Alle inzendingen over klein OR noorden OR zwoegen

alsof de nacht zwaait in het licht van de maan, het gejubel aanhoort; voor jou geplukt zwerfsterren, vol poëzie en de roep van de Kleine Beer hoe ze vanavond de wind vergezelt haar naar het noorden lokt klop zacht, mijn vriend en drenk me in het moedige duister…

in dit onontgonnen land van steen en ijs van de dichtgevroren ijszee en bevroren aarde keert met het voorjaar het licht in het noorden terug de hut een stipje in de mist als een kleine aangespoelde kist de koperrode zon en het onbedwingbare verlangen naar de verte haar wezen verschuift met de tijd…

Hoe spoorloos moet je zijn, hoe vervreemd van fatsoen, als je kleine kinderen dit soort dingen aan kunt doen? Hoe zonder normen, zonder waarden, zonder sowieso iets van moraal, kun je zoiets uithalen. Sluit 'm op, gooi de sleutel weg, want dit soort kerels mogen niet loslopen.…

(tanka) Bosarbeiders zwoegen hard met elkaar, spreken luid, verruimen hun geest; men hoort geen woord over God, al is Hij sterk aanwezig.…

Grote schotels, kleine trek!…

de problemen komen en gaan Hoe moet de toekomst nu, voor mij en mijn kinderen Plannen voor de toekomst Werken en zwoegen voor de toekomst Wat de doelen zijn vanaf nu Dat is het enigste wat ik doen kan en wat ik doen moet.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik kijk naar een boom En ik zie god God is leven Leven is genot Als naar de kerk ga Voel ik mij goed Elke zondag morgen Priester aan mijn voet Soms zie ik het licht als ik de lamp aandoe Maar meestal blijft het donker Gordijnen zijn dicht Maar bomen zijn bedrog Dat is gewoon zo Dat zei mijn oma En daar de buurjongen van Niets…

Flarden mist Heiige weilanden Een stille wereld Vroeg in de morgen Langzaam verschijnt een lichtpunt Kleurt de hemel In een zacht oranje gloed Verlicht de stille wereld De wereld ontwaakt Gaapt en rekt zich uit Kijkt nog slaperig om zich heen De stilte wordt langzaam verbroken…

Ik kijk wel maar ik zie niets De wereld is donker De lichten gedoofd Ik luister wel maar hoor niets De wereld is stil Geluiden verstomd Ik tast wel maar ik voel niets De tastzin verkild Vingers verdoofd Alleen het hart klopt nog De geest maalt Het bloed stroomt…

Oh ik had zo’n mooie droom Ik was de beauty van het feest Lieflijk, blond, bijzonder knap En met een oh zo slanke leest Ik was geliefd door elke man Men bleef maar naar mij staren Ik lachte blij en danste voort Al zwierend met mijn haren De prins, die ook aanwezig was Omringd door mooie vrouwen Hij had alleen maar oog voor mij Hij wilde…

En ineens zijn ze dan zo groot Dat ze je niet meer nodig hebben Hun eigen leven gaan leiden Niet meer thuis met het eten Niet meer zitten op de bank Vertellen van de schooldag Niet meer mopperen op broers Die er óók niets aan konden doen Want ineens zijn ze dan zo groot Dat ze zelf hun potje koken Hun wasje draaien Hun kamer stoffen en zuigen…

Na lange tijd begint dan weer de kraan Zachtjes te lopen En voor dat ik er erg in heb staat hij Weer heel ver open Een kopje vol, een emmer dan Een voetenbad vol woorden Met letterzeep en zinnenschuim Vormen zij weer akkoorden. Wat heerlijk is dit, eindelijk weer Gedachten te kunnen schrijven Die zomaar, in mijn letterbad Weer boven komen…

waar we samen krasten in oude notulen van voorbije nachten en vergeten passie nogmaals de dubbele oxer namen foutloos zwegen…

Het corona-virus, het Covid 19 Wens ik mijn ergste vijand niet toe Dus dat geldt ook voor de heer Trump En zijn echtgenote mevrouw Trump Ik wens hen spoedig herstel En met hen de 300 miljoen inwoners Van de VS van Noord-Amerika Maar natuurlijk ook de hele wereld Waarin op dat kleine stukje aarde Het Koninkrijk der Nederlanden ligt!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Lange dikke wollen jas Altijd eendre zware pas Loopt hij voort en loopt hij voort Loopt van oost naar noord naar voort Stopt en staat heel even stil Denkend dat hij keren wil Loopt weer verder dan naar noord Loopt hij voort en voort en noord Zoekend zoekend naar het oord Waar z'n kinderziel ooit werd vermoord…

In Holsbeek deed een boer me zwoegen Ik reed als een gek tijdens ‘t ploegen Hij riep naar zijn wijf: “Heeft hij z’alle vijf?” ‘K zei: “ Ja, maar ze werken in ploegen!”…

Ze bluffen met hun bommen en raketten, Want Noord en Zuid zijn angstig voor elkaar, Het Westen, dat het land ziet als gevaar, Wil Noord-Korea op z’n nummer zetten. Is er, naast wapens vliegend door de lucht, Geen woord meer dat de afstand overbrugt?…

In een kleine en smalle herinnering, haal ik me voorzichtig voor ogen hoe jij eruit zag wie jij was en de persoon die je voor me bent, met jouw stralende glimlach voor me, in gedachte en beeld ben ik God dan dankbaar voor de tijd waarin ik jou heb gekend.…

Op dit kwatrijn heb ik kort moeten zwoegen. Hopelijk is het niet tot uw misnoegen. Door doctorandus Z…

wat zijn wij toch waanzinnig pathetisch in ons onmetelijk zwoegen koppig blijven we de kei van eigendunk een berg op duwen de goden lachen om het futiel herhalen van menselijk onvermogen…

als een kleine meester herken ik de stukken van pion tot koning op de troon bestreed er veldslagen in het hoge Noorden totdat mijn adjudant werd vermoord we vochten voor het vaderland en de vrouwen bij de wasmand die ons schone kleren gaven en een pint met schuimend bier ze zagen onze besmeurde gezichten en zand en bloed op de mouw voor…

virus van het kwaad Omíkron, kleine O, groot in 't kwadraat In labs bekend als B11 5.2.9 Zo'n kleine O neemt ons echt niet in 't ootje Dus laat je prikken, 't wordt anders een zootje...…

mijn handen grepen grif naar een doos mierengif bewondering ten spijt ik wil die mieren kwijt ze mogen buiten zwoegen mijn halve tuin omploegen binnen moet het rein want dat is mijn terrein…

In het Hoge Noorden vliegen vogels nog als vrije vogels rond. Puffins, Noordse sterns en Jan van Genten. Zij zijn levenskunstenaars. Zij zijn de beste artiesten die ik ken. Kunstenaars houden van vrije vogels. Dat is de reden dat ik vóór artiesten, en tégen vogelverschrikkers van ben.…

Waar mensen groots en klein zijn. Mijn scheepje ligt daar afgemeerd. Als kind al ben ik vertrokken, naar die hoge landen aan de zee. Zwervend in mijn warme bed. Mijn Bosatlas, daar sliep ik mee. Ik hou van oude, stoere schepen. Van ijs, van storm en van zonneschijn. Het Noorden infecteert als virus. Een vriendelijk virus in mijn brein.…