Alle inzendingen over het is maar een

Gedachten drijven als de regenwolken en brengen alles even voor de geest: het twijfelen, het zoeken naar de zin, maar ook de kronkelingen van het denken. De vreugden en de zorgen, zelfs het licht dat diep verborgen was in alle pogen, de regen en de wind, de vrede die zich schuilhield in de grauwe kieren. Maar alles is toch goed nu, ook het…

Als je lang alleen bent kijk je minder in de spiegel spiegel je dus minder blijf je langer alleen!…

Hij keek naar z'n bord hij ontvouwde zijn servet hij nam een hap hij nam een slok hij keek eens naar buiten hij keek niet naar zijn vrouw Zij evenmin naar hem, haar man Ze pakten bijna tegelijk hun smartphone ze belden, maar NIET MET ELKAAR…

Het weer voorspellen viel ze smerig tegen, Maar ja, hoe moeilijk kan dat wel niet zijn? Na regen komt altijd weer zonneschijn, Na zonneschijn komt - zeker weten - regen. Met bovenstaande tips en leuke weetjes Zijn weersvoorspellingen slechts abc’tjes.…

Beste Nederlandse land- en lotgenoten Ga gerust Rutte kiezen Maar dan niet kniezen Als weer 4 jaar Zijn herinnering hapert Vooral die korte zelfs verdwijnt Die lange zit wel goed Vooral op daden van overleden derden Rutte zal als eindverantwoordelijke van zijn kabinets-personeel Dit uiteindelijk automatisch afschuiven op hen, hem, haar…

Hoe kan je ooit zo afdwalen dat je je oude buurt niet meer herkent? Ja, de huizen zijn geverfd, de bomen gegroeid en ik, ik spreek inmiddels een andere taal… Maar als ik jou dan antwoord, weet ik dat het doen eigenlijk soms nog is zoals toen. De littekens lichten op, tonen de weg, bij hun woorden plant ik een vlag, blauw (myosotis…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

Vandaag ontwaak ik met ontbijt op bed, Want het is feest, exact één jaar geleden Heeft Overweg zijn allereerste schreden Schoorvoetend op dit dichterspad gezet. Light verse is zo verslavend als een drug, Maar Overweg neemt even gas terug.…

Geweven met de fijnste draden, draden, fijner dan het fijnste goud. Bedenk: ‘dit kostbare weefsel is aan jullie toevertrouwd.’ 't Was onzichtbaar, teer en kostbaar. Kwetsbaar nog als porselein. Geweven op een plekje, waar het veilig en vertrouwd zou zijn. Koester het met zachte handen, om vol liefde te beleven: Hoe zich een nieuwe mens…

dan is er ineens zo'n aaneengebonden nieuw geboren woord op de vroege morgen zo’n spimpelwegge duiding 0nbewus verwant aan jou onder een warme ochtendkus ik veel van je hou lief jij bent me zegge…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…

Water stroomt onder mijn voeten. Grote golven spoelen over straat. Kletsnatte schapen steken over, naar een stukje grasland over een sloot. In de verte zie ik jou. Ik zwaai en roep naar jou. Je kijkt niet en loopt snel verder. Verder van mij vandaan. Waarom, het doet zo zeer. Dus roep ik weer. Je reageert niet meer. Er staat een auto,…

Als ik diep wil schokken diep van binnen wil huilen het wil uitsnikken van verdriet dan zoek ik op YouTube naar orgel-improvisaties met samenzang niet ritmisch dan voel ik zo sterk er is niets veranderd en er zal niets veranderen ik troost me met het lef dat ik dat leven aan durf ook al vinden velen dat het wel met me meevalt…

De tegels en het mos ze schreien hoe sterk kan een dag zijn. Had ik toen nog gouden dromen de oktoberdagen in mijn hoofd de uren knarsetanden vandaag minuten lang. Gedachten haspelen vreugde lacht niet meer de hoeken van je mond zelfs je oogleden zwijgen. Ik kan vandaag geen lied zoeken geen woorden vinden over ook jouw kinderschoenen…

Je wilt nog even, heel even te vuur en te zwaard een prachtige kerstroos of klimop aan de zijgevel zijn. Ook aan het einde van dit jaar toasten en een krachtige afdronk samen ervaren als het nog kan verrekijker of het theekopje wezen. Duidelijk wel het werkwoord in een oudere volzin maar ook een roze blos op onze wangen zijn. Ik noem…

Leven geeft je diverse wegen en kansen om niet alleen te sterven eenzaamheid hoeft je laatste jas niet te zijn als je een zijweg durft in te slaan. Broosheid , je botten, kaalheid zijn niet erg je hoeft geen momenten meer te wachten nieuwe familieleden ook zonder bloedband mogen je ook verwarmen en omarmen. Ook jij mag je de gelukkigste…

Het vagevuur, waarin wij groeien moeten, is ons aardse paradijs. Ons lieve leven. De hel, daar branden verdoemden. Verdoemd is geen mens. Verdom ons niet. Het hemels paradijs, daar schijnen heiligen te wonen. Wij zijn daarvoor veel te goed. Ons vagevuur is middelmatigheid. Is waar we leren moeten, wat liefde is. Wat kwaad. Wat goed…

Bij ons geen gele hesjes, hoor man het is geen 1968 meer zij Frankrijk zijn een republiek met een wisselende president, dus mocht het toch gaan overwaaien de gele hesjes, ook de oranje, de groene, de paarse dan blijft dat steken in Brussel, Belgie hoofdstad van de Europese misvorming wij Nederland zijn een Koninkrijk een eeuwige stabiele…

Je koestert iemand voor zijn persoon, zijn openheid, zijn oprechtheid. Je betrapt hem op geen leugens vertrouwt hem met je ogen toe. Je had het niet verwacht ook maar aan gedacht, dat je aan de kant werd gezet. Uw hart en voornemens worden geplet. Vriendschap is licht als een veer met een punt zo hart als een speer. Je wordt doorboord met…

Wat hier gebeurt, wordt mateloos besproken In elke toonaard schalt het Brugmanlied Of men gezond verstand benut of niet Dus van verdeeldheid zijn we nooit verstoken Dat is ’t speciale van democratie: We zijn één koor maar zonder harmonie…

De rollator naast mijn bed, staat maar getrouw te wachten. Hij past zich gewillig aan, aan al mijn dwaze gedachten. Ik heb hem zo nodig, elke stap die ik doe, is met hem. Hij blijft steeds geduldig, niet overbodig. Mijn handen en voeten, die dank ik aan hem. Toch ga ik niet ver, want op straat is gevaar, Met gaten en kuilen, voorzichtig…

Iedere minuut een Eeuwigheid, elk moment oneindig. Van de tijd de grens verlegd voorbij een ster in het hemelrijk. Onmetelijke ruimte en geen tijd. We leven nu en hier op aarde, dat is waar. Maar hoe ondergaan wij dit in een eindeloos bestaan..? Ieder maakt zijn keuzes, kiest zijn weg, toch in een ander licht... Met meer inzicht gericht…

Wie z´n leven instelt op regen ervaart veel meer zegen als de zon schijnt!…

Mensen gaan allerlei afspraken maken om zich er aan te houden maar vergeten dan de basis gewoon van elkaar houden!…

Witteman die zo bang is voor de dood er geen moment aan wil denken leidt een debat in Buitenhof over oprekking van de euthanasiewet ik ben benieuwd, ik ga kijken Ik heb het gezien, gehoord en gevolgd en met name gelet op zijn krampachtigheid Ik zag een toenemende nervositeit of deze is neutraal standaard hij blijft maar zeggen dat het…

De kaaspakhuizen barsten uit hun voegen Mobetie is niet meer bij Sylvie Meis De koemelk heeft een veel te lage prijs Die reis naar Franrijk was ook geen genoegen Maar toch....in Geldrop gaat geen diender staken Ze moeten eerst een rattenslang afmaken…

Mensen vinden dat ik leuk uit de hoek kan komen mensen vinden dat ik heel erg origineel, spontaan ben ja mensen en hoe komt dat nou Dat komt door de hoek, ja de hoek de strafhoek in de huiskamer van m'n ouderlijk huis “Jantje ga in de hoek staan” sprak vader anno 1960 Vader Gerrit sprak het meerdere, meerdere malen In de hoek heb ik…

gematigdheid van Wilders is slechts schijn met woorden wordt heel slim slechts gemeanderd vandaar dat er in wezen niets verandert zijn knechten blijven zitten waar ze zijn de windbuil wappert met een hele hoop verwacht hij echt dat ik voor leugens warmloop!?…

Wees maar eens goed boos, Een hele storm die in je woedt. Maar wees morgen afgekoeld, Enkel nog een herinnering aan de hete storm. Wees morgen afgekoeld, Door de liefde en steun die je van anderen voelt. Wees afgekoeld, Geen bliksemende ogen meer, Geen zee van vloeken meer. Wees afgekoeld, En zeg Sorry, Dan zal iedereens jouw storm vergeten…

We gaan de grafsteen bekijken de steen op het graf van onze zoon van onze jongste we gaan met de oudste onze nog enige en met ons zelf We hebben ons weer bij elkaar gesleept door de rauwste rouw heen van onze jongste we gaan door met onze oudste onze ook zó dierbare en met ons zelf We gaan ook door met onze vele vrienden steun en…