Alle inzendingen over kondigen

de wereld krijgt weer kleur gele bloemen in het gras kondigen het voorjaar aan blaadjes ontvouwen zich langzaam aan de takken de cyclus van Moeder Natuur die van voor af aan begint kon zo het hele leven maar zijn ieder jaar een nieuw begin ieder jaar een nieuwe lente maar de lente van mijn leven is lang voorbij en mijn zomer ging…

losgeslagen hemel herademt als gerepareerde klaplong Ja vanaf nu zijn sterren scheef gaan hangen en bloemstoppels het bleekgebalsemde kalkverband rond mijn winterslapen bloesems los gaan likken Hoor het klikken het tikken van mijn tijd is aangebroken Ja vanaf nu ontvouw ik me tot een blanke knop om straks zinvol de lente aan te kondigen…

Haar laatste dagen zijn gekomen, Ritselende bloemen kondigen de herfst aan Ze heeft haar best gedaan Haar tere lijf kan het hoofd haast niet dragen, Zo mooi is ze weer Ook deze keer Ze keek met haar bloemenhoofd De wolken uit de hemel Want zon had ze nodig Haar palet is niet te evenaren Van kersenrood tot limoengroen Blauw eens heel…

wat heerlijk zijn de melodieën in de stilte van de ochtend waarmee ons de vroege vogels steevast hun serenade brengen aan een nieuwe lentedag bevederd nestelen zij zich met zorg zich een thuis vlechtend in het breekbaar roze van bloesems die ons geurend als rozenparfum de komst kondigen van fris groen de zon breekt goudgeel schijnend…

't Was vaste vorsten- en regentenprik Je mocht je in een nette rij opstellen En een voor een bij Juliaan aanbellen Met veel te hard gebakken krentenmik Dat kan dit jaar voorwaar met goed fatsoen Want Beatrix gaat toch wel afstand doen…

vandaag voel ik me goed maar dat is niet hoe het moet flatlinen moet je doen en niet vliegen net als toen verslingerd gooi me dan hier en laat de deur nog op een kier vochtige zwarte dieptes kondigen zich al aan ik heb het al verstaan een eeuwige beweging van op-en-neer overvalt me telkens weer kan er niks aan doen gevaar voor het fatsoen…

tulpen misschien wel die succes wensen of vieren vermengd met gerbera’s die met vrolijkheid vertellen over wat chrysanten zeggen over gelukkig en gezond zijn niets is zo duidelijk en klaar als dat ene bosje bloemen of dat schitterend boeket dat de boodschap schreeuwt ik zie je graag of meer nog omdat het hartstochtelijk jou de liefde kondigen…

hoofd want die eerste keer beangstigt en verleidt onweerstaanbaar de eerste keer waar – hoe en met wie neem dat moment op eigen wijze zover je reiken kunt want die eerste keer die komt nimmer meer de eerste keer leer je met hart en ziel wat genieten is met volle teugen van het kozen tot de tintelende sterren die de ontbranding kondigen…

winter wijkt met tegenzin en laat met name in de nachten zijn ijskoude adem het land geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die winterse boosheid op gepaste wijze zij ruisen slechts en breken de wind transformeren al die schijnbaar ontembare koude boosheid in geluid en kondigen…

winter wijkt met tegenzin en laat met name in de nachten zijn ijskoude adem het land geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die winterse boosheid op gepaste wijze zij ruisen slechts en breken de wind transformeren al die schijnbaar ontembare koude boosheid in geluid en kondigen…

Het leegstaande huis De deur gaat schoorvoetend open, Scharnieren kondigen krakend de bezoeker aan, Ik durf niet over de trappen te lopen, Anders is het met het hout zeker gedaan.…

dan zingen zal, dat ‘t wederklinkt alomme, de gorgel los, de vogel en de luidgekeelde blomme; de klepel zal de klokke slaan en kondigen de Koning aan.…

dan zingen zal, dat ‘t wederklinkt alomme, de gorgel los, de vogel en de luidgekeelde blomme; de klepel zal de klokke slaan en kondigen de Koning aan. 12 april 1897…

Wanneer het water in een meertje de rimpels markeert van de steen der wijsheid die over het water scheert, dan kondigen zich beelden uit het verleden aan. De kinderjaren die verlangend op de toekomst staren. Het spelend leven dat geen zicht heeft op de gevaren. De jaren kwamen en gingen aan het leven voorbij.…

dan zingen zal, dat ’t wederklinkt alomme, de gorgel los, de vogel en de luidgekeelde blomme; de klepel zal de klokke slaan en kondigen den Koning aan. 12-04-1897 -------------------------------------- Moeren: morrelen Gers: gras Gorgel: keel,strottenhoofd…

Met een toeter kondigen zij vaak hun aankomst aan dan zag je de huisvrouwen met pannen klaarstaan. Van verpakte pakken melk of vla had je niet gehoord die noviteiten werden veel later gemaakt aangeboord.…

De telgen van het zwelgen naar een zegelring of de barokke kast, kondigen de kindse tijd aan, tikken op de schedelpan. De pillen schikkend op het geruite kleed herhaalt zij de huisarts in haar gebeden. Verslonden doorheen een magere hals, Overvloedig herkauwde sneden.…

Jan Siebelink - die van dat bed violen - Schreef ook zijn eigen Vijftig Tinten Grijs En raakte nadien stevig van de wijs Dus Een Vandaag was koren op zijn molen Nee, meer reclame kon hij niet verlangen Maar hoe het met zijn crisis zat bleef hangen…