Alle inzendingen over middeleeuwse taferel

En met een carnavalsparadewagen zorgt buurman rechts voor zotte taferelen. Die volksaffaires zijn voor mij passé. Geef mij maar Britt van paardenpraattv.…

glas in kleur van huid wijn in bezieling van zoet in roze zaterdagavondnevel een minuscuul tafereel dronken in de echo van liefde herinneringen zag ik in de diepten van je glas lopend in het vage van uitstralende onverschilligheid…

taferelen van strijd fragmenten van beproeving staan op het netvlies gebrand de aardkloot draait door bedrog en macht steken elkaar de loef af ik droomde dat er vrede was de uitdrukking bestaat maar wilskracht ontbreekt…

hoe ik vanmorgen wat langer naar een vlijtige huismus keek hippend in het zonlicht rond de kruimels van het tafelkleed hoe ik in dit argeloos moment mezelf als die huismus zag alsof er niemand te kijken stond naar dit zo alledaags tafereel…

De stralen reiken in het late uur tot aan de overstaande verre muur, en toveren die om tot schilderslinnen: Een kruipend kleintje maakt er in goudgeel met schaduw een bewegend tafereel.…

Het was zo'n sierlijk ijsrijk tafereel, ze schitterden zo fraai op dit toneel. De ronde stenen. O, als diamanten. De gratie, de rotatie en de curving: Ik ben verliefd geworden op het curling.…

Verscholen tussen gesteenten uit een middeleeuws verleden ligt een nauwe doorgang, een kloof van schimmigheid Het zonlicht probeert haar zonnestralen te doorklieven op het stenen plavei van vergeten eenzaamheid Langzaam verteren de stralen in het duister De kloof verdwijnt in een mist van onzichtbaar verdriet Een gedaante schuifelt zich een…

Lezen Is genieten van iemands rijke fantasie je onderdompelen in de middeleeuwen, het ruimteschip instappen op weg naar Mars. Is zorgeloos en vrij ronddwalen door exotische tuinen of eindeloze duinen op reis gaan in de tijd op zoek naar mensen en leefgewoonten je bewegen in het verhaal je zelf helemaal los laten.…

tussen het vuur van de sterren daar gebeurt het waar land land zich uitstrekt over eindeloze zeeën waar schikgodinnen geschiedenis breien de draden van leven verweven in kunstige taferelen en anderen weer uiteenrafelen…

gewacht tot aan de winter toon je nu een waar tafereel zoveel prachtige bloemen vormen één mooi geheel als andere planten rusten voel jij je pas fijn weelderig bloeiend onze Winterjasmijn…

grauw, grijs klaar voor de start naar een zonnig paradijs een laatste maal foerageren de reis wordt zwaar jong en oud spreiden hun veren mooie taferelen met heftige geluiden wie gaat er bevelen op naar het zuiden…

Het tafereel was zeer emotioneel, want bijna werd de spanning hem te veel.…

Lemen hoogbouw in een middeleeuwse stad Gerokte mannen in colbertje kromdolk op de buik zitten op een mat Geweer, losjes over de schouder kauwen ze op blaadjes qat Onverwacht leggen die gedrogeerde Allahkrijsers een stukje wereldhandel plat en wordt de USA met een defensiebegroting van 800 miljard in verlegenheid gebracht…

Mijn ogen wachten hulpeloos op U, nu al die losse vogels weer een tweespan... hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic enda thu wat unbidan we nu ? Maar ik, ik kleef hier vast aan perkament vol zwart en traan en voel het blanke vel zo vloeibaar op uw borst hier in mijn cel tot alles stolt - alleen gemis is permanent. Alle dingen worden…

Hun laatste dans zullen zij dansen voordat de nacht hun zal beminnen Langzaam schrijden zij door de balzaal samen gekleed in het mooiste linnen De jonge ridder laat haar zweven over heuvelen van ongekend genot Nog even dan zullen zij zich warmen aan het passievuur totdat het morgen wordt Dansend verlaten zij de balzaal laten zich afdalen…

De jonkvrouw flaneert door de balzaal Dansend zoekt zij haar ridder uit Haar weelderige kledij siert haar In een prachtige jurk tot op de kuit… Een sluier bedekt haar begerige ogen Het oude spel van verleiden siert haar Zwierig danst ze om de ridders heen Straks zal ze haar geliefde zien daar… De jonkvrouw flaneert door de balzaal Dansend…

De leraar droeg een harnas. Zwaaide met een goedendag. Niemand zei iets terug. De ophaalbrug bleef omhoog. Een leerling op de uitkijk gebaarde. Pek en veren stonden klaar. Net op tijd kon de ridder ontsnappen. De bel, weer een lesuur voorbij.…

Een ridder reed eens door een woud Hij was moe en had het koud Er spookten lijken door zijn hoofd Wier leven hij eens had beroofd Verbijsterd bleef hij stokstijf staan Door schoonheid zichtbaar aangedaan Want hoor, daar zong een nachtegaal een herinnering… een vergeten taal Het oude lijf werd prompt vergeten De spoken floeps uiteengereten…

Mijn liederen schrijf ik hier op straat Een stuiver voor een vel papier Het zijn allemaal verhalen op maat Ik verdien mijn bier en brood op die manier Onverstoorbaar bekleed ik dit ambacht Zonder aanziens des persoons Ik doe slechts wat men van mij verwacht Of het nu gaat om herders of vorstenzoons Tomeloos tokkelend schik ik me in mijn…

Gij, West-Vlaamse schoonheid op de zetel van het schoonste hof met uw gelaat naar het noordwesten van uw zo zeer gescheiden land gelijk een Venetiaanse van het noorden schittert gij in uw eigen poëzie waar uw beeld in menig harten sluit Gezelle zich niet omdraait in zijn graf achter zijn masker viel zelfs Ensor voor uw voeten die de kunst…

Zij is op de kaasmarkt geboren als een man wilde- zag hij haar staan je had er eens goed moeten horen dan ging zij er niet meer vandaan Griet Purmetreutel werd zij genoemd lokte vele kerels in haar bres werd zij er vermoord en ook verdoemd op het fraai stadhuis bordes voor een uitvaart bleek geen cent was het niet wat zij verdiende niemand…

De edele ridder tilde zijn schone jonkvrouwe over de drempel van zijn kasteeldeuren richting de versierde slaapkamer, waar wijn in overvloed was en lekkere kaashapjes olijven en kersen wat het ritueel inluidde. Toch faalden de fundamenten onder het kasteel, de muren begaven het en er moest nog dieper gegraven worden om de boel te herstellen…

Het land schilderde zijn bestaan onder grijze luchten en helderblauwe vrijheid rivieren stromend rood door het bloed zochten het dal met al haar groene weiden je was een ridder in haar leven onder het maanlicht van de middeleeuwen bestond er geen oranje, maar geel was de gloed en haar ogen, smaragdgroen, keken weidser dan haar aanbelandende…

vierkante middeleeuwse overblijfsels (volgens beschrijving) van een stad, onder de voet. dalen. meters diep in keihard verdikt verleden.…

(oftewel van mysteriespel tot klucht) De geestelijken deden aan toneel Het kerkvolk kon op die manier iets leren Als het vertoefde in het Huis des Heren Viel het ontzag en opluchting ten deel Het was rond dertienhonderd functioneel Om Bijbelteksten zo te ensceneren Ook wereldsen gingen het uitproberen Dat zorgde voor een brok in clerus’…

heb slottorens bestegen jonkvrouwen bekeken aan het spinnewiel maar de hoofse adel daalde sneller dan ik viel toch spon zij garen bij ons ervaren op haar geur mocht ik ooit varen het patroon lijkt heel gewoon alleen is onze kleur nooit meer te evenaren…

Ik kan me moeilijk in mijn cel verhangen Ach, 'k zeg het enkel om u wat te stangen Aan pinksteren wijd ik al mijn gezangen Als godvergeten middeleeuwse bard De winter is dan lang en breed vergangen…

Ik wil weer schaatsen op het zwarte marmer Warme chocolademelk een lekker bordje snert Ik wil weer genieten van een Hollands tafereel Door zoveel schilders reeds op het doek gezet Ik wil…. misschien te veel De winter is nog niet zo ver Maar ik…ik ben er klaar voor Kom maar met die winterpret…

-, Verlangend naar gewaagde taferelen. Die avond bij me thuis schonk ik de port, En speelden we een potje Ganzenbord.…

een uil rust op een knoestige tak zijn vleugels licht gespreid laag aan de hemel verlicht de maansikkel het donkere tafereel de wassende maan en de kale tak verhalen over het einde van de herfst de aankomst van de winterkoning is nabij…