Alle inzendingen over het licht en het lev

het lichaam is een archief dat sporen uit een verleden draagt las hij en hij hield de hand op zijn hart waar verloren liefdes gaten in geslagen hadden zijn schouders hingen van de last die de nooit uitgepakte rugzak meezeulde ach hoe licht zou het leven kunnen zijn dacht zij het hoofd hield hij recht…

Wanhopig ben ik op zoek Naar iemand die mij Licht in mijn leven Kan geven Wanhopig ben ik op zoek Naar iemand die mij De weg wijst naar het geluk Want verdriet Maakt mijn dromen stuk Wanhopig ben ik op zoek Naar een troostende blik Naar iemand die mij Aanvaardt als mijn gewone “ik” Wanhopig ben ik op zoek Naar zon in mijn bestaan…

Het is alweer lang geleden dat ze de voordeur hard dicht sloeg de taxi werd voorgereden en een uur later zat hij in de kroeg Ineens was zijn huis leeg het licht van zijn leven ging uit al het commentaar wat hij kreeg zijn hele leven in z’n achteruit En nu na al die lange jaren van eenzaamheid en alleen zijn zit hij naar de klok te staren…

ze fluctueerde niet alleen in kleur maar straalde ook wisselende warmte uit haar energetisch zijn putte uit bronnen van schier eindeloze scheppingsvitaliteit die gevoed worden door nucleaire reacties binnen een interstellaire balans van zwaartekracht zonder dit extravert licht van een leven brengende zon zou ons stelsel leeg…

Staan op een schouder probeer de aanwijzingen te vinden ontdekking van land een eindeloos spel verlaten en binden water tot zand zang op het schip de kleuren als een begrip gevoed door het licht glipt het leven op het dek langzaam van normaal tot lekker gek golven dansen zoals altijd niets is onbegrijpbaar of buiten bereik.…

vingers plozen in hun bezigzijn naar de zin van jouw aanwezigheid zag je lach in schaduwen vervagen de tijd nog even raken je murmelde vergeten woorden in onverstaanbaar commentaar in lichte stralen danste leven op warmte van de late middagzon heb je naar dat stof zien staren jouw kleine universum nog ervaren…

In gulzige liefde verslind ik je met huid en hart ----------------------------------------- uit: ' Licht van mijn leven', 2014.…

Streep van hoopvol licht Dat het leven heeft geschonken Aan wat een aarz'lend opgekomen Boomscheutje lijkt te zijn Dat uit het diepst van Alle donker geboren is…

waar de mooiste sterrenhemel als deken van liefde harten omhult in diepdonkere nachten mijn wensen verglijden in oeverloos geluk bij het schuilen in die armen aan het eind van de nacht werd het donkere van dromen licht in mijn leven zorgen ooit geweest verdwijnen in het niets bij het dwalen in duister op zoek naar jouw hart laat…

de wind heb ik zachtjes horen fluisteren de zon strooit over alles haar verklarend licht water betekent leven voor uitgedroogde aarden vuur vuurt gevoelens met enthousiasme aan ergo: de wind heeft mij doen luisteren de zon toont mij een helder inzicht water lest mijn zoektocht naar werkelijke waarden en het vuur het vuur wakkert…

Kleur licht in je leven laat zwart en grijs verdwijnen breng de zon bij de mensen laat een lach op je gezicht verschijnen. Gooi af dat gemaakte masker toon ons je ware gezicht blijf niet in het donker zitten zoek op dat helder mooi licht.…

Jij bent mijn zon en mijn maan de sterren van het heelal, maar het licht van mijn leven dat ben jij bovenal.…

een spoor naar de zon waar de horizon krult en de lucht zich vult met het grijs van de zee neem me mee zonder weten laat me de richting vergeten en verdwalen naar morgen handenvol groen in het licht dat gaat leven geboorte en dood zijn een cyclus voor even kom lente vrij me met liefde troost me vandaag in het blauw van de…

De wind heb ik zachtjes horen fluisteren De zon strooit over alles haar verklarend licht Water betekent leven voor uitgedroogde aarden Het vuur wakkert warme gevoelens aan hieruit heb ik geleerd dat: de wind mij heeft doen luisteren de zon mij een helder inzicht schonk water voor iedereen die zoekt lessend is van waarde en het vuur…

een spoor naar de zon waar de horizon krult en de lucht zich vult met het grijs van de zee neem me mee zonder weten, laat me de richting vergeten en verdwalen naar morgen handenvol groen in het licht dat gaat leven geboorte en dood zijn een cyclus voor even kom lente vrij me je liefde, troost me vandaag in het blauw van de lucht…

Wat gaat er in iemands hoofd om met een leeg gestreden ziel in het verschiet Verwarring en misschien teleurstelling het licht in het leven niet meer ziet Wat gaat er in iemands hoofd om die moe en in volledigheid is ontdaan De kracht uit zijn lichaam vloeit geen moed meer heeft om door te gaan Wat gaat er in iemands hoofd om waar vreugde…

jij deelt het magische licht dat alle leven een gezicht kan geven een vogel in de lucht is voor jou een grandioze vlucht tussen de wolken waar in sierlijkheid en slanke kracht het dartele diertje ultieme schoonheid beleeft het zomers gesprek dat jij hebt met de bomen van het bos over het grondwatertekort jouw samenkomen…

Zij is en is er niet, zij is doorschenen gelijk een spooksel van het levend licht, maar alle leven is uit haar verdwenen en dood staart uit haar wezenloos gezicht. Toch houdt zij u in sterke greep gevangen en trekt een tovercirkel om u heen en bant u buiten menselijk verlangen en laat u met verstorvenheid alléén.…

ook hun leven weer enige glans zal geven…

en het leven als stralende engelen…

te kunnen leven…

Laat gerust ook een traan huil, bid en verwonder het verlicht en vergroot je kans op 'ouderdom' ik bedoel oud en wijs op z'n minst verstandig licht en luchtig leven ook na je dertigste! ---------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan mijn Argentijnse buurman Fernando voor zijn dertigste verjaardag.…

Eeuwig en enig is mijn verlosser mijn kracht en mijn leven Mijn hulp komt van de Heer die zijn wet boven de top van de Sinaï heeft gegeven Ik die alleen en verlaten woon op de aarde die Hij bouwde sla mijn ogen op naar het Oosten Mijn God de enige Heer over dood en leven Hij is het licht die het leven van iedereen richt…

De zon geeft licht, warmte en leven Mens en dier kunnen er niet zonder Het is alles met elkaar verweven Ja, het is een heel groot wonder. De zon is er elke dag maar weer Ook al zien we hem niet altijd Maar toch is hij er keer op keer En verspreidt licht, wereldwijd.…

Nee, geen hoop, dat is niet meer Maar het lichtje dat door anderen heen Je dan tóch weer plots bereikt en telkens weer Licht doet leven, leven hópen, ondanks 't zeer Zelfs wanneer een hartenwens verdrinkt...…

En nu, nu weten we niet beter meer, we zien ze om beurten een enkele keer, ze hebben 't druk en leiden hun eigen leven Maar waar zijn die kleintjes toch gebleven?…

Heel in 't begin zijn 't vlinders in je buik. Daarna wordt 't verliefdheid in je hele huid. Het zit in je wezen, beheerst je bestaan, en niks is meer hetzelfde want het is zo spontaan. Als de bliksem de hemel doorkliefd, Ja dan zeg je, ik ben verliefd!…

De wereld is gemoderniseerd van boven naar benee Natuurlijk is dat niet verkeerd maar zijn we wel tevree? met wat we hebben, krijgen en doen? Of zijn we tegenwoordig helemaal niet beter af dan toen?…

Wolk neem me mee, je gaat zo hard waar ga je heen? Wind neem me mee of doe je dat alleen met wensen en gedachten en kan de rest wel wachten, tot de storm in m'n binnenste geluwd is en ik de meest belangrijke dingen niet meer zo erg mis?…

Wat kan 't raar lopen in een mensenleven, het begon ongeveer 20 jaar geleden. Na een huwelijk van precies 10 jaar gingen mijn ex en ik uit elkaar. Ik leerde na verloop van tijd een man kennen die vrijwel dezelfde voorgeschiedenis had, 't eind van 't liedje was dat ik opnieuw in 't huwelijksbootje trad. Met in dit huwelijk het schrille…