Alle inzendingen over heimwee OR huis OR logeren

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Hier heb ik gewoond, waar nu mijn huis niet meer staat – al blijf ik zoeken.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Op de drempel ook van huis en heimwee.…

toen zijn kersenboom bloeide ging hij weg van huis hij reisde vele, vele jaren was overal geweest hij zag kersenbomen bloeien een prachtig, maar ook droevig feest want elk jaar had hij heimwee heimwee naar zijn kersenbloesem thuis…

In een strak opgemaakte kuil zich aan het koude laken warmen, herten grazend op het dek. Voor ogen kwam een heks, ontvleesde botten aan haar romp, van kirren niet meer bij. Paniek. Waarna men weer het enge grootje beffen wou. En in de hoek haar afgezette benen. -------------------------------------------------- uit: 'Weloverwogen en…

Er zit een gat in de taxushaag achterin de tuin van Oom en Tante. Het is bijna etenstijd. Maar eerst gaan ze met gevouwen handen in het vochtig walmen van de schalen spreuken spreken. Ze loeren dan naar me. Daarna zal Oom me in mijn wangen knijpen en aan Tante zeggen: 'Vrouw, ze is niet vet genoeg.' 'Ja man, we moeten haar nog wat…

Zo brak het weekend aan, dat kleindochter kwam logeren. Vrijdag was de dag, dat de dame ons met een bezoek kwam vereren! Je dag wijzigt, ziet er anders uit met de aanwezigheid van een jonge spruit wat is het lang geleden, dat ons kroost klein was nu groeien ze boven ons hoofd!…

ik heb heimwee maar ik weet niet waar mijn thuis is kan ik zeggen in woorden dat is echter aanstellerij de woorden bieden evenmin een huis als golven en vogels die weten trouwens wel altijd waar ze uitkomen en arriveren mijn heimwee is nergens hoewel ik niet weet waar dat is…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Als de kleintjes klaar zijn om naar bed te gaan, krijgen ze van Opa nog even te verstaan, in je eigen bed blijven hoor, waarop de oudste in de gezegende leeftijd van vijf jaar, tegen Oma zegt maar: als ik een nachtmerrie heb, dan mag ik komen toch Oma, bij jou in bed? De jongste in de leeftijd van drie hele jaren, doet dan net iets…

Mag ik bij jou logeren Oma? En natuurlijk mag dat, ineens is de dag anders, eten we zijn lievelings eten, wordt er ( teveel) gesnoept, zijn de discussies anders. Precies zoals het hoort. Het besef dat ik, als oma dit pleziertje nooit heb meegemaakt maakt dat het me dubbel raakt!…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

gewoon mijn eigenschap Dat is wie ik ben, mijn ik, mijn zijn Want als ik ergens ben, dan ben ik er ook Omdat ik me dat bewust ben En weet dat velen dat niet aankunnen Maak ik me meerdere malen klein Nou ben ik al niet groot En al 3 centimeter gekrompen Maar het hoofd weet ik nog steeds te buigen Ook nu woon ik weer in een veel kleiner huis…

Soms overvalt me zomaar ineens een dof gevoel van heimwee. Soms heel eventjes zit ik daar dan stil mee. Een plaatje, een praatje, een geluid een opmerking welke ook, 't maakt niet uit. Dan denk ik terug, aan die tijd van toen mijmer: kon ik er maar íets van overdoen...…

Ik verlang naar de kleine beentjes, de friemelende teentjes, de kwijlende lipjes, de oogjes net dicht. Ik verlang naar de slapeloze nachten om vervolgens te liggen wachten op het eerste kreuntje, dat je wilde drinken met je oogjes dicht. Ik verlang naar vergane glorie want het komt nooit weerom maar ik verlang naar dat roze wezentje wat…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Heimwee is verlangen naar wat was, als naar een al jarenlang verlaten huis. Heimwee lijkt op wat ooit moet zijn. Kijk, daar staat mijn gedroomde thuis! Ondertussen bevind ik me waar ik nu ben, op weg van heel vroeger naar veel later. Verlangen naar waar ik ooit was. Verlangen naar waar ik wil zijn.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Terwijl ik me Te rusten leg in Het huis van mijn Dromen treed ik Een ruimte binnen Waarin het ruikt Naar vochtig linnen Verdrogende inkt En eindeloos heimwee…

Je moet als ouders flink improviseren: De school zorgt voor de kids tot ’s avonds tien En voor de weekends moeten we maar zien Dat ze heel knus bij oma gaan logeren. Maar kan zo’n school dan ook niet elke morgen Ons huis schoonmaken en de hond verzorgen?…

Achter mij in de zeereep verheft zich het hoge huis met de vele woningen waar ook voetballers logeren en dienaren van staat of Mars vergaderen. Velen dalen per wentelwiek uit de hemel. Samenbindend hier is de onbescheiden beurs. Zoals ook de ijzeren greep om het complex.…

hoge bergen, tropische landen verre oorden, witte stranden heimwee is niet altijd denken aan vervlogen tijden, soms heb ik heimwee naar je warme handen die zich zoekend een weg banen in mijn wilde haren je bonzend hart dat op hol slaat bij het fluisteren van je naam je sensuele blik die zich weerspiegeld in de ruit van ons geliefd…

nostalgie op een speciale zomernacht met de radio op zacht speelde er muziek van de jaren tachtig… verwende mijn geest zo krachtig nostalgie kwam op de proppen spontaan stroomden vele tranen waren nog moeilijk te stoppen… en ogen creëerden zilte oceanen dus… alleen op mijn kamer op mijn vertrouwd gebied er vloeiden vele tranen…