Netgedichten

netgedicht (nr. 3.606):

Geoloog De Luc in Groningen (1778)

Een Zwitser hoog op de Martinitoren
Speurend
Naar de grote moederberg
Van het rondgestrooide gesteente.

Maar nergens verheft zich iets.
De grote berg moet weggezonken zijn
In de klei

Voor de boeren groeien
Ze in de aarde
En vermenigvuldigen zich voortdurend.
Groeien overal behalve in het vuur.

Dit is in ieder geval bewezen.
In het vuur staakt de groei
Van de hoefsplijters

Ze wachten hun tijd af
De stenen.
Zo weinig vlees
En bloed.