Alle inzendingen over kracht

Omhels me met je armen Druk me stevig tegen je aan Geef me kracht met je liefde en beloof me dat je me nooit zal laten gaan Sluit mijn blik op in je gedachten en weet dat ik zielsveel van je hou Zoveel eenzame koude nachten jij was alles wat ik wou En jij bent alles wat ik wil een droom is uitgekomen Jou lippen op de mijne laten…

in eeuwigheid verscholen diep verborgen dromen door jou heb ik gevonden wat eens verloren was het geheim van deze liefde eenvoud is de kracht tederheid en dromen vervolmaken haar in pracht gevoelens uit het hart diep gesmaakt verlangen eenmaal onverwacht eeuwig blijven hangen deze liefde samen zal niemand ooit beschamen jij bent…

geluiden galmen angstig door hoge gangen doodsangst houdt mijn hart in stalen wurggreep gevangen eenzaam martelend verlaten in mijn cel het felle licht brandend in de hel sterk moet ik zijn als ze me weer komen halen een hoge prijs met mijn leven te betalen Mijn God, mijn God, geef me moed en kracht te doorstaan wat mij morgen wacht…

Of is 't gewoon roekeloos en ondoordacht, geef de ouders en nabestaanden kracht, dit zinloze verlies te dragen!…

De hel op aarde door verdorven machten Zij verspreiden hier hun kwalijke krachten Misschien heeft Lucifer nu zijn zin Er gaat toch nooit iemand tegenin De hemel op aarde leidt naar het licht Waar ieder mensenkind toch wel voor zwicht De poort van geluk zal opengaan voor een nieuw en erg mooi bestaan Daarom zeg ik nu ook vaarwel en verblijf…

De tuinman: Een boom, die al te veel moet dragen, Verliest zijn kracht, Ook zou de vrucht zo niet behagen, Als gij verwacht. Uw vader heeft graag goede peren! De vader: 't Is wel gezegd: En 't deel van die te veel begeren Is doorgaans slecht.…

Noordzee...wild ongetemd alles nam je mee krachten waren ongekend van jouw woeste zee. Huis en haard verloren mensen...dieren alles kwijt oud en pasgeboren ongelijk was de strijd. Jaren zijn vervlogen als wolken met de wind rustig maar weloverwogen mijn leven...als kind.…

ik wentel in water zo warm om me heen een veilige wereld voor mij heel alleen dan duwen plots krachten mijn lijfje er uit wat mij staat te wachten is kou op m’n huid een stem: ’t is een meisje!…

kan jij leven met mijn liefde een belofte van trouw aanvaard jij de gebreken samen met mijn hart volmaakt is de zon met jou in haar stralen jouw hart is de bron waar ik mij zal laven vervuld van liefde ontsprongen in hoop als een passioneel verlangen overvloeit ons de kracht in een eeuwigdurende vloed liefde als een stroom…

Wit is het weer Kou slaakt een zucht De bomen zilvergrijs getint Vogels vliegen af en aan Winterwit maakt mij kind Laat mij dromen van het land Sloten ijzig, winterpret Lang geleden toch dichtbij Wit is het weer Kou geeft me kracht Warm mijn kleine knuistje In mijn vaders hand En zie hoe hij naar me lacht…

Zinloos overheerst de radeloosheid met zijn macht, om gedachten te weerkaatsen met een beklemmende, immense kracht. Vicieuze cirkel, onderbroken door verlangen, de troon der fascinatie blijft in terughoudendheid gevangen.…

Op zoek naar mijn God In het land van oneindig Verdwaald in zijn wegen Verward door de nacht Op zoek naar het lot Stil en soms eenzaam Te moe en te kwetsbaar Beperkt in mijn kracht Op zoek naar mijn dromen Mijn passie, mijn pijn Vertrouwen, verlangen Mijn ik om te zijn Mijn God, geef mij de liefde Laat me vrij, laat me gaan…

Heb je gestreden met onmenselijke kracht. Heb je alles gegeven wat je in je had. Kwam het zomaar op je pad. Intens verdrietig en alleen staat je familie om je heen. Na een nacht zoeken en dwalen vonden ze jou en komen je halen.…

Vrouwen van dit eiland verkenning in kracht voelbaar in ongelijke strijd herkenning in geleden tijd. Moeders van dit eiland gevecht tegen macht vrouwen van elke kleur afkomst zonder willekeur.…

Immer in beweging als een zachte wind is het stil gefluister dat stof tot leven brengt Een zichtbare wereld schepping van Zijn geest verscholen achter 'n sluier van verborgenheid Waar kracht en liefde werkzaam zijn en duisternis doorboord wordt door nooit aflatend licht Hij is wat Hij is leven achter vormen een zee zonder horizon…

Toekomst ligt breekbaar In mijn gedachten Mijn handen vouwen zich In gebed om zekerheid Ik doop mijn pen In meren van verlangens En laat een waterval Het onbevlekte wit bevangen Mijn verlangens schrijvend Ontdoe ik mij van het blad Voor mijn mond en laat gedachten de einder zoeken Mijn handen ontvouwen zich Berustend in eigen kracht…

Wit is voldoende ik hoef je niet in kleur wel sterk en fier rechtop je zeldzame parfum dat subtiel rondom je zweeft het stille symbool van kracht, liefde met doornen altijd aanwezig.…

dwaasheid wisselen elkaar af ouder en anders daarom niet verstandiger onbedwingbaar hart vraagt wat onmogelijk is in plotseling oplaaiend vuur wenkt het avontuur dagen vergaan in een waan van weemoedigheid broze gedachten over onbezonnen lentes gevolgd door bittere inkeer ontbreekt echter nog steeds de weerbaarheid tegen de integere kracht…

ik zag ze lopen miste in alle ogen een lach hun trekken proportioneel gericht op het begin van de dag gestuurd door een innerlijke kracht stemmen zij op elkaar af alleen buitenbeentje terug van een woeste nacht detoneert het gezag geeft de lach weer wat ruimte ja hij was het ook zat maar wordt genegeerd door de kudde met haast…

zit in ons streven het echte leven of doen wij maar alsof zijn de doelen al gesteld voordat wij medisch zijn besteld de maatschappij maakt mij niet blij door zo in te stappen er is helaas geen andere keus voor mij tenzij we alles negeren ballast loslaten opnieuw gaan leren met kracht uit eigen bron geen voorgekauwd perspectief…

ik bouw een brug over een vluchtig dal ondersteund door broos gesteente een verbinding scheppend tussen deze en gene wal mistig is nog de overzijde schoorvoetend ga ik vooruit niet wetend wat te verwachten: een menselijk beleg, uitstekende handen of donkere krachten aarzelend is mijn tred heeft het zin die weg te gaan…

wie ben ik, met vele grote dichterlijke woorden met vermeende kracht van geest als jij het zuivere toont gehuld in stilte van bemoedigende blikken; waar ben ik aldoor geweest hovaardig heb ik mijzelf beloond maar jij maakt mij nu bedeesd en laat mij zijn die ik ben ik leek als verweesd ik was als een wilde struik gegroeid…

Lieveling je bent onze bijzondere kracht…

de vlinder bestiert zijn bestaan met afstand, hij blijft afwezig van contact dat hem vleugellam zijn levensdoel verliezen laat zoekt hij de simpele waarheid te vinden in de ruimte, hij is een fladderende astronaut in zijn heelal van vrijheid onaangeraakt en onbedorven vindt hij in volle kleurenpracht de kracht tot sterven te komen in…

Gestolde druppels nachtbrokaat hechten zich aan de morgenster die vaag ontwaakt uit mijlenver tussen de dauw en dageraad met pastellen floers omvlogen rijst zij vanuit een schemerzee gehuld in prisma negligé door paarlemoeren golf bewogen zelfs de zon lijkt glans verloren zich te schuilen in haar pracht als door een mysterieuze kracht…

echt gespiegeld hebben wij nooit we kaatsten naar elkaar zagen vorm en kleur alleen een vage lach kon er vanaf pas later ontdekten wij dat ons schrijfgerei voor lichaamstaal in formaat verschillend was dus een eigen perceptie had wij zijn gegroeid in elkaar lezen het uittekenen had niet altijd een innemende kracht die kwam…

Zo uit het niets sprong ze in het oog Een gouden zonnestraaltje Ik hief mijn handen naar omhoog Plukte haar van de hemelboog En vlijde haar in een schaaltje Onder het deksel van kristal Schittert een warme lach Een Godsgeschenk uit het heelal Dat dichter bij ons blijven zal Verlichtend als bij toverslag Gelovend in haar grootste kracht…

ik kijk je aan voordat je danst in de stralen van de ochtendzon door het open raam het zacht opkomend rood schijnt panoramisch in je ogen niet gebroken door glas in een magisch voelen spreekt jouw mystieke kracht waarvan ik de woorden nooit heb onderschat jij regisseert de golflengtes van omgeving en leven omdat jij de transformator…

Versierd word ik verdoemd door kettingen van zwakte in gehoorgestoord, wezenloos vel Op de top der toren die slechts de bodem krabt jeukt kracht in het niemendal.…

Ik waai niet weg de tijger met de kracht van duizend levens geeft moed aan het verstand gesloten, ontsloten het leven in de hand. De zon brandt van verlangen de kooi is open laat het hart weer lopen.…