het afscheid is sterker
ik lever me niet meer over
aan woorden
ze blijven onbekend, onafgerond
ook al noem ik je liefste
en als je me vraagt waarom
in gebarentaal of in steen
zal ik zeggen dat alles zich
naar binnen wenst
het geluid
van morgen dat, bovenop een heuvel
de vergankelijkheid balsemt
het hart wikkelt in een vochtige schelp van linnen
wanneer jouw echo wordt verwekt
door de wind
door de wind, mijn liefste
door de roze, roze avondwind
Geplaatst in de categorie: psychologie
(mooi schilderij ook)