inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.995):

Oh, singulariteit

Roodverschuivend zweefde je
Door vier of wat dimensies
Tijd en ruimte
als jouw onvoltooid toneel

Stiekem was je uitgedoofd
Als een kleine ster, lichtjaren weg –
We zagen het alleen nog niet

Oh, singulariteit
Oh, allerlaatste zonnewende
Ik hield al van je
Lang voor ik jou kende

Schrijver: Peter Joosten, 5 mei 2013


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 111

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)