inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.154):

Jouw ogen

Jouw ogen
waren vergezichten
op een leven samen
ergens, in een nog uit te vinden land

en als ze lachten
schreven ze puntgedichten
over hoe wonderlijk
die gedeelde toekomst
er uit zag

soms werden het regenbogen
die al mijn woorden vatten
in wel 1000 pixels kleur
ze vulden de buiken van holle klinkers
gaven de leestekens een paarse tint
en de r-ren lieten ze rollen
als zwervende bloesems
in een te strakke wind

jouw ogen waren lichtbakens
in mijn bangste dagen
spiegelsgladde meren
van innerlijke rust
ze hielpen mij mijn lot te dragen
als ik het even niet meer wist

toen moest je gaan
zoals alle luchtkastelen
je zwaaide af als droom
en nam je ogen met je mee
maar nog steeds doe ik,
na al die jaren
een vleugje van die ogen
in mijn dagelijks kopje thee

Schrijver: Greet Mariën, 25 november 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 243

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
lijda
Datum:
6 december 2010
Email:
lijdazielemangmail.com
wat een troost weet je te halen uit een voorbije liefde, graag gelezen!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
28 november 2010
Wat een prachtig gedicht!
Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
26 november 2010
Mooie metaforen gebruik je om een verloren, maar toch genoten liefde te beschrijven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)