Alle inzendingen over gruis: Alex Roeka

Voor Alex en zijn mooie Maxima Komt met de dag de huw'lijksdatum nader; Alleen zijn er problemen met haar vader. Maar hoe zit het met Laurentien haar pa? Door Brinkhorst gaan veel boeren op de fles. Die man mag dus ook niet op het bordes.…

Van Maxima haar welgevormde benen Ging eentje door een kleine misstap stuk, Maar Alex krijgt dankzij dit ongeluk Wel kans om voor het koningschap te trainen. Want voor het eerst is hij beslist in tranen Om een van zijn beminde onderdanen.…

"Men zegt dat ik best aardig kan acteren Als man, maar 'k heb wat moeite met mijn rol Als vrouw - nee echt, dat wordt mij iets te dol Ik zie mij niet naast Alex paraderen Al zie ik er jong uit, het voelt als straf Die baard maakt hem te oud, die moet er af!" - Max(ima) - 28 april 2024…

De Ridderzaal geniet weer interesse Wat wordt daar dit jaar aan het volk onthuld Met welke hoedjes wordt de zaal gevuld En heeft de jurk van Maxima finesse En Alex? Ook al blijkt hij goed gebekt De strekking van zijn tekst is wéér gelekt…

Idealen worden vermalen en tot gruis gemaakt, om vervolgens te verstuiven en nieuwe mensen aan-te-raken.…

Door Emmen schreden ze; er klonk hoera Ze lachten koninklijk en toch aimabel Hoe zij dat deden vond ik formidabel Echt beter dan de cast van ‘Maxima’ Die filmreeks stelde me nogal teleur Vraag voortaan Max en Alex als acteur!…

Kan Mark het liberaal met Alex plooien? En wie wil überhaupt met Geert in zee? Op al die vragen blijft het antwoord steken Het mantra blijft: eerst moet de kiezer spreken…

Dus onze Nationale Ombudsman Gaat naar de Europese rekenkamer Het Kabinet acht niemand vakbekwamer Hijzelf vindt ook die baan wel pakkie-an En zo wordt good old Alex Brenninkmeijer Europa’s budgettaire koddebeier…

Zou Alex, net als Bernhard heeft gedaan Steeds weer proberen om een prins te maken En pas zijn driften en zijn daden staken Als er een mannelijk lid is opgestaan? Kom op nou en steek opa naar de kroon En maak, bij wie dan ook, een leuke zoon…

Die lege hulzen achter mij - hoe ruchtbaar nog hun gruis.…

Het gruis van lege hulzen, het knerpt nog achter mij.…

De voornaam "Willem" oogst niet veel applaus En "Lodewijk" klinkt ook al voor geen meter Prins Alex noemt zijn kindje strakjes beter Georg, de tweede voornaam van prins Claus Al zal dat ook wel weer voor ophef zorgen Want Máxima die spreekt dat uit als Jorge…

Prins Alex zegde heel de natie dank: Een uit het hoofd geleerd nietszeggend lesje, Besloten met één zin van zijn prinsesje, Al liep die zin taalkundig lelijk mank. Omdat ze zo lang elders heeft verkeerd Is zij het Nederlands alweer verleerd.…

Verscheurd is mijn hart Vastgehouden ik hier een zoon Vastgehouden jij daar een man Uit de boksen klinkt verscheurde Alex verscheurende Alex gebeten door de liefde verscheurt hij mij zoals ik verscheurd door jou door mij door die geliefde die net zijn mijn cd door de post zo Aards liet bezorgen met een lief briefje met de…

Net aangesteld krijgt hij alweer ontslag Geen commandeur meer bij onze marine Nooit meer de ‘blauwe hap’ in de kantine Alleen het uniform – geen strepen – mag Als troost klinkt daar een stem uit opa’s graf Wees blij Alex je komt er goed vanaf…

Daar herinnert een woning In het Nijmegen van weleer Wegens hun hall of fame bekroning Zich de Rozemarijnstraat nog een keer Waar een stille kracht betrachtte Dat Eugenie er zo nodig weg wou Gezien ze zich tweederangs achtte Met echtgenoot en loten in de hoogbouw Zoals ze insgelijks ons Insulinde Waar Jan in big bands musiceerde De rug…

Ze offeren hun leven Dat Alex hen een lintje geve…

Wat blijft er van mij over, wanneer ik hier voltooi? Wanneer ik uitgeschreven ben. Wanneer we uitgezongen zijn. Nadat we gedaan hebben, wat gedaan moest worden. Nadat toeval bedoeling werd. Nadat we zinloosheid, zinvol maakten. Zinnelijk vaak. Een verhaal. Gedichten. Liederen.. Spelend. Muziek. Spel. Wanneer ik weer kind word, die…

Een laag van gruis met beton omrand Niet doorheen te komen met zachte hand Alleen door een flits van intens verlangen Is deze ziel met passie nog te vangen…

Wij praten gelijk de zee ik de golf die wegtrekt jij de golf die terugkomt een onafgebroken gaan en komen soms woest schuimend soms zacht ruisend maar altijd klimmen naar de top op zoek naar de verzoening altijd als één eindigend nooit alleen.…

Mijn liefde omvat meer Dan aan die ene alleen En bestaat uit zovele Welke ik deel Met jou, met hem en die anderen Schrik niet; mijn zonen Krijgen mijn liefde diep en meer dan oprecht Ze weten dat nog niet Ze voelen dat nog niet Nog niet Mijn liefde bestaat uit vele delen Ik consumeer ze stuk voor stuk Met oprechte gevoelens Aan ieder…

De rand, dun en hoog. De diepte, diep. Ik balanceer ongeduldig en hebberig; wil ik op de rand staan, wil ik de diepte in. Geen houvast alleen mezelf. Keuzes, zovele. Hersens gepijnigd. Emoties en ratio door elkaar heen; werkelijkheid verweven met fantasie. Droom ik en sta met beide benen op die rand dun en hoog, de diepte diep Wil ik…

mijn vlees..... hangend aan een haak wachtend op de steek plots en snerpend om te blijven hangen daar waar ik ben mijn vlees.... net niet tot bloedens toe geliefkoosd; grote handen zacht en warm los nu en meegenomen de toonbank mijn vlees... naschokkend, doorbloeding ogen vol van verbazing een lach en applaus verblind…

In het labyrinth van woorden wentel ik me in de knoop Dans ik, van woord naar woord Spring ik, van zin naar zin Op zoek naar het verhaal loop ik terug naar het begin Steeds weer en weer en weer Loop ik weg van het einde…

Veelal vruchteloos is 't pogen Veelal franjeloos het doel Zonder leed geen mededogen Veelal vervelend het gevoel Vaak vertwijfeld in 't gedogen Zeg ik wat 'k veelal veins of voel Zonder vreugd geen ziel bewogen Vaker echter hou 'k mijn smoel…

Kleur van Ziel Vult de dag, Tot schemering inzetbaar wordt Voordat iets wordt gezegd Wordt glas na glas gevuld En al het leed dat er nog was Is in benevelen gehuld…

zijn hand aan haar borst raakt haar diepbonzend hart stilzwijgend schreeuwt hij om liefde slaat zij haar ogen neer kan alleen maar ademen uit in uit…

zomaar een plek in Belgie een pad, een meer, een terras vol van historie om mij heen smaakt het bier me best…

het vooruitzien is gestorven ik zoek naarstig naar het heden had ze ooit verworven soms zelfs krachtig beleden de ochtend kent thans geen gloren het licht voelt als verdoofd wanneer word ik opnieuw geboren en door wie wellicht uitgeloot ik heb weet, dat ikzelf zal moeten herscheppen het lijkt nog reiken naar een te hoog gewelf of op…

je liet me achter met een gebroken droom: een handvol flinterdunne schilfers toen ik heel veel later mijn verkrampte vuist opende ruiselde glazig gruis me als zand door de vingers…