Alle inzendingen over in je eentje

zondagmiddag kwart voor twee ik schep rabarberspijs in het ronde potje er zijn er twee, eentje leeg om op te halen eentje gevuld om mee te brengen bellen hoeft niet maar ik doe het toch hoewel ik weet dat de deur al enkele keren op een kier heeft gestaan alsof die Zwitser de tijd zou vergeten placemats in knallende kleuren houden de kinderen…

Daar lig je in je eentje zie je kleine tere handje Met een zachtgeel eendje daar in je mooie mandje Klein mooi lief mannetje was maar bij ons gebleven Ons klein maar groot geluk duurde maar heel even....…

al tel je nog zo vaak je kinderen eentje mis je keer op keer altijd en alweer al roep je nog zo vaak de namen van je kroost eentje hoort je nooit al houd je nog zo vaak de kleintjes stevig onder je veren dat ene ukje zal zich verweren al zet je nog zo vaak je nakomelingen op je schoot dat ene jonkie valt naast de boot…

Ondergedompeld in de stilte Snak ik naar een luchtbel lawaai Zo eentje die heel zachtjes smaakt (ook nadat-ie mijn longen is binnengedrongen)…

Een tafel met drie poten valt niet — als ze goed verdeeld zijn — om zelfs niet als hij vierkant is dan staat er eentje in het midden ook al oogt het krom…

ik zeg een woord en nog eentje al bijna een zin en dan en dan neem ik je in mijn armen en jij mij hoe weinig of hoeveel je ook zegt ik hou van jou…

een herderinnetje met haar hond in de nog schrale zon met één oog op de schapen en eentje op ons laat ze zich niet vermurwen en zo hoort het ook want de kudde is haar alles…

Het leven te vieren in je eentje met z’n tweeën tienen of z’n allen Er zijn honderden manieren maar soms weet je er niet één…

' Ze verkoos in hun midden te staan met aan alle vier kanten een haan: eentje links, eentje rechts, eentje voor, eentje achter. (Dat had u al door.) Ze was zeer op d'r linker gesteld en d'r rechterhaan vond ze een held. Op d'r voorste haan was ze het smoorste en die was dan ook haantje de voorste.…

De wereld verkeert In diepe stille slaap Druilerige dauw Sijpelt nat door Loom, ze dwarrelen Mijn gedachten Voor jou wil'k rijgen Een parelsnoer Eén parel voor vertrouwen Nog eentje voor de trouw Eén parel voor de passie Eentje voor; ik hou van jou In het struikgewas Achter mijn gordijnen Door mijn lief geopend In een royale wenk…

Geen idee waar ze van waren maar toch hou 'k ze apart want waar ze dan ook lagen, misschien is er wel eentje; die past op mijn hart? En zo verdwijnen de sleutels weer terug in de la.…

ik heb er nog zo eentje bewaard voor jou nee niet zo een uit ons standaard repertoire zo eentje die je soms achteloos zomaar geeft aan elkaar nee dit is zo’n echte die we elkaar niet zo vaak meer geven een oprechte die iets wat lijkt ingedut weer opnieuw doet opleven het juiste moment om het te doen komt er aan – al gauw bereid je…

We zijn weer eentje verder en het hoopje is vergroot misschien niet wijzer maar een beetje ouder en de wereld troost je draait nog altijd voort…

schrijf ik er nog eentje zet ik voor, mijn beste, links, rechts, een beentje en u doet mij een geste, door mij te lezen mocht ik hier wezen einde bericht net gedicht…

een woord en dan nog eentje branding, vulkaan thee, sokken, en uitzicht en ergens in een verre hoek iemand die roept: the horror maar zo dichtbij het boek…

Het is dus uit met de improvisator, De seks wordt strikt gechoreografeerd Door eentje die daarvoor heeft doorgeleerd, Door een intimiteitscoördinator. Diens taak is naar tevredenheid volbracht Als op de set respectvol wordt verkracht.…

De tempelier loopt in zijn einde zijn eentje. Geen vervloekte vrede vergeeft vervolgens zijn daad. Nog negeert Hij zijn verleden. Hij kijkt niet om naar de kille kalme kamer vol gebeenten. De hemelse hel heeft hem bespaard. De moordenaar loopt in zijn eentje, De helse hofnar lacht hem toe in zijn verraad.…

is het gek als ik in mijn eentje even dansen ga op Braziliaanse muziek? mij mee laat slepen naar vroegere tijden heupwiegend tot ik niet meer kan toen ik nog opviel door mijn jonkheid toen ik nog in Rio was…

De laatste donderdag van deze maand Dat is er altijd eentje van gewicht De It’s werd deze dinsdag al gedicht Nu wordt er een gedichtengolf gebaand Dit dagelijkse snelsonnettenblog Is er sinds de laatste eeuw en morgen nog!…

op ons aller erf houdt ons achter glazen gekooid bepaalt dit voorjaar de toon ja dit voorjaar is er ook eentje om nooit te vergeten…

In mijn eentje op de late avond die neigt nacht te worden onststeek ik een kaars en een sigaret onthoofd ik een biertje en mijn eenzaamheid het kan me lichter wegen juist terwijl ik er met licht om treur.…

Nog eentje, voor ik vegetarisch word.…

Vogels ontwaken Niet eentje, een drom Vijf over zes start dit Uitsloverijkabaal Godallemachtig Ik draai me weer om…

Een bel indrukken zo eentje die het dan niet doet, mobiel vergeten geeft ook geen ene burger moed. Daar sta ik dan in een kleine ruimte, helemaal alleen, geen mens te vinden, geen paard ook, ach jee, waar moet ik heen.…

Die hij hebben wil Maar tot nu toe kan hij er geen eentje vinden Misschien is het wel te laat Hij doet iedergeval aan Tinder Misschien kan hij er daar één vinden…

De traan, Die zijn ijzeren spoor achterlaat Langzaam langs mijn wang glijdt En zijn bestemming niet weet Door de mist verblind Niet wetend wat er komen zal De traan Daar gaat er weer eentje…

Ik blaas bolle briljantjes ze spelen regenboog met de zon ik ren en spring en blaas en eindelijk is er eentje dwaas barst op mijn wang en pang! Ik krijg mijn eerste blaasbellenzoen!…

Links is er eentje bozig Rechts gaat er een te keer Ik ben van 't mooie weer Gewoon een beetje rozig En wil dan ook vandaag alleen dit kwijt: Zie 'vorige' voor actualiteit…

Toen de appelboom bloesemde vruchten ging dragen viel er eentje vanuit de boom een talentvolle dichteres werd appeltje haar naam is Hazen proficiat en alle geluk van de wereld…

Ik ging laatst in mijn eentje naar mijn grootje, Want zij werd zeventig. Dus was het feest. Maar zelf vond ze het nu wel mooi geweest En daarom had ik ook een mooi cadeautje. Ik zei haar: “Pak maar aan en pak maar uit!” En o, wat was ze dankbaar voor mijn spuit.…