die het slagveld overzag.
Kleine wolkjes verlieten telkens zijn mond
als hij bevelen naar zijn manschappen verzond.
Toen de artillerie gaten in 't ruige grasland boorde
en hij niets anders dan ruwe kreungeluiden hoorde
zaten zijn gedachten, zoekend naar rust, aan de kust.
Op een golf…
grauw grijs Scheveningen
netgedicht
3.9 met 19 stemmen 822 klotsend beuken grijzige golven
op grauw betonnen pier
die ongenaakbaar
ongeroerd
volhardend wortels slaat
doorheen het water en het zand
in wetenschap
dat het tij wel weer zal keren
lijkt hij de enige
vandaag…
dood verwacht...
hartenkreet
2.7 met 26 stemmen 2.126 in grijs silhouet
als schaduwverlangen
angstaanjagend
op zoek naar prooi
waar zij wezenloos
door grauwe ogen
in breekbaarheid
haar doel ontsiert
moet hij lijden
in het spel der liefde
haar kus gegeven
verwacht de dood…
opstaan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 442 Uit de hemel vallen druppels
Als woorden in een moeizaam gesprek
Grijs-grauw is de stemming
Als ik opsta uit mijn bed
Waar is de liefde
Die me vervulde in de dagen van de zon
Waarheen is zij vervlogen
Wie plaatste deze bitterheid er voor terug...…
Korte dagen
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 224 mensen kruipen weg in jassen
grauw en grijs hun kleding
ze sjokken in hun tredmolen
van werken en van sleur
zo kort de donkere dagen
energiepeil staat op nul
waar zijn de zonnebloemen
de onbezorgde zomerdagen ?…
Flirt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 164 Schijnheilig flirt de zon
van achter grijs grauwe wolken
die middels hagelstenen hun kracht
al eerder bewezen
doch verleidt zij hen
naar buiten te treden
om dan in een onbewaakt
ogenblik hen flink te verrassen…
Treurnis,
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 43 De tijd gaat onmeedogend
Van helder weer naar grauw.
Onmetelijk ben ik alleen
Met droefheid om me heen.
Waarom is alles grijs
Zelfs dit aardse paradijs?…
Grijs
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 264 Je zal toch maar zo’n grijs bestaan moeten leven.…
Vogeltrek
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 458 grauw, grijs
klaar voor de start
naar een zonnig paradijs
een laatste maal foerageren
de reis wordt zwaar
jong en oud spreiden hun veren
mooie taferelen
met heftige geluiden
wie gaat er bevelen
op naar het zuiden…
Eens.....Gaat Het Licht Weer Aan.
hartenkreet
4.8 met 10 stemmen 515 De wereld grijs
de wereld zwart
de wereld wit
de wereld grauw
om je heen
alles kleurloos
alles vlak
alles koud
alles diep
om je heen
geen uitzicht
geen doel
geen gevoel
geen toekomst
zien...
Toch, eens gaat het licht weer aan.…
Haar ster
netgedicht
3.6 met 8 stemmen 439 Langs het pad
bedrukken letters
een grauwe achtergrond
het lijkt of
hier, op deze plek
gras zelfs grijs kan
laten groeien
onder een wolkenloze
hemel pakt zij
mijn hand en zingt
zacht, alsof ze voelt
dat ook tranen hier
gestorven zijn
"ik zie een ster" ....…
Kleur
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 194 De dagen grauw, en grimmig nors de nacht.
Stil, kleurloos ligt het landschap in de mist.
Een grijs waaruit het zonlicht is gewist
houdt ons de hele maand al in zijn macht.
Gelukkig passen aso’s voor mineur
en geven met hun zwerfvuil nog wat kleur.…
Grauwe dag
hartenkreet
2.9 met 11 stemmen 469 Het is zo’n grauwe ochtend lijkt ’t begin van een saaie dag
’t is zo’n voorgevoel van wat je zeker niet beleven mag
Zo’n saaie voorbode een grijs gedoe, ongezellig allemaal
Maar straks als de zon weer schijnt is ’t een heel ander verhaal
Zo komt er altijd weer een kentering, is er altijd een keerzijde
Is er altijd hoop die toch weer gloort aan…
Water verkleurt.
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 139 Als de schaduw het water
om mij heen doet verkleuren
in grauw en grijs.
Gedachten, in een spiegelbeeld
verdrinken, mijn mond geen
woorden kunnen spreken.
Mijn ogen het beeld wat ik
zoek niet kunnen vinden,
tot dan, zal ik verder zoeken
Als de schaduw verdwijnt
het water weer helder kleurt
zal ik mijn gedachten verwoorden.…
Esthetisch kapitaal
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 297 De wind waait guur de laatste bomen kaal
De lucht is grijs, de tijd voor velen grauw
Participatiemaatschappij lijdt kou
Dan hoor ik plots: “…esthetisch kapitaal…”
Hoe kan een land waarin zo’n woord ontspringt
genivelleerd en vaal zijn? Nee, dat swingt!…
gedachten
hartenkreet
3.2 met 8 stemmen 1.488 Mijn gedachten zijn zo grijs als de lucht
Niet wetend wat der komen gaat
Als regen die langs mijn ramen stroomt
Komt het eruit als storm in een zucht
Ver gezicht grauw en mistige lijn
Misschien met donder en bliksem
of is het als dwarrelend sneeuw, puur
Wit als mijn gedachten konden zijn…
dood?
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 480 de architect had geen liefde getekend
had dus ook niet berekend
dat er wolken zullen komen
op zolder
wolken als gewichten
grijs grauwe waterketels
wie tilt ons om te wegen
wie voert ons door het blauw
wie waakt er voor het ogenblik
als ons afgestorven ik
beurtelings hatend
en zich verzoenend
steeds wakend en in dromen
nooit meer voorbij…