Alle inzendingen over kinderen

Nieuwsgierig kijk je me aan Ik moet lachen om je blik Mijn geluid geeft jou argwaan Maar je bent geen bangerik Ik pak je op Je drukt jouw lijfje tevreden tegen me aan Helemaal ontspannen als een lappenpop Blijven we heel intiem zo even staan Ik zet je neer Je kijkt me aan ontwakend uit je roes Jij verzacht al mijn hartzeer Ik hou van…

Als ik ooit van hier zal gaan Dan zou ik zo graag willen Dat jij bij wat ik heb gedaan Niet denkt aan al mijn grillen Niet aan mijn veel te vaak gezeur Mijn boosheid of mijn woede Al had ik soms wel wat humeur Voor jou wou ik het goede Mijn lieve kind, ga ik eens heen Wil jij dan daaraan denken Dan voel ik mij niet zo alleen…

Dansend van vreugde gaan zij hun weg Zij tillen zichzelf naar andere hoogten Kinderen van het licht in een nieuwe tijd…

nu ik de leeftijd heb bereikt, waarin je eigen keuzes maakt -de man in je leven die je hart raakt- weet ik dat de strijd van het leven is begonnen en wens ik dat ik weer een kind zou mogen zijn!…

Nog zoek ik naar de onschuld in mij toen ik nog was een kind Vergeefs, want zelfs op de bodem van mijn ziel is er niets meer, wat mij nog aan mijn kind zijn bindt Soms dartelt nog het kind in mij, het speelt, lacht en het huilt ik was in mijn kind zijn nog vrij In de slaap moegespeeld en levensvrij dan gaf ik mijn dromen ruim baan, luchtkastelen…

Je leeft als een teer plantje maar je bent hier bij mij, mijn kind Je leeft, je hebt het gehaald.…

huilen een traantje even gapen lief verzorgd in het warme nest nog geen idee van wat er rest en steeds die vriendelijke blije lach de ontvanger denkt dat het hem mag en zwelgt en groeit in tederheid het kind nog geen besef van tijd en eeuwigheid dan jaagt en blust het ruwe leven de onbevangen kinderdroom en ziel en stort het kind in…

ook zij herkenden in jou het kind jullie dolden dwaasden samen in lieve lust zij speelden in jouw lach dansten op je blik zagen voor echt wat jij hen met handen gaf je nam ze mee naar alles wat zij wensten vertelde over de grote wereld met zoveel mensen stil zijn wij weggegaan hun ogen keken jou nog dromend na…

In mijn huis hangt een klok die voortdurend doorgaat onverbiddelijk en ongerijmd beukt als een hamer op de tijd en laat mijn woorden verdwalen in de sluiers van eenzaamheid Ik zie steeds veranderingen zonder dat er iets anders is steeds de versnelling waar vertraging is in het verdwijnen van mijn ijdelheid Ergens huilt een kind het…

opgesloten... aan handen gebonden geen voet om op te staan niet kunnen slaan niet kunnen stampvoeten haar eigen gevangenis gelukkig maar want wat als.... haar handen kunnen uitreiken ze stevig kan staan ze uit kan halen en stampvoeten gaan? gevaar voor... kwetsing geen erkenning veel te veel pijn ze heeft de moed om het…

in verbaasde ogenblikken kwam jij in ons leven verwonderd door het wonder toch werd jij aan ons gegeven jij gaf ons iets dat niet bestond totdat jij werd geboren wie waren wij dat jij zo lief en klein bij ons wilde horen.…

Als in dromen verloren kinderen verschijnen -levensecht mooi- vertellen zij hun dromen en als tranen voor hen zijn laat ze vloeien! want weer verschijnen zij nu in tranen -loslaten doen handen niet het hart. en Tranen willen zeggen ‘ma, pa huil maar even als ik de pijn verzacht.’…

Wij waren ridders, wolven, krijgers, en broeders, wij waren kinderen.…

Klein mensenkind hartenwens intens wonderkind ga met morgenwind swing leven sjans muziek zon een lied vaar in tegenwind vloeiende dansmuziek.…

en als je me weersprak kon dat me niet echt raken alles was me om het even wist dat ik af moest haken ben veel te lang gebleven op een dag, ik weet nog goed mijn rode rok gestreken paardenstaart en zonnehoed heb niet meer omgekeken voelde vrijheid in mijn lijf zwarte krullen in de wind nu ik deze woorden schrijf ontdek ik weer het kind…

Ik, moeder Strekte mijn armen uit Een glimlach rond mijn mond Een hart, dat klopte van geluk Ogen die glinsterden als sterren In de wolken vertoevend Zwevend van gelukzaligheid De harde werkelijkheid Maakte van mijn glimlach Een uitdrukkingsloos gezicht Het hart klopte van ellende De ogen werden verdoezeld Door hete tranen Kwam met beide…

Wat zij hebben doorstaan de laatste 2 jaar, ga er maar aan staan Ruzie's , vechten, telkens weer twee ouders in de clinch, keer op keer Vlogen elkaar in het haar en zij stonden daar maar In hun ogen het verdriet maar wij zagen het niet Alleen bezig met onszelf vergaten het meisje van 5 en de jongen van 11 Zij sprongen ertussen…

voor het vallen lachte ik om jouw eerste wankele stapjes met die kleine beentjes volgde je alle ballen lachte ik, iedere minuut om jouw malle grapjes Als kleuter begeleidde ik je voor het eerst naar school Opeens alleen buiten onze veilige omgeving Los laten van de ouder staat hier symbool Het moment dat het leren de opvoeding verving Als kind…

Jij bent voor altijd bij mij. Ik ga jou opvoeden tot een kei. Je bent nu 6 en gaat naar groep 3 Een nieuwe fase: daar gaat ons kiki. De wijde wereld in leren lezen en schrijven. De overgang is zwaar Je vindt het moeilijk dat is waar. maar weet je meisje je komt er wel. Nu is het nog zwaar maar wacht maar. Alles komt goed als je het maar…

maar twee keer twee keer maar twee keer is teveel te vaak om afscheid te nemen van je kind twee keer in handen van de dood een keer kwam je terug twee keer kwam je terug twee keer is niet niets het is genoeg.…

Heilig in de stilte van deze nacht De dag die sluimerend op haar ontwaken wacht Vier vandaag de geboorte van dit bijzondere kind In wiens onschuld ieder iets van zichzelf vindt Voel de vrede en het geluk die van hem uitgaat De warmte en de kracht die u tegemoet straalt Laat dit gevoel gerust bij u binnen komen Opdat gelukzaligheid in uw aderen…

Uiteindelijk gaat elk mensenleven over een goddelijk kind dat te vondeling is gelegd en op reis is naar zijn ware zelf. Uiteindelijk ga ik verder; op zoek een leven lang naar bewijzen Ik - in gesprek- voel me warm. Dan voel ik het is God Het voelt vanwaar ik kwam en allang heb ik bekeken en gevonden.…

In verbaasde ogenblikken schonk het leven jou aan mij verwonderd door het wonder toch uit het niets kwam jij. Jij gaf me iets wat niet bestond voordat ik jou aanschouwde wie was ik dat jij je aan mij toevertrouwde.…

We zien je langzaam worden wat je bent We houden de weg open naar je geluk en we zullen trachten te verhinderen dat je probeert te worden iets wat je niet kunt zijn Weet, dat al wat we voor je zullen doen, voorlopig is Je hoeft niet te doen wat wij niet konden Je moet worden waarheen je zelf wijst: Je eigen wonder…

gisteren had ik je nog in mijn hand vandaag vloog je op je gaat steeds hoger nu wil je zelf de wijde wereld in nog even omkijken nog even zwaaien en dan op weg…

Mijn kind, ik zie je overal, je bent nu bij de wind, het mooiste bergkristal, Ik hoor nog elke dag je stem, schrijf nog iedere dag je naam, Ik mis je zo vreselijk op dit aardse bestaan, Mijn leven gaat door, al lijkt hij stil te staan, De dag dat ik jou verloor, is de dag waarop pijn nooit meer voorbij zou gaan.…

Kinderen ons grootste goed kinderen die door overmoed denken dat de meeste lol zit in de verboden alcohol zich ziek drinken richting een coma.…

Ze dulden niet de ouderlijke orde de kinderen van nu die zonder schuld toch wisten dat ze ouder zouden worden zoals hun ouders werden door hun engelen geduld…

Als een kind met open ogen staarde ik over zee waarboven meeuwen dartel vlogen en buitelden naar benee Schitterlichtjes in het water bruisen uiteen op het strand waar golfjes kabbelend terugstromen van het geribbelde zand Schepen lichten op aan de evenaar in een stralend zonlicht verschijnen ze groeien van een vaag silhouet tot een beeld…

Een bolle roze wolk spatte uiteen in duizend tranen. Alle tranen bij elkaar vormden jaar na jaar een stil gedragen reservoir. Later in de tijd Verdampten alle duizend tranen tot een nieuwe roze wolk die mij soms opzoekt in de nacht. Diffuus ben jij daarin aanwezig zie ik je lach en ruik je huid In al je schoonheid kom je nader tot ik…