390 resultaten.
winters tafereel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 2.266 waar ijzige kringen
bevroren water
de rust
van zacht gekabbel breekt
kristallentranen
als deken van wit
deze verkleumde aarde
toedekken wil
zullen spelende kinderen
hun droom beleven
een levenszucht
in dolle pret
aanschouwen zij
hun magische wensen
feeëriek
als winters tafereel…
Feeëriek tafereel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 er geen wind
wel een tintelfrisse kou
die van de dauw
kristallen maakt met
duizend twinkelingen
alsof de tijd
heeft stilgestaan
ik wilde voor
de bloemen gaan
heb daarvan afgezien
jou geroepen
je kwam op blote voeten
over het bevroren gras
je lachte en ik wist dat jij
meteen klaarwakker was
we hebben genoten
van dit feeëriek tafereel…
losbandig tafereel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 659 nu eikels knappend
in hun vrije val
zich naast
de beukennootjes wagen
is de zanderige allee
van rode beuken
en van zomereiken
een losbandig tafereel
eekhoorntjes rennen
met grote ogen lange tenen
gepluimde oren
spichtig door de dreef
een Vlaamse gaai
scheert magistraal
als een schietspoel
door het lover heen…
winterse taferelen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 406 als kerstbomen verlicht,
de flats, de lofts
huizen en appartementen
zonder sneeuw of ijs
al is de tijd correct
ligt de stad verlicht
het einde af te wachten
van alweer een zeer vroom jaar
schoorstenen walmen
westerse warmte voorbij
is de tijd van zonnebaden
en jagen op de maagden
gebeurt opnieuw op feestjes
met heet gestookte wijn…
winterse taferelen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 346 als kerstbomen verlicht,
de flats, de lofts
huizen en appartementen
zonder sneeuw of ijs
al is de tijd correct
ligt de stad verlicht
het einde af te wachten
van alweer een zeer vroom jaar
schoorstenen walmen
westerse warmte voorbij
is de tijd van zonnebaden
en jagen op de maagden
gebeurt opnieuw op feestjes
met heet gestookte wijn…
Italiaanse taferelen
gedicht
3.0 met 36 stemmen 28.975 Je zit aan tafel zeven en bestelt gehakt,
soezend van wijn, wenkt de ober
omdat je wat vergeten was, je vraag
geeft je blozende gezicht iets scheefs.
Steeds ontwijkt hij verveeld je ogen.
Zo komen vreemde prentjes, een rochelend
espressoapparaat en een exitbordje in zijn blik.
Hoe kan hij zo'n stroom aan dingen stoppen?
Maar zie: haar voet…
zompig tafereel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 een pokdalige pikpest
worstelt zich woestweg
door vunzig vleesmoeras
built uit blubberballen
bellenblaast gore gassen
stinkt een rotte stank
reptiel type kutkrokodil
langs Lange Linschoten
lebbert lekker in lilvraat
zodat zelfs een zwerfkat
(k)anaalstaartsgewijs
jankgeilmiauwend vlucht…
Het mensonterend tafereel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 475 het glas was zwart
beroet door de walm
van een kaars die
te weinig zuurstof had
het bacchanaal
liep ten einde
hoewel de gordijnen
de dag nog buitensloten
gebroken glas
gevallen flessen
geknoeide drank in de
stank van asbakken en bier
nee ik was niet hier
maar zie het mensonterend
tafereel van veel te veel
doe niet mee aan dit vertier…
Bloederige taferelen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 in mijn late zomer,
vergeet ik de herfst,
denk ik nog niet aan de winter
en spelen gevoelens van lente
de warme wind door mijn haren
een verdwaalde mug die me komt plagen
maar ik loop niet te klagen
ik geniet van ieder moment
en laat me gewillig steken
bloederige taferelen
in mijn late zomer
geniet ik van het leven…
Hemels Tafereel
gedicht
4.0 met 4 stemmen 8.824 Ach, kijk ze nou toch vrolijk staan te springen!
De witte veren vliegen in het rond
Ook cherubijntjes in hun blote kont
Staan stralend van Gods lof en eer te zingen
Eén loopt zich door de menigte te wringen
Verbeten trek rond de wat weke mond
Ondanks zijn blos oogt hij wat ongezond
Normaal bij pas gestorven stervelingen
Hij spreidt een zelfverzekerdheid…
druipend tafereel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 111 De dag begint kregelig uit tegenzin
zonder eerst een boterham
de zon is in de wolken gewaaid
ze woeit daar
vecht er met sissende kussens
slaat het vocht eruit en
giet de mist over de velden
steekt een paar kozijnen tussen de buien
brandt een regenpijp vanuit de erker
en loeit nog even na uit hitsigheid
Het gras snijdt de druppels aan…
walgelijk tafereel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 62 een aantal
Spanjaarden hebben
nog steeds
van diverse
pijnpunten niet
geleerd
het belachelijke
bijgeloof van
lang geleden
recent geëerd
oh wij
Nederlandse dierenvrienden
kijken hiernaar
zorgelijk zuur
vermoedelijk vooraf
aantal malen
getraind traditiegetrouwe
slachtofferdieren enwel
paarden rennend
door vuur
walgelijk tafereel…
Ongekend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 534 Langs het pad
van ooit gestrooide
rozenblaadjes
wordt laat-zomer
in de grauwe
herfst
ontluikende
lente
paars getinte
blaadjes tekenen
doornloos prachtig
het tafereel
en met een
glimlach bezie
jij het ongekende
verloren ooit…
Chaostheorie
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 605 Een plons
Een drup
Een cirkel in de vijver
Verstoorde rust
Trilt nog lang na
En verdwijnt dan in de diepte van het niets
Wenende engelen
Storten hun smart
Uit over dit serene tafereel
De drup
De plons
Chaos zonder blijvende gevolgen
Doch het water
Is nooit meer als voorheen…
losjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 ik droom
mijn weg naar binnen
reis met lichte tred
door het geheugen
weef losjes
kleine taferelen aan elkaar
balanceer
op gewichtloze woorden
verbind me
met het ritme van de aarde
dans tussen
kolkend hart en tere ziel…
Oldaarp
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 op 'n steenwaarp
afstand
van Smeerling
aan de overkant
van de Ruiten Aa
ga maar na
waar nieuwe huizen staan
die van Oldaarp
niets weten
verdwenen
vergeten
archeologen
zoeken fundamenten
stenen
graven zal niet gaan
zolang die huizen daar staan
alleen een
middeleeuwse naam
bewaard
op een oude kaart
Oldaarp…
les coquelicots
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 619 (l'important c'est la rose)
ik dicht een schilderijtje
'een zomers taferel'
met een handvol warme woorden
doch geen zin teveel
het zonnetje zal er op schijnen
de hemel moet strakblauw
en het weiland vol klaprozen
schrijf ik speciaal voor jou…
bloedend geluk
netgedicht
4.0 met 49 stemmen 1.008 met open ogen kijk ik naar hem
die de wereld in een
ander perspectief zette
hij betaalde de prijs
onze daden brachten
hem in wankeling
maar hij overwon in verbijstering
in verzalving van gekerfde huid
het geheim van liefde
gekanteld in zijn lichaam
in een tafereel
van bloedend geluk…
Het miraculeuze licht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 210 je lach heeft al
de vleugels van een wonder
als zij ontsnapt uit je gezicht
met ogen die
het hemelsblauw weerkaatsen
van het miraculeuze licht
vleugels op hun vlucht
boven een herboren aarde
in de zonverwarmde lucht
dit mystieke tafereel
maakt woorden overbodig
ook magie heeft liefde nodig…
Auschwitz bestaat.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 106 Een alledaags tafereel.
Gekooide, arme varkens,
in de hitte, op transport,
naar Duitsland en naar Polen.
Aan de orde van de dag.
Auschwitz bestaat voor dieren.
Lang leve de welvaart!
Nog steeds.…
Zicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 De beelden trekken voorbij
Ik zie taferelen
die mij verlaten hadden
mooie zingende beelden
uitspattingen van liefde
uitingen van genegenheid
ik dacht, ik heb geen recht
maar nu is er het voorrecht
Het zien van haar
geeft me de beelden terug
Samenhang en vervulling
is wat ik zie
door haar zicht…
Recensie(tje)
snelsonnet
4.0 met 11 stemmen 153 Als Tenebrae in Groningen neerstrijkt
Om daar een buitenaards concert te geven,
Ervaar ik een gevoel van twee uur ‘zweven’,
Daar door dat koor perfectie wordt bereikt.
Bewezen werd - ik wou er eerst nooit aan -
Dat engelen wel degelijk bestaan.…
Gent
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 285 In de middeleeuwse stad
Van een eeuw geleden
Die zo echt is als
Manhattan in het plaatjesboek
Lopen wij doelbewust en
Kristalzuiver in onze bedoelingen
Naar de versnippering,
De ontluistering door het verlies
Van onze namaak
In de kunstmatige stad
Om in onze ziel
De zucht naar onze vergetelheid
Onsterfelijk te maken:
Een verspilde nacht…
Staren,
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.218 Door sloten verdeelde verrigheid,
waarheen gedachtengangen vluchten
In reine zwaanse taferelen,
en schaaps herkauwend stoïcijns
In plat, landelijk vervelen.
In wind wentelend gepeins.…
Viator
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 35 Volgaarne zou ik met u
in gesprek willen geraken
zou een der vorigen willen zijn, gehoord en gelezen hebbende
uw onherleidbare, labyrinthische gedachtenoverwoekerende spinsels
uwer synoptisch doch in de spelonken onontwarbaar
gordiaanse brein alwaar zich simultanerwijs
kaleidoscopisch verschuivend voorouderlijke taferelen afspelen…
Hoe u!
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.479 Ik had gewaarschuwd moeten zijn
De regisseur had het over beeldenrijkdom
van leven ende dood en teksten als los zand
waardoor structuren losgelaten een nieuwe
werkelijkheid ontstond
Ik viel in slaap, mijn laatste fort tegen
´Het Lied van het Hart´ met stromen bloed
ondanks het knierpend achtergrondgeluid
De Middeleeuwse kleren waren mooi…
Anonieme vlinders
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 98 Ach waren wij
geen twintigste
maar middeleeuwse
dichters
zouden wij
als vlinders
mooie woorden
laten dansen
Van aangezicht
tot aangezicht
met elk van bei
de schoonste maagd
de liefste deern
van stad en streek
aan onze zij
Helaas, wij leven
en zij zweven
niet, in deze tijd
zijn 't anonieme
vlinders waar
ons woord…
Als je dood bent...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 425 Dat de Middeleeuwen zijn voorbijgegleden?
Wie lijdt eronder,
dat de toekomst nog niet gekomen is?
Mijn kleindichtertje van vier zeker niet!
Spontaan liet zij een pareltje uit haar mond vallen.
Zomaar, ongevraagd sprak zij:
'Als je dood bent,
ben je weer in je geboorte terug'.
Worden mensen dood geboren?
Sterven we levend?…
Het vervallen middeleeuwse kerkhof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 617 Het landschap om me heen is
fraai, zelfs in de winter.
Grote kale platanen sieren het
door muren omgeven pleintje.
Slechts een enkeling woont hier
nog in alle eenzaamheid,
het gehuchtje oogt kil en doods.
De Romaanse kerk is reeds
vele eeuwen oud. Het
er naast gelegen kerkhof is
zeer verwilderd en verlaten,
tot prooi vervallen aan…
Romantisch
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.004 Stil is de nacht
een en al pracht
huizen zijn volop verlicht
het is een weerzien wekkend gezicht
de straten zijn mooi versierd
de sneeuw die de mens pleziert
het is net of je in een sprookje bent beland
romantisch wordt mijn gemoedstoestand
eigenlijk ook wel een beetje emotioneel
zo prachtig is dit tafereel.…