Alle inzendingen over mens-erger-je-niet

Komt tijd komt dood!…

Onbewaakt moment. Iets dat men niet weet, niet kent. Wordt dan bewaarheid.…

Om me heen kijkend lopen zij mij voorbij lachend, mopperend, in gedachten verzonken allemaal een reden om daar te zijn een doel om naartoe te gaan Voor een moment kijk ik naar mezelf al mijn vrienden verloren in de afgelopen jaren allemaal gingen ze hun eigen weg, gescheiden van de mijne ik raap mijn denkbeeldige koffer bij een en ga op reis…

Maar wat ik echt niet uit kan staan is als ik mij deskundig waan of (erger nog) origineel.…

Hoe je samen "mens erger je niet" speelde en ze jou altijd lieten winnen en dat je na een gemaakte fout altijd weer opnieuw wilde beginnen. Je wilt soms zo graag nog weer kind zijn vluchten in wat ooit is geweest je mist die mooie dingen van vroeger maar je ouders, die mis je nog het meest.…

ik ben een tweeling in mijn eigen lichaam aan voeten en handen gebonden samen spelen we mens erger je niet thee en mariakaakjes staan op onze ribben onze zusjes spelen met barbiepoppen in de linkerkamer de rechterkamer is gesloten wegens restauratie ik gooi nog wat blokken in het hartvuur onze ingewanden rillen van de kou…

Een verwatert beeld en een vergeten moment. Niets dat je nog kent.…

Onthoud dat zorgen net zijn als kruimeltjes brood in je bed hoe meer U zich kronkelt hoe erger ze kriebelen.…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

(voetbal is oorlog) een vreemder taaltje heeft geen mens gehoord ze springen over sloten en ze kaatsen de westerlingen zien zij als melaatsen ze hebben Bonifacius vermoord de raarste namen geven zij aan plaatsen (tenzij een naam als ‘Ljouwert’ u bekoort) ze lopen over straten op hun schaatsen en erger nog: ze planten zich ook voort o…

Nog erger dan de streekromans uit een net verlichte provincie is de hedendaagse poëzie uit Holland, vertaald in het Frans.…

Het is jammer dat de woorden ik hou van je, zo weinig worden gezegd, maar het is nog veel erger, wanneer je daar pas achter komt, als het niet meer kan!…

alles in het leven is misschien wel een soort schaatsles maar de ene keer is vallen erger dan de andere keer…

In een woud van woorden Blijven ongehoorde Klanken, duister en obscuur. Als voortvretend vuur Verteert het binnenin Woorden zonder zin. Ongehoord blijft sprekend Beloften nooit verrekend. Uitgesproken en gehoord Wekt het woord in elkander Leven en licht ontloken Aan liefde, taal als geen ander.…

enige tijd later ontstaan de mooie vormen en kleuren; zij opent haar hart op vruchtbare aarde gelijk een wilde bloem dorstig slurpend bij het opgaan van de prille ochtendzon en smoort als de stekende rode ploert de gouden akker op 't hete middaguur verzengend als 't kanonnenvuur…

Wat moeten we als Klein mensenkind Toch ontzettend veel, We moeten van alles Zo veel dat we Eerst dat moeten Af moeten schaffen Om daarna dan ook Daadwerkelijk de ander Te kunnen ontmoeten…

Erg dat hij vreemdging Zijn terugkeer vol schuldgevoel Was nog veel erger Vent met trouwe hondenogen Kwispelend aan je voeten…

Er kan geen erger ziekte wezen, (Hetzij van lichaam of van geest) Dan die, waarbij men 't stèrven vreest Maar niets wil nemen tot genézen.…

ik schrijf voor een publiek dat niet bestaat aan wie moet ik mijn dichtkunst etaleren en erger nog ... wie zal applaudiseren gelooft u mij, ik ben ten einde raad geen mens wil op mijn werken reageren ik schrijf voor een publiek dat niet bestaat het maakt me boos, verdrietig, obstinaat mijn dagen zijn gevuld met prakkizeren wie laat zich…

Als twee lieve ogen vragen: Help mij, want ik heb zo'n pijn Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoïstisch zijn? Als je bij de dierenarts hoort: Dit komt nooit meer goed En hij krijgt steeds meer pijn Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, Egoïstisch zijn? Als die twee trouwe ogen zich sluiten, voorgoed En je zonder hem naar…

Het lied heeft zijn melodie verloren een klank nog monotoon klinkend in mijn oren, zegt dat ik beter kan gaan weg hier vandaan. Om niet meer terug te komen. Weg van díe werkelijkheid en dan te verwezenlijken mijn eigen dromen...…

Ze is niet in haar hum vandaag, ook niet in haar element, ze is niet zo lekker dus ik vraag: is er iets waar ik je mee verwen? Nee, doe mij maar niets vandaag ik ben niet in mijn sas, evenmin ben ik erg lekker dus als dat nou alles was? Ze zit niet lekker in haar vel vandaag, toch heeft ze dat meer dan genoeg, maar alles doet…

spiegeltje, spiegeltje aan de wand zeg me nu eens eerlijk wat is er aan de hand wanneer ik in jou kijk verschiet ik mij een bult dan voel ik ontevredenheid en dat is weer jouw schuld jouw glas wordt mat en schraal je toont me wat ik niet verdien mijn hoofd wordt lichtjes kaal en dat zijn dingen… die ik zeker niet wil zien!…

schaduwdansen met de maan verkennen wel mijn zwarte muren de nacht vergeet voor één keer mijn naam ik ben echt niet meer bij te sturen nooit zal ik het nog beleven dat zwoele in mijn dromen wie ben je en wat kun je me geven een gevallen engel aangekomen... nam mij voor even stevig vast ik wist het … of dan toch weer niet dit is het ware…

Dan toch weer doorgaan hoe moeilijk dat ook zal zijn na een zware tijd.…

De kloof is schrijnend de rijke man en Lazarus aan de poort maar och je weet niet beter ik loop verder door de vervolgde straten op zoek naar mijn huis mijn naam mijzelf noemen één wegwijzer gaat mij vooraan Noem mijn naam…

als ik sterf dan heb ik vrienden zoveel vrienden niet normaal als ik sterf dan ben ik goed o, zo goed echt wel de beste als ik sterf word ik beroemd alleen maar dood word ik erkend!…

negeren van veelzeggende blikken begeren van een gave huid Volendam als ijkpunt niets te klagen het kan erger dooddoeners van formaat…

Voor wijzen vervaagt Grens tussen leven en dood Ze begrijpen het Levenslang de dood vrezen Is erger dan eens sterven…

Inspiratieontberingen drijven me crazy en erger: ze blijven! Zo gaan er bij mij soms wel uren voorbij zonder dat ik een versje kan schrijven.…