Alle inzendingen over luc swaan

in een vaas voor het raam staan twee rozen zwijgzaam zonder zoemen staan ze stil wereldberoemd maar te kil een paar dagen later rozen dood te weinig aandacht watersnood het is verdrietig de andere rozen zijn veel te nietig…

samen in de milde oktobermaand van ons leven met een wirwar van wegen hebben we een pad gebaand we proefden rozen in zachte liefde wijnen met gevangen zomers zo zorgeloos, zonnedromers soms liepen we naast elkaar zoals het ons beliefde steeds omarmden we onze kinderen herkenden hun vreugde en pijn die we niet konden verhinderen al was…

(Jean-Luc Ponty - Mirage) http://www.youtube.com/watch?v=bKkMvBvyqvE…

Het gebeurde dus daar, bij de oude toren -- Hoe oud is die dan?…

Kerima Ellouise 9.Jeroen Swaan 10. Daan de Ligt Ik kom er aan! Ik haal ze in! Ik laat mijn hielen zien! Dichten kan ik voor tien!…

Een haiku die ik pas las komt bij me boven: regen twee jaartallen een naam Hij is van Luc Lambrecht. Het lijkt wel een haikuskelet. Korter kan niet. zon drieëndertig jaar agnus dei ik zie geen steen en gek ze zeggen dat hij leeft…

Verscheurende bom: Vlaamse Reus, Vlaams Icoon Vos is niet meer. Aarde onder voeten pulvert, stof dwarrelt dwaas, de meester verdween. Plots. Klap op vuurpijl nog ver weg. Kleine schalkse ruiter, tussen pen en podium huilde je angst en hartenpijn, wars van glitterglam, de eeuwigheid in. En waar je nu bent, verhef nogmaals het wondermooie…

sterren komen sterren gaan de liedjeszanger is gestorven bewondering is verworven de zachtmoedige slapen gegaan Mia heeft het licht gezien rockend door het leven vrouw en kind achtergebleven hun verdriet verzacht misschien niemand gaat verloren herinnering verlengt het leven in zijn liedjes wordt hij herboren hij heeft zoveel gegeven…

Als je me zoekt ben ik in de wolken De hemel raak ik aan Ik heb mijn glimlach laten groeien En laat hem eeuwig staan.…

Poëzie bestaat niet. Alleen de daad bestaat. Het woord niet. Het wordt niets. Het fonkelt en het schijnt. Maar vooral. Het verdwijnt. Lucebert is een leugenaar. Een lepe nar. Spant paarden achter zijn kar. Poëzie bestaat niet. Zoals een poppenkast zonder handen. Een zeilschip zonder masten. Het dobbert alsmaar voort. Niemand heeft…

(geinspireerd op het gedicht 'vragenvuur van Jeroen Swaan)…

*)Natto: gefermenteerde sojabonen ----------------------------------------- uit: 'Honderd jaar', 2012, vertaald uit het Japans door Luc van Haute.…

mijn lieve kleine piranha jij dook diep in de zee altijd in de diepe zee je brak mijn kluisters open naar vrijheid je schonk ze aan de zon je hield me nooit tegen in mijn liefde voor de regen die op mijn dromen viel…

“Druppels” aka Luc D'hertefelt…

Mijn hart gaat uit naar ’t ruime vlakke land Met langs verre horizon de boerderijen Waar langs paden populieren staan in rijen En ruisend riet op d’ oevers langs de waterkant Waar vogels vliegen langs de hoge hemelboog En witte wolken onderbreken ’t azuren blauw Het veld des morgens bedekt met parelend dauw Vanaf het water stijgt reeds vroeg…

Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; que rien ne reste que rien ne subsiste, que ma matière se perde dans l'immensité du néant, que mon passé se voile dans l'intensité du présent. Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; tournez, dansez, la vie est un bal, finit bien, finit mal. Courrez, sautez, la vie est un jeu, attrape qui…

O vrouw zo mooi Rijp zomerkoren Ruisende wellust Hoe graag zou ik je sieren Met een guirlande van zomerbloemen Geplukt uit het jade Van een zoet struweel De olijfboom Strekt zijn takken Als tedere vingers Als de verlokking Van warm sinopel In de schaduw van de pagode Vind ik het altaar Aanbid je nieuwe naam…

Moeder sprak met de rivier en wees ook de golven een weg naar de zee. Ze was ons zo nabij als het water dat haar nazong en door haar handen ook de vissen in een school dwong. Nu ze weg is lijkt zelfs het schuim niet meer te spelevaren, dragen bomen herfst, en vluchten vogels van de baren. Zo snel gaan de getijden en scheidt het…

De winter is vannacht gekomen. Verdwaald in duizend dromen zag ik een enig mooi ballet. Ijselfjes, glinsterend van de pret, schaatsten sierlijk over 't koude glas en alsof het gisteren nog zomer was dansten in vluchtige nevelzeeën schaars geklede winterfeeën. Verdwaald in duizend dromen zag ik vannacht de winter komen. En toch sta ik…

Decor der mimespelers Wereld van droom en herinnering Stille getuige van een innige liefde, Voor immer geborgen in de stilte van mijn denken Een wondermooie stilte ... Als van een gedicht zonder woorden.…

Bedwelm mij met je geur van duizend bloemen En laat me rusten in het landschap van je lichaam Wijs me de weg naar de mooiste bloesem in je tuinen En laat mij één nacht jouw vlinder zijn.…

De waard vult de glazen Met voorbedachte rade snijdt hij de kragen Wat zal hij hen verbazen Hun vernederen en verlagen Munten rollen over de bar Langzaam treedt de alcohol toe Steeds verder raakt men in de war Uiteindelijk is men verslagen en moe De centen zijn geteld Echt bier is niet geschonken Nooit aan iemand verteld Iedereen is tevree…

Sta niet aan mijn graf met je verdriet Het is vergeefs , ik ben daar niet. Ik ben het blad dat ritselt in de wind Ik ben de zoete glimlach van je kind Geloof me vrij , het is geen droom Ik ben de bloesem van de appelboom Ik ben de kleuren van september De eerste sneeuwvlok in december. Dus sta niet aan mijn graf met je verdriet Het is vergeefs…

Een Zwitser hoog op de Martinitoren Speurend Naar de grote moederberg Van het rondgestrooide gesteente. Maar nergens verheft zich iets. De grote berg moet weggezonken zijn In de klei Voor de boeren groeien Ze in de aarde En vermenigvuldigen zich voortdurend. Groeien overal behalve in het vuur. Dit is in ieder geval bewezen. In het…

wij en de tijd we hebben allebei met hem gevrijd de kinderen vaders moeders ondertussen de kleinkinderen ook al niet meer zo klein het nest is leeg in de oude boom maar groeien doen de jonge scheuten gekoesterd door het licht dat door de kale takken schijnt stilaan gestreden is de strijd maar de tijd ons toegewijd was…

alle mensen hebben dromen de een van geld of een ander van een stukje brood van succes een beetje vriendschap van de zon of een kopje rijst want de wereld is nog lang geen paradijs voor alle mensen aan de overkant mensen sterven alle dagen met nog duizend vragen diep in hun gemoed want een rechteloze heeft ook mensenbloed…

ik ben de god verdomme ik ben de god van mijn bestaan lees mijn woorden vloek mijn naam ik leef en draag die ballast wars van zin zover ik dragen kan van mijn daden enige erfgenaam van mijn gedachten unieke apostel geen profeten ik ben vanzelf gekomen en zal vanzelf wel gaan terug keer ik niet meer er zijn hier teveel…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

de welvaart vaart wel vaart wel en vaart voorbij gekeerd is het tij de wel van de welvaart mindert vaart vaarwel welvaart het boek is uitgekaart het varen is voorbij…

verdriet is een brokje graniet met scherpe randen verdronken in tranen en pijn diep in het gemoed het duurt lang menige eb en vloed voor het een glanzend keitje wordt maar het blijft voor altijd want graniet dat verteer je niet…