40 resultaten.
Droombaan
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 5.909 Eind september 1990
Kentering in mijn
Leven
Dag studie.…
O land van zee en duinen, vee en weiden
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.706 Ge bloeit ondanks het kenteren der seizoenen,
Uw naam is meer dan ooit alom verbreid,
Uw vlucht draagt bij de volkeren te verzoenen.
Oudtijds op zee en nu steil in de lucht,
Gij, wakkere mannen, onze dankbaarheid,
Zij vergezelt u op uw stage vlucht.…
Consolatio
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 Kou, grauw en schemering
vergrijzen te lang al de kentering
waar mensen naar reiken;
moeten ten leste toch wijken.
Kraken de rolluiken op en baren,
tinkelend eerst nog door reetjes,
zonlicht goudgeel, het verblindt
twinkelend nat in het gras:
miljarden splintertjes glas.…
SPIJBELEN
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 3.435 spijbelen op lagere school ongekend
de aardappelrooivakantie historisch
fenomeen vergeten de MULO geeft
een kentering wachten bij de brug
rechtsomkeert fietsen langs pastorie
en houtloodsen liften vanaf snelweg
tot directiebrief definitief bij ouders
belandt: keuze voor het rechte pad
papieren schoolgang kenmerkt ups
en downs in onderwijzersopleiding…
De ware P.C. Jacob
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 3.146 boffen,
zoals ik bof met jou, zoals ik 't heb getroffen
Ex-partners verbleken vergeleken met jou,
jij op eenzame hoogte, bent oneindig trouw
Totaal gericht op mij, zoals ik het graag wil,
neemt wat ik geef en gaat mee in elke gril
Samen thuis op wereldreis in vrij korte duur,
of voor meer interactie door tot 't laatste uur
Alsnog nu 'n kentering…
Stenen dame
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.348 eeuwig lijkt zij hier te waken
de vrouw, haar verhaal, de kentering
een gouden cirkel, tomeloos verlangen
naar het meer op de gulden schaal
schepen vol graan, dieper glanzend
dan goud bij volle maan konden haar
niet bekoren, met een stuurse blik en
gebiedend woord smeet zij de lading
één twee drie in Godsnaam overboord
de zee verslond…
De dichtkunst als Stilte - dief
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 323 het teken aan de wand
binnenskamers lijkt het veilig
maar de schijn sluipt in geniepigheid
Open het luik naar een nieuwe morgen
in dit kakofonische niemandsland
Verbrand de lading aan prullaria,
de ijdelheid die niet wijken wil
Ooit zongen en stoeiden wij de werkelijkheid
Het leven rijmde en rapte zonder ongelijk
Het noodlot bracht een kentering…
't Is nu de kentertijd
poëzie
4.0 met 2 stemmen 780 Het is nu ook de tijd
dat het vrouwen-gemoed kentering lijdt:
uit de vloeibare lusten
en aandriften, verhardt zich daarin 't vast-bewuste,
als in oer-oude dagen
d' aard' uit vloeibaarheid vormde vaste lagen,
of als nog heden in 't heelal
telkens uit gasse' ontstaat een vaste bal,
een nieuwe kern, een donk're levensbeker. —
Zoo…
X. Oktober, sloper van mijn streven
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.310 rust gekeerd;
verlaten alle luste’ en die me zelf verlieten,
Oktober, - als een kaan in roerloze avond-rieten
ten zwoele avond zwart gemeerd:
zó, van uw trots bevaên en eigen slaap geslagen,
ligt lam mijn leven thans;
waar nog mijn nimmer-zatte blik, vol hankre vragen,
alléén, Oktober, volgt, op vreugde en vrees gedragen,
des levens eeuwge kenter-dans…
DE MOLEN
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.232 Op deze wieken en op hun spil,
die immer en immer zich wenden wil,
is het gegrepen en aangevat
als op een kenterend spakenrad,
een garenhaspel, een rafelwinder
van draden, die effen en zonder hinder
afwikkelen, uitkomen met geduld
en onuitputtelijk aangevuld.…