265 resultaten.
Witte doeken spreken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 549 rolde stenen weg
voor het graf
waar in de witte
doeken lagen
was tijdelijk
begraven op het linnen
dat een afdruk van
jouw wereld schreef
hebt gegeven
om in drie-eenheid
weer te leven
vader zoon en geest
de witte doeken spreken
in tal van preken
met pasen heb ik al
jouw verrijzenis gevierd…
Tussen het witte linnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 ik was in de ban
van vorm en kleur
zij inviteerden mij
als hun penseel
mijn beitel bleek
te scherp en agressief
claimde teveel ruimte
in een brok graniet
bij het sierlijk
transparante van glas
was het de warmte die
ik niet onder controle had
ik wist altijd
al garen te spinnen
tussen het witte linnen
in mijn schildersatelier…
Waarheid van Botten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.126 Mijn lichaam vol verlangen,
liefkozend glanzend in de zon,
Verschijning van de waarheid,
vlees en botten, mijn lichaam,
De waarheid van botten,
oorspronkelijk verborgen,
achter katoen, linnen of satijn
Nee, dat naakte glanzen, dat is fijn
Waarom zo haten naar de kleuren?…
Liggend Naakt
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 874 Niemand anders dan hij
die haar naaktheid verdorstte
nu zij liggend op linnen
haar eeuwigheid schreef
en de dagen zag komen
de nachten zag gaan
met de mensen die dromend
voor haar bleven staan
in het licht dat de ramen
er lomend vermorsten
op schierwitte borsten
als hij alleen bleef
met de dame die hem
door zijn schaamte bedrogen
verbloosd…
Westerzon
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 251 ik denk aan gisteren
of eerder nog
hoe anders
lazen wij
het krieken
in vers geplukte kersen
en paarse dauw
op het ochtendblad
lieten wij
de westerzon
blootsvoets binnen
schaduw
spelend op naakt
en gespannen linnen
ik denk aan gisteren
of eerder nog
hoe anders
en zet het diner
naast twee benen
op tafel voor de teevee…
Johannes Vermeer
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 773 Het licht valt weer op
de juiste plek bij de armsten
verzacht de buskruit dampen
zijn atelier ademt sfeer
het alledaagse houdt op linnen
doet ‘t licht met kleur bestrijken
tot onze verbazing keer op keer
op het gezicht aangebracht
in lichtpunten zonder smoor
zien wij het wereldse schitteren
met een parel aan haar oor.…
het afscheid is sterker
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 358 ik lever me niet meer over
aan woorden
ze blijven onbekend, onafgerond
ook al noem ik je liefste
en als je me vraagt waarom
in gebarentaal of in steen
zal ik zeggen dat alles zich
naar binnen wenst
het geluid
van morgen dat, bovenop een heuvel
de vergankelijkheid balsemt
het hart wikkelt in een vochtige schelp van linnen
wanneer jouw…
Textiel van de dood
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 181 De dood
van jouw stilte is lawaaiig
achter de horizon
trompettert het orkest
in nieuw leven
ik draag jouw broeken
in mijn geest
het textiel van de dood
in gevoelig bewegen
linnen tegen huid
weg naar andere wegen
wollig in mijn hoofd
oneindig langdradig
toekomst die ooit is beloofd
door het verleden genadig
textiel van…
Toen God begon te schilderen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.156 God streek zijn penseel voor jou over het állermooiste linnen.
Ik zal je nooit vergeten.
Ik zou ook niet weten hoe!…
Een lief arrangement
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 ik probeerde
stukjes geluid op
het doek te penselen
in het verhaal
van de pigmenten
leefden er velen
heb tonen gemengd
tot een lief arrangement
van meeslepende kleuren
in dansende vormen
kwamen zij langs
wervelend onder mijn hand
een dirigistisch teveel
omdat linnen ging spreken
over diepte en liefdevol leven
op mijn doeken…
De stilte van het doek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 ik zag
je voeten in het gras
handen vol met bloemen
je lichaam raakte
aan de wolken
een hemel in je lach
ik wilde snel beginnen
met dit moment op linnen
schetste vage lijnen
maar jouw ziel
leek weg te kwijnen
in de stilte van het doek
jij reikte mij de hand
zette verf en ezel aan de kant
om de echte lente te genieten…
Kunstschilder.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 304 Hij zet zijn bewondering op het linnen, de
bomen, de bloemen, de vogels, de natuur die
hij adoreert.
Ieder dag is er voor hem één om opnieuw te
beginnen en waar hij veel van leert.
Hij hanteert verschillende stijlen, nu is hij
bezig met een landschap zoals hij dat om zich
heen ervaart.
Iets dat zich voor hem als het ware openbaart...…
Maagdelijk wit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 71 meer aan kleuren binden
vormen konden
mijn grote vragen over
alles niet meer dragen
de compositie werd
een doolhof waar in
ikzelf geen uitweg zag
doeken staan mij
vragend aan te kijken
wie hen gaat beschrijven
in dit repeterend
ochtendlijke spel voel ik
mij verliezer en besef dat wel
maar vandaag ga ik winnen
nog is het linnen…
belfort
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 359 linnen ligt hier klaar in hallen
onder de schatkamer van het belfort
een leeuw van steen klimt steil
tegen een houten spits op
ooit door de schicht getroffen
treden wentelen naar de top
op het balkon boven de poort
leest een wachter de wet voor
de klok bakent de dag af
als de toorts dooft
of zweept het feest op
als ze heilig bloed…
Zorge, zorge
poëzie
2.0 met 18 stemmen 2.195 Ach een kleed van linnen.
Zie, de nacht is zwoel en zwart.
Sluit mijn ogen, zorge,
Eerst uw ogen, dan uw hart...
Heeft mijn hart geen morgen?…
precisie
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 286 in jouw sporen van schilderen
groeide alles open in beelden
van schitterbare precisie
er in zoekend de warmte van kleuren
waarin ogen gestreeld worden
ze trilde,ze kon zich niet stilhouden
er bleef geen stukje linnen bloot
waarin je me vinden liet in het geborene
verdampend in dromen van kijken
in waas van gezichten…
Hemel en vurige hel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 170 ik penseelde
in kleurige streken
de muziek op het doek
mijn hart zong woorden
die zich lyrisch voegden
tot een liefkozende groet
een enkele strofe pastel
met ijle tonen reikend
naar hemel en vurige hel
midden op het linnen
danste het hart onze melodie
van een purperrood leven
een gedicht met liefde
gegeven in dit schilderij
vol…
Dan bruist het leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 heb het mooiste linnen genomen
de fijnste penselen gekozen
mijn verf met liefde verdund
de lijst met goud verguld
om de lente in je gezicht
met zomer vast te leggen
jij vangt me met je ogen
als ik even stil sta te dromen
lacht zacht als ik weer ga
dan bruist het leven
als ziel in het schilderij en zegt
je mond zachtjes jij bent van…
Vrouwen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.391 Zelfs al stort de tempel in
Vrouwen blijven altijd bouwen
Schoongewassen linnen vouwen
Vechten als een tijgerin
En te boek staan als heldin
Wolken witten, hemelen blauwen
Zelfs al stort de tempel in
Vrouwen blijven altijd bouwen
Moeder, minnares, of min
Door de eeuwen heen getrouwe
Aan het vrouwzijn met de vrouwen
Moedig blijft…
Nog heb jij het mes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 penselen zijn geknakt
de verf is verhard
in het linnen zit de rot
maar je geeft niet op
nog heb jij het mes
waarmee je ongerechtigheden
weg gaat schuiven
lijnen naar jouw zin kan buigen
met een licht palet
heb je het donkeren stilgezet
om de werkelijkheid
weer leefbaar te maken
de strop is van je nek
je kunt nu ademhalen
geld en…
Lacht ultramarijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 jij speelt
kleurt tonen
tot eigen muziek
zoals mijn mes
het linnen besnijdt
in dwarse creativiteit
jouw lenteprelude
lacht ultramarijn op het
schilderij van mijn dromen
het fluwelige licht
beschijnt je gezicht
in warme akkoorden
nog daalt de zon
zonder woorden
als wij gaan voor de finale
ik signeer met
jouw laatste noten…
Omhoog vallen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 613 Het groene hout van olie vergeven
haar in linnen gewikkelde lijk
het kan van iedereen zijn
Brandstapel ontsteken en de hitte
raakt met een klap het gezicht
fakkel valt uit de hand
Er was een tijd dat onze handen
in elkaar grepen als acrobaten
loslaten, salto's maken, vastgrijpen
Onder de vleugels warmte verzamelen…
Ogen maken geen geluid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 168 ik schilder nog
in zwart en wit
maar weet niet goed
meer hoe het zit
ik ben contrastgestoord
jou kleur ik roze
op het rode doek
ik krijg je zo
niet uit de verf
wat ik ook doe
je lijnen zet ik neer
wat ik ook probeer
jij springt er
totaal niet uit
je ogen maken geen geluid
dimensieloos
vervlak jij op het linnen
ik penseel je hart…
Jouw vochtig rood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 263 het linnen lijkt
nog maagdelijk wit
maar met een warme
streek heb ik de
ondergrond gedaan
weet waar je
ogen komen staan
de oren en je korte
haar oplichtend in
het licht van zon
penseel met chique
je neusje is klassiek
in een tintje meer
zet ik in vochtig rood
je mooigelijnde lippen neer
en weer wat
olie om het drogen
te voorkomen…
Een heerlijk gedoetje
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 40 ik had
de ezel
in de zon
gezet
het linnen
vochtig door
ochtendlicht
spande meteen
schildergerei
om me heen
gelegd dan
kon ik er direct
soepel bij
in een degelijk
ouderwets
boers tableau
een stukje dijk
geknotte wilgen
in een lege wei
halverwege de
boerderij met stal
wat verdwaalde
bouwvallige
oude schuren
een heerlijk…
coupe de brazil
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.046 dromen in met hars
van haar geschoonde
feminina de Copacabana
geroosde lipjes
nog in slipjes
heren toch van Stand
zich verplaatsend
in hupse letters
dichterlijk ontbrand
dringen hevig binnen
in ruischende bosschages
aangelopen bordeaux rood
gevrijd in hunne ademnood
stuitend in hun linnen
ondergoed bij massages…
Impressionisme
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 448 satijn
meer is niet nodig
om te bedekken
wat ik ga onthullen
misschien nog een hoed
en stoere cowboylaarzen
om de aandacht af te leiden
van mijn rusteloze handen
muziek kleedt de ruimte
in een ontspannen sfeer
“you can leave your hat on”
opgelucht haal ik adem
als ik kijkers zie binnenstromen
die betalen met belangstelling
het linnen…
één klein veertje
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 829 zo zon, 's morgens
je lach, beminnen
de wind in je naam
op speelse armen
pasgeboren
de krokusstilte
de tijd rond dauw
mijn hart, het linnen
de regen, zo goud
je haren vol vogels
de ochtendzang van
vier seizoenen
mijn liefste uur
zo zonder haast
je ogen ademen
vlinders op bloemen
ik dans met jou
verbonden vleugels
een…
Maagdelijk in verwachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 de verf is verdroogd
penselen hard geworden
in een liefdeloze tijd
het palet vol stof
de felle kleuren
somberen een zielloos dof
het linnen
is nog onberoerd
maagdelijk in verwachten
dan schetst het licht
weer voor het eerst
kruipt schaduw uit de nachten
een compositie
van zwart wit
waarin al kleuren groeien
de winterslaap…
Mummie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Jij pakte er een briefje bij
wilde weten van jouw
piramide van ingewikkeldheden
basisstenen, topstenen
alles daar tussenin
Ik deed jouw masker af
wikkelde het linnen op
nog te gebruiken voor het maken
van Oud-Hollandsch geschept papier
waarop ik eens zou schrijven:
Je hebt een mooie huid
een uitnodiging om…