Alle inzendingen over herfst OR storm OR dal

Dan kleedt de storm haar gretig uit; Ze laat het blad slechts langzaam vallen, ze koestert nog het bladerbed om dan grillig verlaten door de herfst de witte winter toe te vallen.…

In de herfst met storm en regen daal je neder in mijn armen, zodat ik je in de koude winter tot aan de lente kan verwarmen.…

Storm, ik lig wakker en hoor de sterren stampen -- in de nachtstallen.…

wie het weet mag het zeggen – herfstorm of herfst-storm…

Stilte voor de storm tijdens een zuchtende herfst bladeren vallen…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

De herfst waait door mijn hoofd en ik verlang slechts naar de zang en storm van de wind over wat mij is beloofd: een lang en gelukkig leven zolang als dat ik deze herfst voorgoed mag beleven.…

Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Geween ook tandengeknars Dokters hadden het opgegeven Landloopster had er niets aan Gesmeekt en oh zo vaak gebeden Opgesloten in zielige barre toren Net niemand bleek me nog te horen De vuisten bloedend geslagen Zombie die nog slechts kon ademhalen Sidderend in mijn pikzwarte hel Verstikt in eigen schril gejank Beneveld door een muffe…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

de storm kreunt in kruinen stotend ontbladert het gewas de herfst nadert ras met schreden en weer lijkt de zomer eeuwen geleden…

De laatste blaadjes houden zich vast aan de boom, herfststorm laat ze vrij…

Vogels schuilen verder tot de storm weer overdrijft.…

Wel weert hij zwiepend alle slagen nu herfst wreed dekt de zomer toe het laatste groen laat hij dan toch maar vallen de bladeren waren toch al moe Als ook de storm vermoeid gaat liggen in armen van gevallen hout koestert een rode blos de aarde en kleurt de zon de wereld goud.…

bliksemstralen en donderdagen wachten op de wind die onweer zal razen wanneer Thor hem vindt ‘t is tijd voor kale takken zwiepend langs de muur het splijten van spanten in de schrankende schuur knetterende ruzies in de zwaarbeladen lucht kokhalzende meeuwen holbewoners op de vlucht platgeslagen helmgras gezandstraalde brillenglazen…

Na de storm een weg bekleed met blaadjes baden in de herfst Eerste beelden van wind komen voorbij Dat hij met lang aanhoudende stoten ook nog eens regelmatig terugkeert als een strijd die in ongekende hevigheid woedt en publiekelijk wordt uitgevochten, einde is nog niet helemaal in zicht.…

alles keurig schoon het beton is weer te zien de vergankelijkheid van de herfst versneld en nu maar wachten op de nachtelijke storm die alles weer terugblaast waar het hoort…

Ik was ooit eens iets vergeten, Maar, ik kon er niet opkomen, wat. Ik had het moeten weten, Maar, ik kon maar niet bedenken, wat. Het was iets met liefde, Maar, ik was vergeten, wat. Ze maakte het uit, En ik wist, wat ik vergeten, had.…

Bemin en verwonder, Beleef en geniet, van al dat prijkt, Van al dat leeft, Van de zin en de onzin, van heel het leven Ontwaar en bewonder, Ervaar en beziet, Al dat verrijkt, Al dat ons geeft, En beleef de beleving, van heel het leven…

Begrijper van al mijn leed, Trooster van al mijn zeer, Toeschouwer van al mijn dwaasheden, Vaste vriend in mijn gezelschap, Luisteraar van mijn gebeden, Miauw toch nog eens een keer, Zoals je ooit zo vrolijk deed.…

Eeuwige zee en als golven rijzen en dalen dagen en nachten die het gelaat van vlees boetseren Gelaat dat verwelkt en sterft In het nachtelijk uur op bed gelegen in de herfst van het leven Een leven dat zocht maar nooit vond want het zocht dat wat is - de Ene Onveranderlijke Zee Golven rijzen en dalen maar de zee blijft…

De herfst viert feest in al z'n kleurenstalen Met bramen, vogelkers en een klimop De lijsterbes, de vlier, het kan niet op Met belladonna, lelietjes van dalen En brede lindekronen groen en geel Een fleurenfestival, maar nooit te veel.…

De pijnboom, eenzaam, Op steile spits, De storm rolt rotsen Voorbij zijn stam; En diep daaronder, In 't dal, de kruinen Die vrede aadmen, In dommel suizlen ...…

De herfst, hoeveel is er al over geschreven Hoeveel is er al over te doen De kleuren die door jouw worden gegeven Zijn die van één en een miljoen De herfst met vallende blaren Eikels en kastanjes beukennootjes Alsof het er niet voldoende waren Liggen op de grond, worden vertrapt tot mootjes De herfst met regen en harde wind Soms stormen…