5691 resultaten.
GEDACHTEN ONTMANTELD
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 960 Flarden van gedachten
weven zich rondom mij
kan er niet aan ontkomen
het laat mij niet meer vrij
Spinnen raggen in mijn kop
weven traag hun web
kan er niet aan ontkomen
het hoort niet bij mij
heldere geluiden doen mij ontwaken
weven klanken in de lucht
kan er niet aan ontkomen
niet meer op de vlucht…
'T MANDJE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.446 Nu is het nestje warm bereid
het blanke lichte zachte nestje,
'n stuk van buurvrouw en van 't bestje
van tante en die overmeid.
Strikjes, lintjes, zachte wolletjes
liggen knus en dottig dolletjes
in het witte zijden mandje,
't mandje met het witte kantje.
Wat al hemdkens, wat al broeken
al die zachte luierdoeken,
wat al lichts…
Thuis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 Vandaag kom ik thuis
van een zeer korte reis
die steeds langer duurde
en gepaard ging met gekrijs..
Maar ik heb de hemel eventjes gezien
alleen geen sterren..ik wist
niet dat zij al naar mij lonkten,
van verre...
Straks zal ik arriveren, alleen..
zonder indentiteit, zonder bagage
ik ben niet wie ik ben, ik ben
verloren in ravage.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Haiku juli 08
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 319 verwaaide merel
fluit tegen een noorderwind
vol regendruppels…
Opera
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 83 Verwaaid op een hoek
zingt de vrouw een lullaby
en schets een droomland.…
Over zee
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.083 Een lichte bries
vervoert een speelse
oranje gloed
over een onstuimige zee
Schelpen rinkelen
bij windgetij
over het strand
met de golven mee
Een zwoele zomernacht
drijft op de klanken
der schone avondlucht
Terwijl een schaduw
snel verdwijnt
en in de schemer vlucht…
RITJE
poëzie
3.0 met 5 stemmen 571 Het paardje reed zo klinkend
met hoeven tinkellinkend
al op de klinkerdijk.
Zij droegen róse hoedjes
op roodgeverfde snoetjes
en voeren langs de dijk.
De sleepman had een zweepje, slap,
en zweepte 'hurt' bij elke stap
van 't paardje op de dijk.
Zij hadden gouden zon gehuurd,
en 't tuigje was zo blank geschuurd
dat voerde over de…
DORPSKERKJE
poëzie
2.0 met 8 stemmen 516 Het kerkje is zo oud, zo oud
de zwarte dennen ruisen zacht,
de blanke gouden hagenvacht
murmelt stil en vertrouwd,
naar 't wit-verweerde slanke schip.
En hoog, oud en geslagen, zeer,
buigt het vermolmde hoofde neer
de toren, berstend rib en rib.
De zonne guldt de gulden haan
en 't al met groen en grauw bestoven
verbogen transen…
DE NOOD
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.312 Toen klopte aan de kamerwand
een schuchter ijle zwarte hand
'waak op! ik ben 't! de Nood!'
Ik zei, ik ken u al zo wel
gij met uw grauwe zwarte vel,
hoe? heb ik u genood?
'k Heb lang gewerkt, ben moegeslaafd,
wens nu dat rust mijn lijf wat laaft,
hoe stoort gij mij zo snood?
'Gij hebt mij niet genodigd niet
maar ik heb u…
AVOND-MIST.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.096 De avond was gerezen,
de dag zacht uitgegaan,
de maan, heel bleek van wezen,
kwam hoog, omhoge staan.
Veel vreemde witte dampen
die waasden alles weg,
alleen matgoud van lampen
glom, boven zwarte heg.
Daar zong een teder meiske
met kindje aan haar hand,
een zacht en teder wijske
door 't witte avondland.
De zwarte en witte…
DE KOEHOEDSTER.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.382 De koe die schurkte laag haar kop
de gouden zonne scheen erop
en op het zwart en witte vel
en op de lichtglanzende bel,
die rinkte, die rinkte
zo fijn.
Het dorp was naar de mis gegaan;
het meisje liep maar zoetjes aan
door 't groene pad langs 't korenland
en voerde 't koetje aan haar hand.
Het koetje trad maar lijzig aan
en…
Voorzomer.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 413 Kille noordenwind
Druppels langs dunne stengels
Verwaaide rozen…
[ Verwaaide haren ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Verwaaide haren,
mijn motor splijt de wind, splijt --
hemel en aarde.…
KLANK
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 673 Flarden tot rozen
Binden in de lente liefst
Met sprankels kleuren…
Klank
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 829 Zoals je me aanraakt
maar even mijn wang beroert
vingertoppen op mijn huid,
zo zweeft soms een klank
tegen me aan
vervolgt zijn baan
of blijft me bij.
Ik laat ze zo.
Niets wordt tot woord.
Zo zijn ze het mooist.…
Cello
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.006 Ik hou van de weemoed in een lied
als van mijn lichaam
dat zich buigt over het jouwe
en met fronzend reiken
zich verzucht…
van gene zijde
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 503 er is zuchten van gene zijde
ze stuurt klanken
die ik nog nimmer hoorde
vrije taal naar eigen hand
ze legt haar bloot in
duistere onbekende driften
evolutie kent geen stilstand
in de trein van creativiteit
scheppend in kansen
laat zij de wereld vollopen
in wijsheid van krachten
zo zal het zijn……
Muziekklanken
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 449 De klanken van de zomer, zoemen voorbij mijn raam
De lichte tonen beroeren het gras
De muzieknoten van de herfst zijn in aantocht
Te horen aan de blaadjes die vallen
De zware galmen van de winter, komen er achteraan
Maar voor we ’t weten, zal de symfonie van de lente
Weer hoog in de top veertig staan.…
pianosolo
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 389 Ademloos
luister ik naar
zijn betoverende klanken
als hij met dansende vingers
de witte en zwarte
toetsen bespeelt
m'n hart zacht streelt
vertelt hij het leven
in hemelse tonen
met z'n virtuoze spel
zo subtiel en
word ik meegenomen
naar het diepste
van m'n ziel
Ode aan Ludovico Einaudi die in Carre een soloconcert
gaf op 7 december…
In mijn hart
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 233 In mijn hart zweefden akkoorden
ze dansten van vreugde, maar bij
het verdriet verstilden alle klanken.
In mijn hart klinkt nu een lied
vol met warme zachte tonen,
samenspel van het gelukkig zijn.…
Klankgedicht I
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 901 En menigeen en een en een
Van homogeen naar molensteen
Eerst vrij en blij dan zij aan zij
Een eendenei en weer een ei en
Dan nog een en dan alleen
Van luchtkasteel naar groen en geel
Van zielsveel naar pikhouweel
Meestentijd steeds weer strijd
Van sluitertijd naar eenzaamheid
Machtssystemen afscheidnemen
Van lief naar leed naar hartenkreet…
Hier op de kast
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 In gedachten hoor ik nog
jouw stem, tussen de chaos
in mijn hoofd van het niet
begrijpen, droefheid in mijn hart
voelt als muziek zonder klanken.…
Tot luisteren gedwongen.
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 328 Helder en brons van toon klinken de klanken
uit de klokkentoren van de kathedraal,
zijn dat werkelijk de engelen die zingen?
ja, het is een zich steeds herhalend verhaal.…
geen klank meer
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 341 hoe kan je onmenselijkheid begrijpen
wreedheid nog dieper dan
zonder grenzen
stilte in alle mogelijke vormen
wanneer de dood er niet meer toe doet
het kan niet
ik zwijg uit respect
meer dan één minuut
1,1 miljoen keer
ween ik
zwart
Auschwitz-Birkenau 20 februari 2012
(4)…
Vlucht, vlucht, vlucht ...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 658 is de realiteit
en het grote gat waar ik in viel
terug naar de werkelijkheid
maar eerst getrapt op mijn ziel
Ik zou een vogel willen zijn
vliegend, heel hoog in de lucht
maar één gedachte in mijn hoofd
vlucht, vlucht, vlucht ...…
Film
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 600 De film speelt zich af
haperend
als het tikken van een onregelmatige klok
van vroeger naar later
in een wezenloos geworden trein
In klanken en kleuren
heerst het verlangen
naar het kale leven
We zitten
en we wachten
tot het doek valt
of we vluchten samen de zaal uit…
De zwerver
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.146 ‘Gevloden zijn de dromen eens bemind,
Verdord de wondre bloemen der gedachten,
De lach der dagen en de lust der nachten
Zij zijn verwaaid als klanken op de wind.…