Alle inzendingen over jouw ogen

Jouw ogen kijken mij aan ze spreken zonder woorden zijn gevangen in verdriet wanhoop het niet begrijpen ik zie ook het strijden. Geen lach of vreugde alleen de tranen die langzaam langs je wangen glijden, spreken hun eigen taal ze laten zien angst en onzekerheid.…

jouw ogen kenden geen genade hanteerden de bijl en ik ging er voor…

Liggend in het gras Door jouw ogen De sterren zien Dansen…

Dan werd ik geboren in jouw ogen.. Leefde ik op jouw wangen.. En stierf ik op jouw lippen..…

en de r-ren lieten ze rollen als zwervende bloesems in een te strakke wind jouw ogen waren lichtbakens in mijn bangste dagen spiegelsgladde meren van innerlijke rust ze hielpen mij mijn lot te dragen als ik het even niet meer wist toen moest je gaan zoals alle luchtkastelen je zwaaide af als droom en nam je ogen met je mee maar nog…

Jouw ogen zijn uitnodigend, maar boven alles vriendelijk. Dat alles kan ik allemaal zien, wanneer ik naar jouw foto kijk.....…

in jouw ogen zie ik granieten bergen waarvan lawines dalen zie ik woeste rivieren naar hun monding dwalen zie ik de stormachtige wind die altijd de juiste richting vindt naar het dal en naar de zee van liefde voor mij is het zaak dat ik door het zand niet verblind raak ik zie en wacht af…

Als ik aan je denk, zie ik jouw ogen. Jouw trouwe blauwe ogen. Ze zeggen me: "Ik hou zoveel van jou". Een tijdlang, nadat je was gestorven, was mijn hart een harde zere klomp. Alsof het was gekrompen, ik niet meer voelen kon. Nu, na vele jaren, is het zacht geworden en zie ik weer jouw ogen.…

Jouw ogen zijn als sterren Fonkelend in een oneindige duisternis Onbereikbaar. Onbemind.…

Jouw ogen lachen licht in verloren gevoel op weg naar morgen…

Jouw mooie woorden komen niet overeen met de onuitgesproken waarheid in jouw ogen ik zie verdriet, wrok, pijn en opgedroogde tranen ik had het stukje geluk in jouw ogen willen zijn Mijn hart blijft geborgen in jouw handen bloeddruppels sijpelen door jouw vingers ze raken de grond en spatten uit elkaar 't zijn de tranen van mijn gebroken hart…

Jouw tong tegen de mijne raakte mij... en jouw lichaam op het mijne bewoog mij... maar jouw ogen in de mijne bevredigde mij.....…

die scherpe observerende stil zwijgende blik in jouw ogen verwoordt alles wat jouw mond niet zeggen kan…

Als ik aan je denk begin ik pas te leven Jij, die me de geheimen van je hart hebt prijsgegeven Ik geniet zo van de warmte die uit je ogen straalt Je stem die me doet trillen en zo vaak mijn gemoed bepaalt In jouw ogen, zo helder en zacht wil ik eindeloos verdrinken als het kon, dag én nacht terwijl onze muziek zou klinken…

lichaam strijk, voorspelt de speling van mijn treurig lot die ik erf en wat ik jouw ogen las…

Het waren jouw ogen terwijl je spreuk is uitgewerkt rest mij het enige beeld dat ik ongecontroleerd thuis zit van slag.…

jouw ogen vol vuur slaan vlammen in mijn bodem brandend de liefde…

openend mijn ziel branden jouw ogen gaten door mijn dikke schild senryu…

mijn lip veegt voorzichtig de gedachten uit jouw hoofd jouw ogen zijn voor mij doorzichtig ik zoen je zoals beloofd…

zou ik geboren willen worden in jouw ogen... willen leven op je wangen... en willen sterven op jouw lippen...…

Ik zie de schoonheid en weerspiegeling van het akkerland door jouw ogen de scherpe instelling van jouw pupil jij, mijn camera…

In jouw ogen staan regenbogen die regen doen verdwijnen. De zon gaat schijnen in mijn hart.…

daar heb je die blauwe reiger die altijd weg was voor ik hem door jouw ogen kon zien zelfs toen ik achterom keek was hij weg…

De kleur van het licht Dat jouw ogen raakt Komt van een wereld eenogig En is altijd volledig volmaakt…

Als ik in jouw ogen kijk dan voel ik mij verliefd, want door je mooie diepe ogen wordt mijn hart doorkliefd en als mijn hart zo wordt getroffen kan ik het niet laten, dan moet ik uiten wat ik voel en mijn remmen loslaten En als mijn remmen dan bezwijken stap ik op je af, ik bezwijk dan van de zenuwen en stuur je deze brief, (wat laf)…

Als ik in jouw donkere ogen kijk, dan zie ik mezelf ik verdwaal zo ver, maar ik hoef niet meer terug Daar waar ik dan ben Daar hoor ik thuis Als jij naar mij lacht Dan lachen jouw ogen mee Jij bent de zon, ik ben de maan Je verduistert me als je wilt Met jouw ogen waar ik in verdwaal Dat ene momentje als jij naar mij kijkt Dan...…

de streling van mijn stem het gefonkel in jouw ogen laat wensen dat vandaag in eeuwigheid vervaagt…

In de trein weet ik dat ik niet meer thuis kom Jouw ogen zullen niets terugzeggen Een klok tikt door de stilte…

jouw ogen weerspiegelen mijn tranen we delen één zakdoek en deppen elkaars verdriet…

Jouw ogen hebben mij gezocht Ik heb jouw ogen gevonden…