Alle inzendingen over hemelkoepel

voorname bruine pracht je vleugels bevrijden je moeiteloos van de aarde je hoort wentelend wiegend en wendend in de blauwzilveren voorjaarsluchten vol beloftes stijgend en rijzend boven de sluimerende zachtgroene lentebossen tot je bent opgelost in de hemelkoepel…

als de maan ons pad verlicht bomen tot zwartkanten knipsels tovert en onze door tedere nevels besluierde wereld tot een feestzaal maakt zien we naar elkaar en naar omhoog wij voelen ons eregasten van een bovenzinnelijk feest onder de oneindige hemelkoepel…

onaangekondigd en toch te verwachten verkleurt onze wereld eens waren we pril en bloeiend loom in de zon dartelend in zachte lenteregen onze tijd rijpt als roodgouden lanen en najaarsplafonds onder de hemelkoepel mooi en onvergetelijk zo onvergetelijk mooi ben jij met het goud van jouw herfst op je gezicht en in je hart…

Wat was de dag weer mooi Ik heb er van genoten Van ’t nog groene veld En van de herfsttooi En ook van de vers geoogste noten Dan was er ook zo nu en dan Zonneschijn tussen het wolkendek Hield ons het luchtruim in de ban Tussen het grijs een lichte plek En nu in d’ avond zie ik aan de hemelkoepel bij toeren de flonkerende sterren staan…

De hemelkoepel, de sterren, de flonkering ze hebben het me verteld. Ik geloof in onsterfelijkheid. Negen kinderen met negen diploma's. Zoals mijn moeder rotsvast daarin geloofde, zo geloof ik in de onsterfelijkheid. ------------------------------------------- uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…

De hemelkoepel, de sterren, hun flonkering ze hebben het me verteld. Ik geloof in onsterfelijkheid. Negen kinderen met negen diploma's. Zoals mijn moeder rotsvast dáárin geloofde, zo geloof ik in de onsterfelijkheid. ----------------------------------------- uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…

Oorverdovend is de stilte Oogverblindend ’t smetloos wit Eeuwig groen de verre bossen Stralend blauw de hemelkoepel En mijn hart is vol verlangen Naar de tijd dat ik zwierf daar Over dat uitgebreide ruime veld Daar zwierend over bevroren water Van sloten, vaarten en het meer Genietend van de rust en vrijheid Van zuivere lucht en helder…

de eeuwige kringloop die ons bestaan bevestigt is een snoer van wonderen de blauwe hemelkoepel jubelkleuren van de herfst fonkelende sterren in zwart winterfluweeel met daaronder een verstilde witbevroren wereld dan de jonge lente met ijlgroene bosranden witgewolkte luchten met de zon die ons langzaam levenswarmte teruggeeft we…

Languit in het gras Zag ik de blauwe hemelkoepel trillen, De sterretjes nog steeds oneindig klein. Een wind stak op. Het gras begon te rillen.…

Languit in het gras Zag ik de blauwe hemelkoepel trillen. De sterretjes nog steeds oneindig klein. Een wind stak op. Het gras begon te rillen.…

ruisen door altijd aanwezige onbeperkte ruimte ik wist waar de pakketvaartlijnen kruisen op weg naar het warme zuiden schuine schoorstenen op rij langs de beeldrand volgens een groot plan ik kon liggen in het zand licht de afdruk van mulle warmte er was een grens tussen lucht en land maar ik voelde geen belang de blauwe hemelkoepel…

de zee heeft de meisjes gered van de hitte en het warme zand van de blakende hemelkoepel met de blinde zonneschijf. de zee bruist om hun ranke leden als een onbezonnen liefhebber van jong vlees en de korte navelknopjes ravot met de bruine slanke benen. met blauwe prentjes beplakt zijn ze de dochters van de zee.…

wetten van de messen aan de hemel tergende dodelijke lessen aan het doorknippen van dunne draadjes aan het verkrachten langs smalle paadjes hij gaat naar meneer pastoor voor biecht en wederhoor vraagt om pijnverlichting door schuldbewuste taakverrichting door charitatieve schuldverplichting maar meneer pastoor is niet soepel te krap die hemelkoepel…

Ach hemelkoepel wanneer gaat het regenen? Wij dansen op tenen voorzichtig in het donkere bos. Daar waar de naalden en de sparrenappels vallen en we de ransuil en de oehoe horen. Daar waar elke snavel van de zangvogel zwijgt. Waar de dagmuziek ten einde is. Het lied van de nachtvogel ons verlamd. Waar we samen zijn.…