Alle inzendingen over kleine OR ster

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Denk niet dat je een ster geworden bent zo één van stralend licht en wijsheid Maar een zeester, die zich krakend om schelpen windt, ja zo één Daar zie ik jou wel voor aan want God bekommert zich niet om kleine dingen wel om het niets…

zij straalt rood en andere kleuren aan de wereld om ons heen is het middelpunt van haar heelal dat cirkelt in de zonnewind die in balans ster en manen draaien laat op de maat van het tijdloze seizoen in de blauwe schaduw van mijn kleine korenbloem…

Kleine vlinder, teer. Licht, kleurrijk vol gratie. Groet op je vlucht de zon van mij. Kus de maan op beide wangen. Plaats een ster op de mond die ik liefheb. En draag mijn hart, daar... waar het hoort!…

Dat was niets meer dan een even-wuiven van kleine handjes, zo blank als duiven, in ‘t avondver: niets meer dan plotseling, het opgeflonker van eêlgesteente, in het wordend donker gelijk een ster; niets meer dan ‘t kraken van kleine voeten op ‘t wegegrint, en, om mij te groeten een licht gegil… - En toch voldoende, om hoe vele dagen,…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Dat was niets meer dan een even-wuiven van kleine handjes, zo blank als duiven, in ’t avondver; niets meer dan, plotseling, het opgeflonker van eêlgesteente in het wordend donker gelijk een ster; niets meer dan ’t kraken van kleine voeten op ’t weggegrint en, om mij te groeten, een licht gegil… – En tóch voldoende om, hoe vele dagen,…

de maand is op onze relatie ook ik ben moe jij uitgedoofd als een ster schijn je op me neer maar ik wil meer meer meer alles wilde je voor me doen maar alleen dit kleine ding gewoon bij me zijn en mijn hand vasthouden me een knuffel geven of een zoen de maand is op jouw lichtje ook het is donker…

ze was geen ster Ze zong haar eigen aria je hoorde haar van ver Ook aan een schoonheidswedstrijd hoefde ze niet mee te doen maar we wilden haar niet ruilen oh nee, voor geen miljoen! En als je later in de hemel een heel klein engeltje ziet en het heeft een heel klein snaveltje dan is dat vast `onze kleine Piet`…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

De maan weerspiegelt een stille traan en toont hoe koud de nacht kan zijn…

Wederzijds zoeken van tranen naar échte troost zachte omhelzing In verbondenheid vloeit enge hopeloosheid zóveel sneller weg…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

je eet een haring en neemt er drie mee of vier of twee je eet een haring je hoofd in je nek ik val op je, vindt je het gek? je vergeet te betalen ik hol je achterna je lust me wel, ja!! 't zijn jouw woorden niet de mijne maar jij bent getrouwd niet de mijne een haring en twee lekkerbekken da's wat ik wilde: even lekker bekken…

Hier sta ik breekbaar als glas je trapt op me breekt me in duizend stukken waarom heb ik je verteld dat ik om je geef? Hoe kon ik zo dom zijn? Je blijft terugkomen keer op keer je trapt op mijn glazen hart en ik ga kapot je weet dat glas scherp is zeker als het stuk is en auw....het doet zeer…

met het hart op de tong en de angst in de maag zie ik je komen en spreek ik je aan met het woord in de mond en de brief in mijn hand kijk ik je verwachtingsvol aan met een hart dat hard slaat en mijn knieen die knikken denk ik: mijn hemel wat heb ik gedaan met het vuur in de sloffen en de tong op de grond ben ik heel hard naar…

met het volle verstand wil ik in de mallemolen waarvan ik al weet hoe de rit eindigen zal het is een keuze die ik maak een keuze die niet iedereen mij in dank zal afnemen en toch maak ik hem Een keuze die anderen pijn doet die jou blij maakt en mij gelukkig maar toch......... Met mijn volle verstand dat slechts op halve kracht werkt…

Ik ben jouw grote held Groot en sterk En zelfs dapper Werpen je ogen me toe Maar als ik je daar zo Zie lopen Je schrille levenslust In haast te grote sprongen gegoten Hou ik m’n pas in Weet ik wat moed is Een sluwe poging Om het leven bij te benen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Die heldere ster die nooit meer zal vergaan. Die ster kan de wereld een mooie gloed geven. Die ster kan vele mooie dingen op laten leven. Ergens anders is er nog zo een ster. Een andere vorm en ook niet zo ver. Deze ster zit ik voortdurend aan te denken. En deze ster wil ik al mijn liefde schenken.…

Koningen komen uit het oosten Engelen zingen in de nacht Refreinen nu aaneen geregen Stil het kind dat is gebracht Trotse 0uders, blij, volkomen Mooi klein wonder, reeds bepaald In de heldere nacht gekomen Ster van Bethlehem die straalt…

Voor Harjanne de Boer Verdwaald in mijn Dromen ben ik af en toe Ik weet niet meer hoe Ik er uit kan komen Ergens ver weg gloort Mooi zijden zacht Gefilterd licht Met aan ' t eind Een kleine held're ster En dan weet ik het Mijn geluk is niet meer ver…

de ster stijgt op en verdwijnt in het donker. ik kijk omhoog, daar staat hij, de ster.…

in die kleine catacombe hoog op zolder aan de gracht met nog net dat ene raam waarin je de ster nog zag die je al in je droeg daar heb je in een schriftje binnen verwachting en angst je onsterfelijkheid vast opgeschreven een licht waarvoor geen lampenkap meer nodig was het stond al vast -------------------------- uit: 'De gedichten'…

Roodverschuivend zweefde je Door vier of wat dimensies Tijd en ruimte als jouw onvoltooid toneel Stiekem was je uitgedoofd Als een kleine ster, lichtjaren weg – We zagen het alleen nog niet Oh, singulariteit Oh, allerlaatste zonnewende Ik hield al van je Lang voor ik jou kende…

In najaarsavond, Van het hoge balkon, Kan ik zo goed als eertijds in de velden in den tot groene verganen gloed der zon weer de eerste ster zien rijzen.…

Langs het pad bedrukken letters een grauwe achtergrond het lijkt of hier, op deze plek gras zelfs grijs kan laten groeien onder een wolkenloze hemel pakt zij mijn hand en zingt zacht, alsof ze voelt dat ook tranen hier gestorven zijn "ik zie een ster" ....…