Alle inzendingen over honden maan

Kijkend naar de maan, in het duister van de nacht. Denk ik aan dit grote wonder. De maan, die trouwe wachter, houdt over mij de wacht.…

ik loop door de straten en zoek naar mijn naam de deuren gesloten een hond blaft naar de maan ik loop niet meer daar buiten ik ben het zoeken verleerd mijn naam zal ik niet kennen opnieuw in mezelf gekeerd…

politie ik schrik maar hoef niet te schrikken ik zwaai, zij zwaaien terug het is wel crisis-, maar ook vredestijd voldaan bijt ik mijn hond wat liefde toe!…

De zon en de maan, niet te vergelijken maar toch één Een appel en een peer, niet te vergelijken maar toch één Een hond en een kat, niet te vergelijken maar toch één Een tulp en een narcis, niet te vergelijken maar toch één Jij en ik, niet te vergelijken maar toch één.…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

De maan weerspiegelt een stille traan en toont hoe koud de nacht kan zijn…

Wederzijds zoeken van tranen naar échte troost zachte omhelzing In verbondenheid vloeit enge hopeloosheid zóveel sneller weg…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

Ik ben jouw grote held Groot en sterk En zelfs dapper Werpen je ogen me toe Maar als ik je daar zo Zie lopen Je schrille levenslust In haast te grote sprongen gegoten Hou ik m’n pas in Weet ik wat moed is Een sluwe poging Om het leven bij te benen…

wanneer de kaarten worden gedraaid geen hond nog de dorre grond bezaait de maan zich verslikt in kometen water zichzelf heeft volgevreten de ontbeerde burcht is ingestort regeert de dood van haven tot port…

In welke woorden ik ook over Paris, de lafaard, trouweloze, grote wellusteling, in welke termen ik, eer- en gewetensvol, over die lummel spreek, geen treft de man die minnaar is van Helena ----------------------------------- uit: 'Een hond van Pavlov', 1969.…

je ligt dicht bij me dichter dan de waarheid die zich als een olievlek verspreidt door mijn lichaam niet te horen haast sluipt de kilte op kousenvoeten binnen het huis vult zich met een loden leegte buiten blaft de hond naar de maan…

Fijne avond lieve Maan en hoop dat je dat je nog heel lang licht mag geven in mijn bestaan.…

Je loopt op straat en zie: op een hoek speelt een man op een piano die aan het begin van de avond bij het grofvuil is gezet. ---------------------------------------------------------- Uit: Dit gedicht wordt opgenomen in 'Neem me mee, zei de hond', de bundel van Wim Brands die in september zal verschijnen bij uitgeverij Nieuw Amsterdam.…

Mijn hond slikt altijd alles van zijn baas, Maar hij heeft wel van jongs af aan geleerd, Dat hij een balletje steeds apporteert En niet verslindt, dat kan hij niet helaas. Toch weet ik niet of Arafat nog leeft Nadat mijn hond hem lief een pootje geeft.…

Je snapt het niet, maar men zegt dat De Hond In Nederland een man is met gezag. Vandaar dat hij niets zinnigs zeggen mag. Dus als hij “Doen!” zegt, denk ik: “Hou je mond!” Alleen als je geen kennis hebt van zaken Mag je hier kennelijk reclame maken.…

Want er valt weinig te verwachten van een vijver dacht hij terwijl hij op een zondagmiddag op een bankje in de schaduw zat En bleef de rest van de middag een peinzende introverte gestalte die niemand groet hij zag een man passeren hij zag een man met hond passeren hij zag een man met vrouw passeren Toen is hij naar de vijver gelopen en…

Er is een kleinigheidje misgegaan: de Beagle stortte zomaar in een krater en zo bezorgt een hond ons dus een kater want hij ging niet naar Mars, maar naar de maan. Marsmissies zijn door missers zeer berucht zodat men vaak: “Mars drives us Nuts !” verzucht.…

De minimamama keek in de pan En trof helaas de hond aan in de pot; Zij weende bitter om haar droevig lot, Maar tot haar troost sprak toen haar lieve man: "Ik moet nog eventjes naar Friesland toe, Dan eten we met Kerst weer kangoeroe."…

is het de hond die uitkijkt wat komt of de man met zijn verre blik waar ik in kan drijven de twijfel van het wachten opstaan, weggaan niet meer zijn ik herken het geluid van de trein dat ze trouw zijn aan elkaar de verbinding losjes toch vast alsof ik hen kon vangen…

stad in de nacht park met een bank man die slaapt lege fles drank oude maan straalt in het gezicht de lege fles weerkaatst het licht zon komt op pijn in zijn hoofd een nieuwe dag die hem berooft blinden in het park kennen de man niet er is geen hond die de man ziet een kind vraagt naar zijn naam zijn vader neemt hem mee een…

Mijn nieuwe thriller heet; 'De hond die blaft' Een moord, een mes, een man en enge kreten Je zit je van de spanning op te vreten Mijn foto en mijn naam vet op de kaft In alle eerlijkheid onthul ik even Dat het door J.K. Rowling is geschreven.…

De allerliefste man, bestaat niet, het allerliefste kind, evenmin, de allerliefste hond, moet nog geworpen worden de allerliefste persoon heeft nooit bestaan, maar, het woord, allerliefst, is wel het mooiste woord in onze vocabulaire. Want zeg nou zelf, klinkt het niet allerliefst?…

Een boer leegt zijn buks tussen de sterren en de maan. Zijn hond blaft twaalf keer. De vervallen kerk wordt verlicht door een eenzame vuurpijl En krijgt net iets te veel eer. Overtrekkende ganzenvleugels klappen duizendmaal En dan slaapt de polder weer.…

Dat er ook spiritualisme is zonder een almachtig opperwezen in kleine gewone dingen zoals de glimlach van een hond of dat de liefde voor een nacht is veel te kort en erg spontaan ernst verlegen wordt van kattenpis een reis niet ver is van de maan kunnen jullie een man vergeven wanneer hij naast de pot piest en naast zijn zakelijk leven…

wind zwerft door de stilte, door de dorst naar een eerlijk inzicht bomen wuiven, zeggen even gedag tegen de lijster in de lucht het water bouwt een eilandje aan de oeverkant, luistert tussen het riet naar de avond die zo graag zingen wil ik word schaduw, een maan onder alle manen een hond blaft de verte toe in grote dromen daartussen…

Vroeger behandelde men de hond als ‘Hond’ in al zijn waarden trouw, en het hond zijn. Heden behandelt men de hond als ‘pluchebeest’ opgepoetst in al zijn facetten, braaf zittend.…

Vroeger, was hij: de gebeten hond, zodra er iets gebeurde, had HIJ het gedaan, echter: zonet is hij gebeten door een hond, hoe kan de gebeten hond, nou gebeten worden door een hond?…

Voorop staat een man en zijn mond, zijn bek – je ziet dat hij gromt, zijn tanden ontbloot en achter hem de volle maan, precies zo schijnheilig. Zoals hij, behaard als een hond – zo zou ik het doen als ik kon. Op hem zou ik lijken.…