293 resultaten.
Oekraïne
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 80 Gaat Edith Schippers tóch naar het EK
Want er zijn 'democratische signalen'
Dus Mark en Alex óók bij de finale
De handel moet tenslotte door,daarna
Voor Timosjenko zorgt men wonderwel
Ze krijgt oranje tralies in haar cel.
Ondanks eerdere bezwaren gaan Nederlandse politici toch naar het EK.…
Vergruisd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 80 Mijn afstand onttrokken
aan het oog, wijst
het niet waar ik was,
maar loopt steil omlaag
door het kristallen gruis,
naar een dal waarin ik mij
niet durf te wagen, waar ik
het huis verliet, wat ruimte
biedt, voor nooit gestelde
vragen en verder verval.…
Nederland
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.407 ons land en vorstenhuis
En sla des vijands heer met sterke hand tot gruis.…
Koning en ?
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 598 Een Koning hebben na zoveel jaar,
meteen dan maar een Koningspaar,
want Alex trouwde Maxima maar,
wat ik toch niet helemaal snap,
is dat ondanks dat zij net als
Prins Claus en Prins Bernard,
niet de titel hield van Prinses.…
Dit is geen kom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 132 Dit is een verhaal
van gruis tot gruis,
van as tot as,
met wonderlijke
verwikkeling
Dit is geen kom
Dit is een herinnering
die stil lag als een hond,
voor dood, en plots tot
leven komt
Dit is geen kom
Dit is een woord
uit zijn context weggegrepen,
zonder welk het niet bestond
Dit is geen kom
Dit is een sfeer
van thee en alg…
Flessenpost
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 237 Gruis van groevende gedachten slaat dwarrelend neer
in een hervonden fles van nederige eenvoud.
Droef denken vleit neer aan de rand van weleer,
woorden van troost klinken weer vertrouwd.…
Dichter Mohammed al-Ajami: 15 jaar cel?
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 351 Koninklijk gezien
wijken, Alex, ook in 2013 mensenrechten voor de baat.…
Muurschrift
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 134 Steen na steen
wordt gevoegd
verband verbindt
geen breuken
welke op een slagveld
bot gevangen hebben
ik luisterde niet
toen jij sprak
stapelde gedachten
op zeker weten
ruis werd gruis
taal is zó poreus…
Zonder Yulia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 Gelukkig gaf hij ons een levensteken
Luis in de pels, van trojka
hier tot daar
In aanloop tot een nieuw verkiezingsjaar
Nog niet aan Poetins
wolvenjacht bezweken
“Ik ben nu jullie nieuwe
Santa Claus,”
Zo tweette dissident
Alex Navalny
Vanaf zijn nieuwe plek -
een winterkamp
Ten noorden van de Poolcirkel
en Oeral
Hoe vaak zal…
Verward ontwaken
netgedicht
2.0 met 27 stemmen 3.434 Niet meer het weten herkennen
in het doel van het streven
van wat het leven ook mag bieden
Stilstaan en de dromen
vereeuwigen in het gruis
van vertrapte idealen
Spoken jagen achter
het toneel op het ritme
van de akoestiek
Het applaus ontwijken
om geen gezichten
te herkennen die ik
niet kan onthouden…
Alleen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 847 Alles vergaat tot gruis,
geen echte thuis.
Geen vader, geen moeder
geen zuster, geen broeder
geen vriend, geen vriendin
het touw, daar zinkt ze in.…
Gemiste kans
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 542 uit
de vrouw omhuld in blinkend goud
uren heb ik staan wachten
op het Haagse Lange Voorhout
ineens zag ik de gekroonde koets
en hoopte op een blik van herkenning
de majesteit kwam echter tussenbeiden
met handenwuivende inmenging
thuisgekomen voelde ik enige smart
haalde haar verkreukte foto uit de la
en drukte deze stevig op mijn hart
Alex…
Dodendans
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 2.486 Ik zie in het licht
wat dwarrelend gruis
op gouden koorden
een dans creëren
in werv’lende warmte
vol wondere schijn
die me lokt
om samen
‘n éénheid te zijn
en ik denk aan
de woorden
bij sterven gesproken
stof zijt ge
tot stof zult ge wederkeren…
Ontmoeting
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.759 Hoe jong nog waren we
Prille jeugd
Als de lente komt
zijn de dieren niet de
enigen die toenadering zoeken
Het was niet mijn bedoeling
je te vernietigen tot gruis
slechts weg te vagen
tot je niet meer bestond
Ik ben je niet vergeten
maar je bent wel weg
uit mijn leven
Hoe kan het dan
dat ik overal waar ik ben
jou tegenkom?…
De Spiegeling van de stad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Het land ter zielen
aan de oevers van
de kade, uiterwaarden
Het tegenlicht
van glinstering
weerkaatst het
zwevend gruis
Lichtend pad
kabbelt het spreken
in de wuivende kraag
Het land ter zielen
houdt de voeten staande
rond de spiegeling van
het stadsgezicht…
ANNIE GRUISEN DEFINITIEF GEVELD!!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 402 Alleenstaand aan het Spido-roer
zwak in gemeende conversaties
nu verdacht van erge malversaties
krijgt zij de boeteprijs uitgereikt
en natuurlijk de liefde van ons allen
omdat uiteindelijk de liefde overwint
wetende dat het kwaad woedt in een ieder
dus Annie Gruisen betaal terug en kom terug!…
Koud als steen.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 885 Als het verstand het hart
tot gruis maakt,
liefde wordt gebroken door haat,
Dan zijn woorden geenszins
meer van belang.
Slechts nog stilte en kilte om
je heen, alles koud als steen.
Grijze wolken die voorbij drijven.
Hoe kan je zo vertrouwen krijgen?
Geen steun en toeverlaat, een warme hand
doet je dan alleen nog maar verstijven.…
Eendimensionaal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 luchten zijn geklaard
alle lijnen getrokken
ieders schuld verhaald
nu waarde is gewogen
en de schemer naar
waarheid ingevuld
kan het helderwit nog breken
het gras zijn duinen nog waaien
zijn wildgroei beteugelen
graniet tot gruis verweren
mocht het volmaakte
zijn treden nog struikelen
op schreden nog keren…
Davids huis
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 122 de rover zegt
het pleit is beslecht
komt laten wij haar vangen
tranen moeten opgevangen in de perkamenten
plooien van haar huid
met elkaar gezind
spinnenwebbend negerend
het Betlehemkind
haar huis schiet deze toren
van onteigenen en schijn in gruis
zoenende de engel uit Davids huis…
Morfine Versje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 647 Nog ratelen mijn nieren
als de kettingen van een geest,
maar morgen zal hun gruis
het porselein bekrassen.…
Restanten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 257 Wat rest is de puinhoop,
van wat ooit een samenspel was,
maar nu voorgoed verbrokkeld tot gruis,
wat rest is stof,
die opwaait in de wind,
die niemand ooit nog terug vindt,
zelfs niet als rest!…
NON-AGRESSIEF
snelsonnet
4.0 met 21 stemmen 1.172 Zelfs in Des Heren harem gaat het mis:
Soeur Agnes sloeg Soeur Rosa’s neus in gruis,
die trapte juist Soeur Flavia in ‘t kruis,
men hoorde: “Hel !” en zelfs: “Verdoemenis !”
Drie vrouwen vredig samen ? Een illusie !
Dat is van oudsher een recept voor ruzie.…
Meteoor
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 295 In een langgerekte parabool
verlegt een flonkerend stuk gruis zijn baan.
De traag rondwentelende aarde
brengt zijn wilde zonneval tot staan.
Een neertuimelende fakkel wordt ontstoken,
hij boort zich lichtend door luchtlagen.
IJle rooksporen verdampen in mistende vlagen.…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
feniks
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 120 toen de hemel naar
beneden viel en
al het weerloze tot
gruis vermaalde
verstikte jouw holte
in het midden in
stof en stukken
van een vliegtuigstoel
gedeukt gebutst
doorkliefd zeeg je
zijwaarts onthutst
naar de grond
als een feniks uit
de as herrezen
transformeerde je
na de vernietiging
van sculptuur in een
doorleefd…
Neuschwanstein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 755 Een geestesschim onaards
wordt middels tonnen steen
door arbeiders getorst
in vuil en gruis en zweet,
vermetseld tot materie.
Wie nu de berg opgaat
is als een oude pelgrim:
de weg is lang en zwaar,
maar 't loon na moeizaam zwoegen
is een hemels visioen!…
de smaak van Ingmar Bergman
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 333 de smaak van Ingmar Bergman
grimassen verstoren de gang
van de wind
de eenzaamheid
slechts rotsen en dromen
scheppen de beelden
van de schilder
tastbaar het lot
vrouwen ontvangen
tussen kleffe dijen
de webben
het gruis
van eeuwen
de melkende zee
de tempel als kasteel
stemmen achter de branding
verstoren het gaan…
Dwalingen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 407 Geschreven bij het gelijknamige boek van Alex Verburg.…
contrast
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 4.683 in koelen bloede
heet zij welkom
ijzig kalm
een warm onthaal
hij komt thuis
en moet vertrekken
de eerste keer
zijn laatste maal
in stil vermoeden
schreeuwt zij namen
scherpe woorden
stompend hard
zijn hoofd vol gruis
haar hart vol stenen
wat trouw begon
bleek valse start…
Ziel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 170 Levende vleugels in het gruis
de dood op één wiel
heuvelopwaarts nog wel
het gezicht is van leer
de helling ligt bruin versleten
in het licht van de geschiedenis
de kringloop is een kruiwagen
vol vage levensresten
niets gaat verloren
dat onvermijdelijk terugkeren tot stof
rolt tergend onvermijdelijk
en beeldvullende uit
alles vergaat…