Alle inzendingen over humor lawaai dieren

Ik ben een vreemde voor hen, ik heb geen humor – die dat overbrugt.…

weg van het lawaai thuiskomen in de stilte  weldaad voor de geest…

Toen ik nog een visje was, zwom ik de hele dag, in een grote plas, tot ik een reiger zag. Toen was ik er niet meer, ik zie het voor me, elke keer, het was afschuwelijk begrijp je. Nu ben ik, een engeltjes vis, en dat vind ik, niet mis!…

Hij is er zonder dat hij ooit verschijnt. Toch moet hij hier naar binnen zijn gevlogen: er is geen doorgang door het veel te hoge gaas dat bij ons de ponywei omheint. Op duizend veren heeft hij duizend ogen maar hoe hij stapt, hoe fier en fraaigelijnd, hij ziet er geen begin aan en geen eind. Een vlucht als vlucht wordt niet meer overwogen.…

daar waar ik mij laatst verplaatste per spoor liep het oneindige landschap tot aan de horizon door de lange greppels die het weiland spleten deden mij denken aan ravijnen in een woeste bergketen daar waar ik een boer op een tractor had bemerkt die fluitend het luie land bewerkt deden twee schimmen mij verbazen wat is het? wat is het? wat zijn…

ik heb eens een meisje gekend ze was mijn nummer 1 met stip ze zoende ongelooflijk hemels ik noemde haar 'mijn scharrelkip' trots op deze naam en blij pronkte ze als ware haar veren ze stapte meesterlijk elegant daar kon menig dame nog van leren ze had lippen als pure boter roomzacht, een goddelijk wonder ik wilde niet leven zonder haar…

ook vogels kunnen faken en hebben zo hun streken als iets Arie niet helemaal zinde viel hij van zijn stok pardoes achterover op het zand in zijn hok op apegapen lag hij dan de kalende kanarieman die toen hij aan de vrouw kwam zijn jeugd met kopveren hernam twee koters kreeg het paar gelukkig zonder kuren Arie floot hun lieve lust…

scheren niet nodig even plonzen en schudden en glad is ze weer…

Van de tenen tot aan fontanel platvloers beginnen als je staat als je ligt kantelen waarheden geloof, veiligheid en zekerheid In het zoeken ligt eenheid raspelig als schaafsel besloten Elke naam valt in letters uiteen van tere schaamte tot harder been Op het zand liggen de borstbeenderen van zeekatten, die zo intelligent waren er…

En waar doe je het allemaal voor Shakespeare had het al vroeg door Ik maak ook lawaai en schrijf dus ik hoop, dat ik nog even blijf…

Waar zijn mijn slaplantjes? Wie vrat mijn moestuin kaal? Waar is mijn Vollegrondsworteltjesteelt? Tuinder, al heet ik dan Eikenprocessierups Altijd maar eikenblad Heus, dat verveelt.…

De voetenhuid van schilfers schoongehapt, Ik wou dat hoogstpersoonlijk wel beleven. Een reden mij naar Artis te begeven, Daar ben ik in zo 'n vissenbak gestapt. Alleen met die piranha ‘s had ik pech, Mijn tenen hapten o, zo heerlijk weg.…

De liefde gaat bij hem vaak door de mond, En zondag is de dag van alle dieren. En daarom geef ik zondag onze Kees Een extra groot en lekker dik stuk vlees.…

Naar Annie M.G.Schmidt is het met deze spin niet goed gegaan Het blijkt de spin Sebastiaan die een rol speelt in haar lied Wie kent Annie M.G. niet? haar musicals en kinderdicht Zij is een vrouw, een schrijfster van gewicht Haar toon was licht haar leven .....zwaar Van een spin valt dit niet te zeggen Het insect…

Nieuwsgierig zijn we naar tweebenige wezens we hebben er immers twee meer Deze keer komt ie op twee wielen een koddig gezicht die benen op pedalen Daarover gaan zoveel verhalen ze heten fietsen en ze hebben een bel op het stuur Lui of vol vuur wordt het vehikel .....voortbewogen door 'n stel benen Ik hinnik: 'waar gaat…

Zonlicht op een blad zonnebank voor insecten natuurlijk voor niets.…

Wie voor de kick een dierenpark betreedt Om met een cheeta selfies te gaan maken Mag best beducht zijn voor diens ferme kaken, Want hongerige cheeta ‘s zijn zó wreed. Het handigst is de nooduitgang te kennen… En zet het dan gelijk maar op een rennen.…

Hoog boven in zo ’n kooi is het erg saai En hij mist er zijn teerbeminde kippen, Zodat hij na drie volle dagen sippen Maar overgaat tot langverwacht gekraai: “Fantastisch feestje hoor, dat Kallemooi, Maar wat moet ik nou in zo ‘n malle kooi?”…

Muggen bulten van kamelen in de woestijn muizen vallen de mussen uit het gordijn…

ze werd warm ontvangen op een bedje van stro de boer was biologisch en begaan met al zijn dieren ze mocht loeien in een warme stal en springen in de wei jarenlang waren ze gelukkig saam de boer en zij maar toen kwam de dag dat ze niet meer blijven kon ze mocht mee in een grote truck en kwam aan bij een grote loods het oogde luguber…

maar ook onze vierpoot, Kai blafte luid toen hij onlangs een boek verslond Dus wie ooit het grondrecht van de dieren schond krijgt met mij te maken, hier en nu, terstond ik besmeur in 'n handomdraai 'n dierenbeul met 'n koeienvlaai Tussen mens en dier bestaat een oud verbond…

Hij snatert heel hard naar de kat het roofdier schrikt zich gek en kiest zo snel het hazenpad hij breekt zowat zijn nek Dan toch maar liever brokjes thuis al is dat ook wat saai die eenden die zijn echt niet pluis veel te veel lawaai…

[Senryu] een golf van lawaai spoelt uit het open venster van de zeemanskroeg…

De ochtendmist voorbij De nieuwe dag is weer op Geen stilte, lawaai…

Lawaai om me heen. Stilte in mijn hoofd. Voel me dan niet alleen. Denk aan je als beloofd. Stilte heerst nu buiten. Lawaai in mijn gevoel. Waar kan ik mijn gevoel uiten. Wie snapt wat ik bedoel. Stilte ruist door de bomen. Stilte ruist in mijn hart. Alles zal wel goedkomen. Ik was gewoon even verward.…

Nee 'k ben een mens op twee benen dan maar geen dier, hoef ik ook niet het dierenleed te verwenen.…

zonder eenzaamheid op zijn tijd zou ik niet kunnen leven hoe kan ik anders in de storm van al dat lawaai de eigen melodie reven…

recht door zee is best een nuance is verschansen wat humor verpest…

Zo denken de meeste ornithologen, dat vogels niet bewust kunnen weten, wat humor is. De boot naar Texel vertrekt! Meeuwen vliegen lachend af en aan! Waarom? Mensen zijn te lui om te zwemmen, of om lopend over het wad te gaan.…

De humor valt daar uit de lucht, met bakken,schuin en rechte. Een paraplu die kent men niet, men loopt met open mond, daar in de humor stortbui, dat houdt hen zo gezond. Spreuken 17:22 Operette van Franz Lehar…