ik heb het boek opengedaan
het zwart van bladzijden gelezen
waar wit eens had gestaan jaagt
nu het kwaad de zinnen aan
in het ruisen van mijn bloed
fluisteren de echo's hun relaas
haat klopt in de slapen van mijn
hoofd een gevaarlijk rode waas
letters dansen voor
mijn ogen hun macaber lied
de waarheid wordt gelogen
de werkelijkheid…
schetteren en schreeuwen
ook de vleermuizen komen eraan
gelijk een bende hongerige spreeuwen
zitten ze achter de bezem van de heksen aan
de zwarte spinnen in hun spinnenwebben
kruipen onrustig en zoeken
naar vliegen en insecten in hun netten
of scheren langs het spinnenrag
om onheil te alarmeren
de zwarte raven krassen
kijk daar liggen nog macabere…
De sociale woningbouw zorgde eveneens
voor saaie uitzichten en macabere sferen.
De goedkope woningen zorgen voor goedkope
bewoners, die in de portieken blowen en
op klapstoeltjes halve liters bier weten
weg te werken, zonder iets uit te voeren.…
er ligt een hoofd op het flinterdunne ijs
midden op de kreek, even voorbij de brug
sleepsporen met bloed komen uit het riet
een roerdomp staat als een bundel te kijk
het hoofd slaapt met open ogen en mond
aan de oostkant ingesneeuwd, blond haar
in de wilgen schateren roeken het land toe
macaber beeld in een kalend landschap
één nacht ijs…
Ik lach en schater; hoe macaber wijs en lied
ook zijn: zijn knekellied verdriet mij niet.
Dapper ook de dorpse boer, hij melkt en wiedt
en oogst: voor hem ligt welvaart in ’t verschiet.…
n goud verkopen
Om later zilver aan te kopen
Als ZZP'er in het krijt
Die voor zijn overleven strijdt
Ik zag tussen het thuiswerk door
Bij RTL de late night show
En bij de NPO net zo
Zonder publiek, als one man show,
Draait men de wereld rustig door
In Nederland, patiënt die lijdt
Aan smetvrees in Corona-tijd
Een tragisch en macaber…
gestrand
Starend in diepe donkere gangen
Gelaten wachtend als een straf
Tevergeefs een poging wagend
Cirkels en terug bij af
Dolend door dreigende spelonken
Zonder hoop geen sprankje licht
Dood die geen verlossing biedt
Angst regeert hij is gezwicht
Dronken van bittere levenssappen
Eeuwigdurend uit balans
Verdoemde zwarte rituelen
Een macabere…
tij
vrijen wij aan elkaar geklonken tot aan de avond van de tweede dag
waar traag bewegende - leisteen grijze luchten onheil spreken
het waait en donkert - wolken trekken samen
en zwangerzwaar behangen zij het zaad van liefdesdromen
jij wordt steeds groter en ik kleiner en verder zwelt het duister aan mijn ogen
verstrikt dansen wij samen macabere…
938
Bezig met laden