Alle inzendingen over magisch spel

nog steeds heeft elk formaat bal een magische aantrekkingskracht is hoog houden bijna een must effect draaien pijlsnel volbracht het spel is door mijn jaren heen een rode draad met constanten als geschonden schoenneuzen kapotte knieën zweetvlekvarianten het oefenen met links eindeloos geduld onwaarschijnlijk groot tweebenigheid een handelsmerk…

jij gaat niet voor applaus maar voor het samen spelen ieder instrument mag van jou de hoofdrol stelen als de loftrompet gestoken wordt en pauken trommelen hun magische finale gun jij hen ook het slotakkoord je laat de altviool vibreren wenkt op tijd de jonge vrouw die als sopraan het in de hoogste tonen gaat proberen legt…

de tuinen en daken schijnen sprookjesachtig wit kunnen je vertellen wie er zoal is langs geweest. het sneeuwtapijt laat sporen na een roodborstje en de kat ze kunnen het niet ontkennen dat ze er even waren... de kat lag nog te loeren het roodborstje zag ik wegvliegen een gebeuren, een verhaal spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur…

Leyla huppelt, springt en danst, haar gloeiend gezichtje glanst, haar zingen een melodisch joechjachen, wedijverend met uitbundig schaterlachen. Leyla komt aangewaaid, druk gebarend, armpjes, hoog uitgestrekt, vragend, haar lichaam fleemt, ze is duidelijk moe: “Vang me Tito lief, alsjeblief, pak me, toe?” Haar glinsterende blauwe pretoogjes…

van mijn leven het is geweldig het is magisch het is wat ik ben ik hou van mijn leven met en voor mensen die ik vieren mag in mijn hart en hoofd ik hou van mijn leven in het hier en nu met dankbare herinnering aan wie eeuwig zijn…

de verten lonken in fragiele gedachten gevangen dimensies in magisch bewegen een nieuwe blik die stilte roept en vrede schenkt…

in volstrekte nederigheid legt het meer zich neer offert haar rimpels aan de oevers houdt de vissen onderhuids stil om alleen maar een spiegel te kunnen zijn van het magische maanlicht…

Wij op weg naar altijd nog duizend jaar klaar staan voor elkaar als vrienden als zielschrijvers als lichjes die elkaar verstaan in ieder magisch bos…

toeval geen logica deurpaneel wandelstok doorkijk factuur Magische schaduwen anti-esthetica schaap in een trappenhuis droom en structuur…

Een kleurrijke heks bij Medemblik krijgt van magische drankjes een kick Is de maan weer vol dan is niets te dol Zij betovert echt elk ogenblik…

Een kleurrijke heks bij Medemblik krijgt van magische drankjes een kick Is de maan weer vol dan is niets te dol Zij betovert echt elk ogenblik…

onze ogen verslinden zich aan de weelderige pracht die liefdevol in armen ligt van trots en blij de ouders die de snaren van passie zo vreugdevol bespeelden uit puur genot vormden zij diep en magisch jouw leven dat zij met glimlach wiegen terwijl hun vingers dansen over jouw roze wangetjes als spelen zij zacht gitaar in akkoorden verdrinkend…

strak dreunen slagen van de hardhouten tijd het donkert boven de toren waar weerlicht zich spreidt het bronzen getingel van carillon en klok komt vrijwel niet aan bod waar uren splitsen met veel kabaal als zij na laden onverwacht aarden dit grote magisch realistische doek doet het goed in de kunst waar de kippenvelfactor…

Ergens bij mij in de laan Staat een ijzeren poort Mensen lopen voort Maar ik blijf daar altijd staan Als ik door de koude staven Behoedzaam kijk of luister Is het daar zo stil en duister Alsof het leven ligt begraven Ander loof groeit achter ‘t ijzer En de wind blaast harder aan je hand Als je hem doorsteekt naar die kant Bovendien is…

Verbaasd was ik, toen een glimp van jou mijn hartje in een magische zomergloed omtoverde; en ik niet goed wist wat te doen. Jij wist het evenmin; en keek dus maar de andere richting op. Een koude herfstwind blies door mijn gloeiend hartje.…

Het lijkt een oud gevoel. Je kent het wel - niks bijzonders, ik raak je aan, en jij mij, huid op huid. Zo vaak deden we hetzelfde als nu deze keer. Toch – steeds maar weer - en dat is onverklaarbaar, dat zinderend gebaar blijft tintelend, prikkelend. Jouw touch in dit nachtelijk uur, dwars door sleur en ijskou heen, ontsteekt in…

hun samenhang te geven Hier telt de gezonde stem van de Mysticus: “ Sanguinisch, cholerisch, melancholisch, flegmatisch, schizofrenie als equivalent voor magisch…

Ranke zwanen hals aan hals wadend in wolken luchtende uiterwaarden welt het water wijd de zwanenzang in stille huid het water de halzen onder het spiegelende oppervlak avondlicht op witte huid wind waait weg in een vederlicht vergezicht de dag is gaan liggen in het laatste avondlicht verstild in magisch geluid.…

Als magische witte sneeuwvlokken, die ronddwarrelen in mei. Een ware winterwonderland, waarvan ik de warmte voel in dit getij. Wauw,ik voel me geweldig, ik voel me bijzonder,speciaal en goed. Ik denk niet dat je in de gaten hebt, wat je allemaal met me doet.…

Ik wens je de schoonheid van de stilte, de glorie van het daglicht, het mysterie van de duisternis, de magie van het vuur, de zuiverheid van het water, de zachtheid van de lucht, de kalme kracht van de aarde, de liefde die aan de wortel der dingen licht. Ik wens je alle goede dingen, vooral het geschenk dingen los te kunnen laten.…

fascinerende zuilen achterlieten van betoverend bloedmooi gebeeldhouwd obsidiaan Zie hier de volgelopen vlakte versteende lapilli om ons heen Enkele volbepakte kleurige reizigers staan ademloos als bevroren stil Zoveel ruig fenomeen, vaak in nevel gehuld Dat verhalen vertelt alleen al over 't onstaan en vervlogen tijden Wadend door een magisch…

buiten de tijd vaarwel heeft enkel nog de smaak van zout een vrouw prevelt magische mantra’s in de schaduw bij de heg van prikkeldraad alles gaat voorbij lispelt de tokèh…

het terras ontvlucht de middaghitte in een groene kooi bijna eerbiedig schenk je mij dit koele wonder in de vijzel magisch fijngestampt heb ik je zo ijskoud nog nooit verlangd…

Echt magisch! -…

kiezen samen spelen. Wie altijd moeten winnen, spelen het spel niet meer. Worden vanzelf verliezers. Zijn roemloos afgegaan.…

Deze kunstvorm beeldt zich uit In magische elementen. Hier een soort tafeltje-dek-je Met onbewuste supplementen.…

Droomwolken van bestaan oneindig getij wanneer wij gaan op waterwieken voorbij Het schip in de nacht laat ons onbevangen zweven als een magische toverkracht door het eeuwige leven…

Innerlijk verlangen in hoop, gelegd in de armen der wind, zie ik ondeugende antwoorden, speels dansend zonder afloop. Het suist stil moedig verder, in eigen manifestatie ervan, jij die mij onbewust roept, als nog verborgen aanbidder.…

weerspiegelt geluk in een dierbaar moment van magisch licht die de tederheid omspoelt te hunkeren naar de dunne vliezen van de wereld waarvan het ijs gebroken is, misschien.…

Dat stuk verstilde tijd aan het einde van de dag, net voor het donker wordt, dat magische moment waarop ik als groot kind nog even, na het eten, buiten spelen mocht: “Vergeet niet thuis te komen wanneer het donker wordt ”. De kindertijd voorbij laat ik nu graag de honden uit nadat het eten is gedaan.…