7786 resultaten.
De straten van mijn jeugd.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 210 Lopend door de straten van mijn jeugd
zoek ik naar de bekende plekjes,
die in mijn herinnering nog bestaan.
Eens was ik hier met alles zo nauw
verbonden, straten de kerk het plein
het park, waar ik voor het eerst werd gekust.…
Bezinning
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.022 Als bij een onverwachte stilstand
Van een slaande klok
het raderwerk wordt geremd
Zo voel ik mij
het lijf nog door de geest getemd
Dan worstel ik met mijn herinneringen
Achter mijn bureau
Over de loop der dingen
Uit mijn jeugd
En over tijd en
Eindigheid
En droefheid die ik op mijn schouders weeg
Dan ben ik moe
en leeg
en toch doet…
toen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 316 een zijpad
weg van de groep
waar loopt het heen
jij volgt
de tijd staat stil
er is alleen de rots
een lach
we klimmen
roekeloos hoog
je kust
me een regenboog
ik laat me glijden
langs wanden
van herinnering
en jeugd…
Tranen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.437 Een oud huis vol
vergeeld papier
geschreven herinnering
grijze kamers
pijnlijk gefluister
lege kasten
stil geween
Een oud huis vol
harde woorden
een gestolen jeugd
boeken worden steeds herbeleefd
Is dit nou later ?…
Repeterend verleden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 384 Gisteren blijkt verder weg
dan toen die dag op school
en andere herinneringen
even verjongen ze de oude geest
die steeds meer vernauwt
tot een repeterend verleden
de paden terug naar het heden
blijken verzande sporen
dwaalwegen in de tijd
die stilaan terugloopt
naar een eeuwige jeugd…
Mijn lief
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 593 Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou vond, mijn lief.
Ik in jouw ogen werd gevangen
met rozen op mijn wangen.
Ik wist er van het leven niet,
toen ik schuilde in jouw armen.
Mijn hart tot berstens toe gevuld
met vreugd en groot verlangen.
Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou trouw beloofde.
En jij mij meenam op een reis,
die…
Fluiten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 876 Ik had een broer,
hij floot altijd.
Niet omdat hij vrolijk was,
oh, nee, integendeel...
maar omdat hij bang in 't donker was.
Door altijd te fluiten,
als hij 's avonds onder stergeflonker,
van zijn meisje kwam...
voelde hij zich niet meer zo alleen,
met al die schaduwen om zich heen.
Ja, hij heeft wat afgefloten,
zijn hele leven lang…
Opkomende gedachte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.406 Dwaalde vanmorgen nog
Zorgeloos door de
Herinneringen van m'n
Jeugd - en zie ons
Samen met vader achter
Het paard naar het
Land toegaan - jij ment
Het paard - ik draag de
Koffie en het brood
Voor deze dag -
Dit is de gedachte die
Bij me opkomt nu ik je
Gisteren voorgoed naar
De hemel heb laten gaan…
Roman in twee vensters (1)
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.295 1
Mijn lief zat voor het open raam,
een zon, die langzaam viel,
omlijstte met verzachte schijn,
in een bleekgouden, tere lijn,
haar hoogvoornaam
profiel.
Toen schoof mijn lief de blinden dicht,
verveeld, een beetje boos,
maar binnen drong één scherpe straal
en op haar mooie mond, brutaal,
danste het licht
een poos.
Als eens mijn lief…
Roman in twee vensters (2)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.391 2
‘k Sta aan mijn venster. Het is laat.
Ik kijk neer op de stille straat.
In duisternis, waar niemand gaat.
Van nergens komt meer één geluid.
‘k Sta met mijn hoofd tegen een ruit.
Wanneer gaat die lantaren uit?
Eén lichtkring op wat vunzigheid.
Die gloor is met dat goor in strijd.
Daar gaat zelfs geen verloren meid.
In mij is net zo…
FILTER 3
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.334 Die huizen zijn wel 't meeste schoon
waar Kristuskoppen op de muren
gladharig naar de zoldring turen,
de meid draagt er een doornenkroon.…
Geheugen verlies
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 609 Ik kwam aan in mijn herinnering
Ik stapte uit waar ik dacht te weten
Ik liep richting vroeger, het was er wel veranderd
maar ik herkende het beslist
Wat jaren op mijn netvlies had gezeten
was uitgewoond door eenzaamheid
Wat er niet meer was wist ik
Opende mijn ogen van verborgenheid…
Soms, als je 's winters op 't besneeuwde pad
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.153 Zo vind je soms, als je oud wordt, plotseling
Diep in je ziel een kleine herinnering
Van toen je een kind was, alles warmte en zon;
En 't schijnt, alsof zo dad'lijk 't vizioen
Werklijkheid wordt - 't lijkt bijna net als toen -
Heel even is 't, of je haast tov'ren kon.…
Zoveel plezier
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 50 helemaal
ondersteboven
ontdekten zo
de doos met
kinderspelen
onder het stof
van jaren geleden
het springkoord
en de hoelahoep
we tolden als
vanouds met zweep
op weg en stoep
knikkerden in
de hoek waar de pot
steeds voller raakte
tot de beste hem met
een gave worp uitmaakte
blossen op de wangen
gedachten nog gevangen
door herinneringen…
Sonnet
gedicht
3.0 met 98 stemmen 75.939 Soms loop ik 's nachts naar het Victorieplein,
Als kind heb ik daar namelijk gewoond.
Aan vader hand zijn zoon te zijn,
Op moeders schoot te zijn beloond
Om niet. Om niet is het, dat ik hier ga,
De vrieskou in mijn jas laat dringen,
Alsof de tijd zich ooit zou laten dwingen,
Terwijl ik roerloos in de deurpost sta
Om thuis te komen. En zo…
PIJN
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.403 De verwijderde liesbreuk is van horen
zeggen, ingreep tijdens duistere jaren
van luiers en eerste wankele schreden,
herinneringen als sneeuwend TV-scherm
De dokter krast drie akelige streepjes
op linkerbovenarm die danig opzwelt,
dagenlang kunstmatig opgewekte koorts,
kans op echte pokken definitief verkeken.…
Verlaten terrein
gedicht
3.0 met 106 stemmen 25.765 Het mooitste van de kermis was niet
het schelle geluid van botsende auto's
het lonkende licht, de grijparm
die het horloge miste of de zoete geur
van de suikerspinwagen, maar
de bleke vierkanten in het gras,
de afdruk die de kermis op de grasmat
van het park achterliet.
En dat ik dan met mijn zusje aan de hand
naar die plek terugkeerde…
Palmen
gedicht
3.0 met 48 stemmen 27.388 Als ik m'n vroegere vriendjes zo'n beetje bij elkaar optel
Zijn het er zeker een stuk of zeven van wie ik houd.
Jaren niet gezien en toch niet vergeten.
Was niet altijd erotiek of zo
Maar gewoon het overrompelende of het behoudende dat in
Zo'n ontmoeting zit. Och, laat maar. Anders worden
De palmen zo jong. Zo machtig mooi.
-----------…
Licht hautain
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 64 zij kwam onverwacht
nam als entree
een licht hautaine
houding mee in
een lieve fris
spottende lach
er ruiste verleden
in haar kledij
zonder dat de
aanslagen van tijd
zichtbaar waren
in haar verschijnen
waar geroezemoes
de boventoon voerde
lijkt stilte nu de
overhand te krijgen
uit pure verbazing om
het vreemde gebeuren
zij…
Flarden uit mijn jeugd
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 5.277 In een portiek van vroeger
op het Europaplein
blijkt alles nu
er zo vroeg,
oud te
zijn
Maar
op één
bij drie hoog
achter de bel
staat nu Van de Laar
in sier met krul en bogen
Herkenbaar, het gordijn blauw,
de bruin gelakte deur
en uit de bus
het touwtje
ook de
geur
Jij
en ik
we speelden
met tijd en jeugd
in huizen op een…
JANUSKOP
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 645 De pracht van de boterbloemenwei
met zuringaccenten en het wit
van ontloken madeliefjes maakt
weemoed wakker, verleden dichtbij.
Er op uit het veld in, heerlijk vrij
na gedwongen schoolgang, op zoek
naar avontuur in afgedamde sloot
of klaverveld met voorjaarstoeierij.
De kleine voederbieten afveegbaar
aan broek of bloes, voor vee bestemd…
DIGGELS
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.003 raggend flitst de herinnering
door de volgepakte magazijnen
van het geheugen belicht even
een briefje wil jij met mij ver..…
Testament
gedicht
3.0 met 333 stemmen 74.394 Voor mijn ouders is het album met de plaatjes
die zo vals getuigen van een blijde jeugd.
Maar ze tonen niet de zouteloze praatjes
die een kind opvoeden in eer en deugd.
En verder krijgen ze alle dwaze dingen
terug die ze mij te veel geleerd hebben die tijd.…
Mijn oude school
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 753 In de eindeloze gangen naar de klas
hangen geen jassen, staat geen tas
alleen de herinnering waar ik naar zocht
De zon die door de hoge ramen schijnt
verwarmt het oud versleten zeil
Waarover menig kindervoet in allerijl
nog zichtbaar in een klas verdwijnt
Één voor één passeren ze mijn gedachte
de oude broeders, klasgenoten
Hun namen zijn…
December
gedicht
2.0 met 87 stemmen 42.145 Decembers mooi gebogen c
bevalt me, doet denken
aan de lagere school,
de tweede klas van juffrouw Kranendonk,
rode inkt voor perfectie,
de verbeten uren van herhaling,
de lijnen van de letters,
de onmacht op papier,
de streng afgepaalde weg
naar een eigen handschrift,
de vingerafdruk der cultuur.
----------------------------------
uit:…
Kinderkersttijd
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 2.710 als Kerstmis nadert
herinner ik me weer
die tijd van lang geleden
de jaren van weleer
koude, korte, donkere dagen
voor het eindelijk Kerstmis werd
en vlak voor kerst werd dan de boom
door mijn vader opgezet
die kerstboom stond bij ons in huis
vlakbij de warme haard
heel stevig op een houten kruis
mam schonk chocola met koek erbij
en…
HERINNEREN
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.025 Herinneren is reproduceren van beelden
uit de jeugd vervlogen periode vol traag
verdwijnende onbezorgdheid verloop is
stotterend niet gelijkmatig nu eens snel
overspoeld door messcherpe prenten
dan weer lege laden in de grijze cellen
met veel moeite plaatjes te voorschijn
persend uiterst langzaam verhelderend:
eerste auto’s in Fordparade…
BALLETJE TRAPPEN
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.924 superactief een balletje trappen
gepassioneerd praat hij erover
de geestdrift klinkt door in zijn
stem zijn voeten praten mee
hollend naar huis uit school snel
naar de WC broodtrommel open
ruime kap gesneden van het nog
warme wittebrood dik beboterd
bal onder de arm half zes thuis
nauwelijks meer gehoord twee
vriendjes haasten zich evenzeer…
Het huis herinnert zich mij.
gedicht
3.0 met 38 stemmen 11.331 Het huis herinnert zich mij.
Hier heb ik lopen geleerd.
In deze kamer begon
de aanloop die eindigde in
een ontzettende sprong.
Hier is de keuken ontdaan
van gestapelde vaat en gerei.
Bij deze kraan waste ik mij.
Stram van ouderdom staan
tafel en stoel in hun recht.
Mat en zeil zijn al lang
aan elkaar gehecht.
De trap naar de zolder…
SCHOOLROUTE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 517 gekleed hoog geschoeid
van huis naar school langs Ford
en Coöperatie de kerk op afstand
door klokken mateloos geboeid
zoek ik hernieuwd de simpelheid
natuurlijk aanvaard node gemist
nu verouderen minder draaglijk is
pijnlijk de durende onzekerheid
van het bestaan mijn voeten gaan
op herhaling langs de hoofdweg
levensader van mijn vroege jeugd…