186 resultaten.
Danste wind
netgedicht
2.0 met 902 stemmen 59 ik wist
het nog
van vroeger
jij blij in
het midden van
de bloemen wei
ik beloofde een
handvol wind en
spetters regen
met de bui
zat het echt tegen
die kleurde regenboog
maar in jouw
blonde haar danste
wind de krullen klaar…
Een handvol licht
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 2.027 Zacht ging hier de nacht voorbij
in linten aan mijn zwakke ogen
die het stamelende donker
zochten in een vergezicht
waar ik zocht - soms naar iets meer
al wist ik dat ik zou verdrogen
in dit schemerende zand
waar ik mijn blik op had gericht
Zacht ging hier de nacht voorbij
net als de uren die vervlogen
en ik opende mijn hand
die - met een…
Een handvol sterren
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 3.207 'k wou dat ik je pijn kon lijden
'k wou dat ik je angst kon dragen
samen met jou tussen de sterren zweven
samen met jou de hemel beleven
de takken van de bomen zullen je stevig omhelzen
de blaadjes van de bloemen zullen je zachtjes beroeren
de gloed van mijn hart zal je blij verwarmen
'k zal er zijn om je stilletjes te omarmen…
Een handvol dromen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 336 gedachten staan
een eerst bericht
verschrikt gezicht
familie en gezin
tal van regelingen
die gelijk beginnen
in ongekend perspectief
heden en een nog
onvoltooid verleden
verstaan de toekomst niet
verdriet en verlies
het houden van
je was of bent zo lief
de kaarten zijn geschud
met niets gekomen resten nog
herinneringen en een handvol…
Een handvol pluis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 153 liefdevol
verzamel ik de pluizen
die in jouw zinnen huizen
spin ze warm
op het wiel
uit rafels tot een draad
de kleuren
lijken bij elkaar geraapt
maar spreken toch dezelfde taal
in het weven
kunnen de patronen
eindelijk vertellen van het leven
dat zich in een handvol pluis
tussen jouw woordenschat
in kwetsbaarheid verborgen had…
Een handvol wolken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 ik heb
mijn huis gebouwd
uit water lucht en licht
met een handvol wolken
temper ik de zon
beschaduw zo het zicht
op water drijft
mijn interieur
momenteel in volle lentekleur
de muren
zijn panelen lucht
die op de wind passeren
in transparantie zie je
vogels in hun voorjaarsvlucht
wil jij zo’n huis ook gaan proberen…
Een handvol wolken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 190 zacht waait de wind
vangt de maan
met een handvol wolken
de laatste ijsbloemen stralen
maar de knoppen lopen niet uit
verleppen traag op de ruit
de sneeuw
verliest zijn kristallen
in druppels die langzaam gaan vallen
het winterse feest
krijgt in dooi zijn finale
tijd om voorzichtig wat lente te halen…
Een handvol wensen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 ik zie je staan
jouw silhouet tegen de hemel
rakend aan een halve maan
met een handvol wensen
kijk je naar de sterren
tot ze vallend gaan
en jij de boodschap fluistert
uit het diepst van je hart
een vraag om sterkte en veel kracht
want hoger aan het firmament
ver boven het plejadengruis twinkelt
een nieuw sterretje haar eerste leefmoment…
Een handvol wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 173 jij laat de lucht
weer lichter zijn
dan duisternis
broedt op
een handvol wit dat
nog geen kleur bekent
mijn zwarte vogel
van de nacht die zon
als enige baas erkent
ooit oefenen zij
de vleugelslag
op wankele poten
zullen vliegen
als hun schemering
is aangebroken…
Een handvol donker
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 174 ik woog
een handvol donker
was zwaarder dan ik dacht
leek op
een klein probleem
waarvan ik er vele had
geschoven naar
een kamerhoek
die in het duister lag
verborgen voor
de ander die mij
als optimistisch zag
het is te zwaar
geworden voor
de schouders die ik heb
moet gaan delen
aan jou vragen
ook een stuk te dragen…
Een handvol veren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Eeuwig zweven
Op een handvol
Veren die gewichtloos
Bij elkaar worden
Gehouden door pennen
Die niet meer dan
Holle scheden zijn -
Tonnen aan schoonheid,
Grammen slechts aan
Netto gewicht waarin
Ik op wil lossen
Ontdaan van mijn
Menselijke zwaarmoedigheid
En zweven wil ik,
Gewichtloos zweven
Tot in alle eeuwigheid…
Een handvol duisternis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 322 met wat
streepjes licht
en een handvol
duisternis zit ik
op de rand
van mijn bestaan
nog het minste
met mezelf begaan
zoek ik met licht
een wankel evenwicht
maar als ik kijk
verdwijnt realiteit
blijft alleen de pijn
de chaos van steeds
iemand moeten zijn
mezelf verliezend
in fragmenten die
nooit mochten hechten
mijn leven
vaak…
Een handvol schaduw
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 588 mag ik in
nazomerdromen nog
even komen in je zon
met een handvol schaduw
en wat koele dronken
ik zag je ogen op het strand
luister naar wat zand
en stenen je vertellen
als je op excursie gaat
tijdens je vervellen
voel dan even aan de grond
waar je op staat en gaat
na al die eeuwen strijd
kwam jij zomaar langs wandelen
jouw…
een handvol krullen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 306 mijn letters
bleven hangen
in maagdelijk
verlangen naar papier
wel inkt en
kroontjespen
altijd een handvol
krullen voor de sier
zinnen zweven binnen
ondanks de tocht die
in razendsnel verdwijnen
de gordijnen zocht
maar tegen het behang
projecteerde zon met
ochtendlicht mijn strofen
in hun intieme samenhang…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.…
Gips
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 141 De eerste gipsvlucht is alweer geland
'N handvol invalide landgenoten
Gevallen, uitgegleden of gestoten
Gespalkt, gezet of dik in het verband
Komt terug van wintersport en is verrukt
Eén afdaling in elk geval gelukt !…
Ingedichte waarheid
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 126 Leven dat uit miljoenen
Ogenblikken bestaat,
Seconden aaneengeregen
Tot beeldfragmenten
Die op zich weinig met
Elkaar hebben uit te staan,
Is in die handvol regels
Van het gedicht terug te lezen
In beelden die alles zeggen,
Het hele verhaal vertellen,
Zonder ook maar het kleinste
Onder alle kleinigheden over te slaan…
Oud Nieuws
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.634 Tot dusver het journaal van ooit een nacht
en over naar de weerman van het heden:
Er wordt een handvol najaarsweer verwacht.…
Dwaas om te verlangen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.087 Dwaas om te verlangen
Naar jouw kus
Dwaas om te jagen
Naar jouw beeld
Maar het hart hongert
Naar een handvol
Zachte woorden troostend
Uitgestrooid over de stilte
Je kijkt me na
Maar zwijgt in alle talen
En nog dwazer dan dwaas
Groeit de stilte groter…
les coquelicots
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 619 (l'important c'est la rose)
ik dicht een schilderijtje
'een zomers taferel'
met een handvol warme woorden
doch geen zin teveel
het zonnetje zal er op schijnen
de hemel moet strakblauw
en het weiland vol klaprozen
schrijf ik speciaal voor jou…
Nog nat van tranen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 167 hij schiep
een handvol wolken
in de lucht
gevat door wind
ontplooiden zij in wit
onderkanten zwart gevlakt
met schaduwen
nog nat van tranen
raakten zij het droge land
ik ben geen regenmaker
zei de zon maar warm slechts
lucht tot aan het koud plafond…
Als primus inter pares
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 221 hij groef en
spitte alles om
op zoek naar
aandacht en waardering
voelde zich
de koning op
zijn vakgebied
als primus inter pares
maar medebroeders
had hij niet in
volgen en begrijpen
schold ze uit voor eigenwijzen
aan een handvol dwepelingen
en verdwaalden baarde hij
zijn kennis en wat kunde dat was
de aandacht die de wereld hem…
probeersel (it's magic)
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 184 ik werp een handvol woorden
in een hoge hoed en roer
er met een toverstafje door
maar er komt niets uit...
blijkt er toch een dubbele
bodem in de hoed te zitten
wanneer ik de bodem los torn
vallen woorden op m'n schoot
die ik er niet heb ingedaan
bestaat er dus werkelijk
nog zoiets als magie…
De brakheid van bestaan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 ze brengen mij
een handvol water
uit de zee om me heen
ik die kwistig strooi
met gebeden uit het
flakkeren van een kerkkaars
als vloeibaar goud
voor hen die dorsten
met het water aan de lippen
maar in de brakheid
van bestaan moeten wij
voor zuiver gaan
de lijnen naar het
paradijslijk groen mogen
geen afvaluitstoot hebben…
prelude
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 180 op de rand van de goot
kwettert in toverlicht
een mussenkoor
een bries streelt vogelveertjes
de winter stierf ongemerkt
een stille dood
argeloze takken weerkaatsen zich
in helder water
in een handvol zonnescherven
de diepten van onze ogen
de opmaat
een prelude voor wat komen gaat…
Dat kan alleen de zon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 141 ik heb vandaag de zon gevoeld
hij scheen op mijn gezicht
zorgde dat ik vrolijk werd
en al mijn zwaarte licht
ik zag wat dames dartelen
en opgewonden heren
optimisten zonder jas
jong grut in zomerkleren
ik dacht hoe wonderlijk het was
wat een handvol zonnestralen
en een onbewolkte lucht
bij de mens kan bovenhalen…
Bleef het kind
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 171 ik gaf je ooit
een handvol dromen
maar de bomen
die we plantten
kregen kale kronen
het blad verdroogde
in de hoogte
of verschroeide
als het door de zon
weer te snel groeide
jij danste slechts
speelde met de wind
die door je haren woei
bleef het kind
geboeid door dromen…
Vlinders dansten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 233 jij gooide plotseling
een handvol vlinders op
een wolk van kleuren
dartelde uiteen
wist niet welke
ik moest volgen
zij fladderden verleidelijk
dicht langs mij heen
heb toen je hand gepakt
wij zijn gaan lopen
het zonlicht tegemoet
vlinders dansten mee in liefdesgroet…
dode mus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 120 op het strand
kneep ik een handvol zand
in mijn kinderhand
de zandkorrels
verdwenen
tussen mijn vingertjes
vóór ik ze vorm kon geven
zo greep ik later naar je liefde
die tussen mijn vingers wegvloeide
onvatbaar
ik bleef
achter met niets
een kinderhand
is gauw gevuld
maar mijn hand
sloot zich op
de spreekwoordelijke dode mus…
zelfportret
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 110 tussen de keerkringen
in het felle gele licht
woedt bruut geweld
een handvol
rijstkorrels ruilen
voor een stuk papier
onder de tropenzon
kneed jij planten
en aarde tot verf
op inpakpapier de
schildering van je
bleke gezicht
omlijnd door donkere
tinten wat oorlog
met mensen doet…