Alle inzendingen over meebeleven

als het past in je hand wil ik alles geven je langs de lange vingers polsen in meebeleven weg gaan hier van de deur die kiert en kraakt in meebewegen…

hoog in de lucht gaan staart en vleugels als in vogelvlucht in blauw en grijs tussen witte wolken naar een paradijs jouw voetafdruk op een eiland van warm geluk -- och kon ik even steels daar zijn die pracht meebeleven -- zonlicht op je ogen aarde in zicht tijd voorbijgevlogen…

Je lucht je hoofd of hart in poëzie En hoopt dat anderen dat meebeleven Je wilt je zelfs een cijfer laten geven Maar stemmen lukt nog steeds niet, potverdrie Het voelt als Sven in bloedvorm op de vijf En dan blijkt plots de klok niet in bedrijf…

de melodieën zijn bekend de woorden al geschreven de zalen zitten vol met mensen die dat meebeleven jij neuriet toch een eigen wijs ik kleur de teksten zonder grijs er is ook een refrein dat wij alleen maar kennen het is ons groot geheim liefde heeft de melodie gegeven de woorden komen uit ons samenleven…

hij kon het fluisteren van stenen niet verstaan de echo’s van muren liet hij langs zich gaan kende niet de knusheid van de trap die bij elke stap zijn meebeleven krakend gaf voor hem was het behang geen dagboek vol herinnering een vale kleur die kamers scheidde van de gang hij leefde hier zonder te wonen kende slechts het huis…

De wilg hangt en treurt terwijl om haar heen de lente volop geurt Weggevlucht in gedachten die tijdloos voortdwalen laat zij de wereld wachten Als zij de ogen opent -even- ziet zij wat zij al die tijd had kunnen meebeleven Schrikt zij van het licht de geurende geluiden klapt haar kruin weer dicht Want tot de conclusie dat zij…

Op de rijksweg staat middels borden aangegeven, dat je bij het meebeleven, van herdenken van de doden, beter niet kunt stoppen, midden op de weg, men zoeke beter een P om te parkeren, twee minuten, slechts.…

De rust keert weer in het gebouw waar Thomas achterblijft hij voelt zich ongemakkelijk één keer had hij de samenkomst gemist en juist die dag was Hij zo duidelijk aanwezig hij was de enige die het niet had gezien waar was hij toch wat was er zo belangrijk dat hij dit niet kon meebeleven er speelt een melodie door zijn gedachten…

wind zwak zonlicht haar kracht hervindt waar het lentezicht erachter leeft plots dagen krokkussende kleuren narcissen ontpoppen wit en geel bij de bosjes treurt geen gekrakeel zoiets zal hier vast niet gebeuren tussen bloemen heerst altijd blijheid staat in natuurwetten beschreven voorjaar is hun koesterknuffeltijd mag de mensheid in meebeleven…

heb de groeven in je gezicht gelezen bladzijden vol lichaamstaal gezien en nog kan ik niets van je ziel meebeleven omdat jij haar nog niet hebt laten zien keek terug in jouw lange geschiedenis de lijnen uit je hand hoe jouw leven toch verstrikt is met wat chaos en zelfs hier en daar een noodverband verrassend klinkt je stem…

de uilen weer gehoord roep en tegenroep, nestelen in onze tuin uitbundigheid van groei en bloei rondom witpaarse krokus waas in lichtgroen gras de velden met geel stro en prille levenstint aan mijn zij mijn lief verzadigd in haar slaap de natuur herleeft, de knoppen springen voorjaarswonder wordt weer werkelijkheid mag ook dit jaar het meebeleven…

Vriendschap is in iemands leven Vreugde en verdriet meebeleven. Vriendschap is niets vragen Maar gewoon helpen dragen. Vriendschap is praten in vertrouwen Dat de ander zijn mond kan houden. Vriendschap is delen in iemands geluk En dan bidden; ga nooit stuk! vriendschap zit in kleine dingen Die je tot wedervriendschap dwingen.…

Na jaren van strijd en literair beteugelen had je opeens geen verweer meer tegen die geestesziekte, die men manische depressie of schizofrenie wenst te noemen, het beestje moest een naam hebben, maar wie kon echt jouw depressies meebeleven, zelfs Leonard niet, je manlief, als Braziliaanse roofvissen vrat het psychische leed je op tot het bot…

Als een magiër wilde hij jouw sekse overnemen en meebeleven, terwijl jij in hem een Chopin ontwaarde, zij het dan met woorden en gebaren. Hij had een zwak voor getrouwde vrouwen of wat heet bewust de afwijzing opzoeken, de poten onder de eigen stoel afzagen.…