Alle inzendingen over middenin

Aan de kant staan Aan de rand staan Niet middenin Zovelen Er is maar één weg Het delen Dat je er niet midden in kan staan Om een bepaalde reden Is er veel geleden Je plek In de wereld Je plek in de kosmos Het pad dat je gaat Als je jezelf maar niet verlaat Want als je van binnen leeft, ben je een ziel Die de wereld schoonheid geeft…

Proces van genezing, is Een studie van tijd Middenin de duur Progressie die verblijdt Periode optimaal; Scheren en wachten Daarna ongekend Pijnvolle nachten Kracht van de ether Heeft goed gewerkt Met behulp van ex-vriendin Opnieuw aangesterkt Kon ik weer op eigen Benen; van een last bevrijd…

leef als haar geluk als een bloem die de winter overleeft het water koud en bevroren ontdooit groeit en daarna weer bloeit teder groen haar kwetsbare blaadjes opent ze traag een licht brandend hart als een vraag middenin haar leven als mijn spiegelbeeld in jou zoek ik vind ik haar evenbeeld…

middenin de nacht hoor ik beneden ongeduldig tikken en schuiven van gerol over de tafel het wakkert me de spanning neemt toe door het geritsel van papier ik laat me hartkloppend van de trapleuning glijden knal de kamerdeur open en ja hoor… het is de ongeduldige pen die niet wachten kan op mijn dwangneurose en nimmer aflatende inspiratie…

Die Douwe Bob is best wel eigenwijs: Ondanks dat er tien tellen wordt gezwegen - In die orkaan van hysterie een zegen - Hoopt hij in Stockholm op de eerste prijs. Vermoedelijk dat hij erop vertrouwt Dat zingen zilver is en zwijgen goud.…

de viool het is alsof ik de snaren stilletjes hoor huilen tranen zich in elke trilling rond het hout verschuilen mijn emoties zweven mee breken met de klanken open bevrijden dat wat ongemerkt naar binnen was geslopen een kamer vol gevoelens ik zit er middenin tot aan de laatste noot lief ik het lied van de violin…

Ook ik een militaire parade Maar dan op drie maart en Middenin de nacht Feest is het en er zijn veel Bekenden op de been Machtsvertoon, marcherende Soldaten Hoe laag komen de vliegtuigen Over, hoe feestelijk is de stemming Maar dán, een vliegende doodskist Komt gierend op ons af, we Rennen voor ons leven, de school Staat in brand…

Het lot dat is een heel groot iets, niet in woorden uit te drukken, Je mag het wel proberen hoor, maar het zal je echt niet lukken, Zie het maar als een groot 'spel', zonder regels, zonder vragen, Soms sta je er middenin, en moet je wel een kansje wagen, Het hele universum bepaalt mee in je lot, Het is zo 'eigens' en zo ontzettend groot…

middenin de sneeuw liggen wegen weggedrukt - nog wit maar later vloeipapier, in ombervolle stappen hoog reikt de populier mijn hemel in met laag-bij-de-grondse voeten en een ferme standplaats weggesleept in kleine emoties verliest de grotere haar tranen; buitengaats in dit verdriet sinds de winterzwarte dag dat jij mijn levenslicht…

Mensen worden ongevraagd geboren, zoals druppels ontstaan, middenin een zee van tijd. Regenbogen verschijnen, wanneer licht wordt gebroken, zoals ook mensen breken. Zo groeien wij dankzij het levenslicht, dat de bron is van eeuwigheid. Door vallen en opstaan leren mensen leven, leren wij de taal van tijd verstaan.…

' De live beëdiging van het nieuwe kabinet moest over omdat de NOS tijdens de plechtigheid nog middenin de reclame zat.…

Dankbaar voel ik me, omdat ik middenin de herfst, met open ogen leven mag.…

Ik sta middenin, geen troost, wel minachten. Een ruimte vol strijd, een mens zonder eenheid, een misleiden en vernederen, een gevecht, geen waarderen. Een zacht smeken, krachten die ontbreken. Een stilte is reeds begonnen, een stem gaat het begeven. Ik ben nog steeds wie ik was. Jaren worden onzichtbaar, stervend en levend.…

als we dan een bankje vinden met de zon op onze rug denkend aan de jaren terug wat is geweest maar toch tevreden zoekt jouw oude hand de mijne blijven wij zo uren zitten zonder kijven zonder vitten geheel apart ineen geweven dan zullen er bloemen groeien eentje voor elk grijze haar een voor het verleden jaar en middenin daar bloeien wij…

ik had een ster voor je geplukt ze straalde als kristal en vond haar vorm in jouw hart nu ben ik al mijn woorden kwijt ik zoek ze onder tafel tussen hopeloosheid en verdriet het stof vervilt tot kleine beelden die als je achterom ziet zachtjes sterven ze zwerven door de echo’s van vandaag ik zoek ze en ik ren er middenin maar ja daar…

De avond valt weer in duizenden scherven licht middenin de stad In het Proeflokaal verknochte drinkers. Regen en zoete Zatte. van de vette hap heb ome Henk dit keer een lekker broodje bal Een dochter fietst naar haar kamer, ergens drie hoog. Het is laat donker. Karaoke in een nachtcafe, m'n Roosje, Roosje, m'n Roosje…

kan Zo eindigt het spel En verblindt me een ogenblik De wind laat het voorgoed verdwijnen Mijn voeten staan op de grond Maar ik vind geen vaste aarde Hou me vast Ik ben bang meegesleept te worden De glimlach duurt al zo lang Het lijkt te veel op geluk Nog even en alles valt op zijn plaats De wolken links, de zon rechts En ik er middenin…

Achteraf bleek alles toch Veel en veel erger Achteraf bleek alles toch Best wel heel erg 'Operatie is niet doorgegaan, omdat de neuroloog dat niet verantwoord vond' 'Geheugen zit nog middenin genezingsproces' 'k Ben blij dat ook zij er geen doekjes om wond Met haar ogen heeft gesproken Heeft gesproken met haar mond A posteriori…

Middenin. Een zelfbouwer is een mens, die zichzelf heeft afgebroken. Die als een zelfgeworden ui, de wijsgeleerde rokken, zelf heeft afgedaan. Maskers afgezet. Tot zijn zelfgemaakte ego, niet meer meurt of ruikt. Wat na zelfbouw overblijft, zijn volgens deze dichter, ons eigen jij en ik. Ons echte zelf. Is de liefde. Zijn wij.…

Er schuilt een dichter in mijn huis Ze doet me telkens weer verbazen Ze laat het sneeuwen met de Pasen En kweekt pioenen in haar kluis Huilt middenin het feestgedruis En zweeft ongrijpbaar door de mazen Er schuilt een dichter in mijn huis Ze doet me telkens weer verbazen Ze drinkt haar thee uit borrelglazen En strijkt haar plooien op ‘t fornuis…

Sta niet middenin Loop er een beetje omheen Bekijk wat jij doet En hoe jij je gedraagt Dans niet mee Wanneer de muziek begint Luister naar de gesprekken Zonder in te vallen Leef het leven Van een afstand Droom over wat ik wil Zonder te slapen Kijk van een afstandje Hoe jullie lachen Dein een beetje mee Op de woorden van…

zó het landschap willen beschrijven dat het dorre droog en stekelig verhard is door de tijd met verweerde bewoners als verkromde olijfbomen er middenin staan óf hoe het land zich kussen laat door de kalme zee, Aphrodite naar haar hand laat dingen de geheimen nog niet prijsgegeven alle raadsels komen laten zoekend verdwalen tussen de…

en rand, haver tot gort Waar je spitsvondig, kalm en wijs in wordt Met rozengeur, zonne- en maneschijn Een goed beveiligd, warm privé domein Waar helemaal niets aan mankeert of schort Een jarenlange liefde die mag zijn Die voedsel is, verjongend medicijn Er is genoeg en je komt niets tekort Geen zandkasteel, maar een onneembaar fort Oase middenin…

Tussen de oude eiken ruist het middenin een draaikolk van blaadjes zwijgt opeens het Herfstkind en luistert Kom, het is weer tijd voor verandering is wat deze herfstwind haar fluistert ik blaas muziek dus dans en zing Voorzichtig danst ze de bomen kaal haar zang brengt paddestoelen tot leven en de herfstwind blaast, hij blaast zich schraal…

Ik huilde toen ik mijn jeugd verliet en de grote mensenwereld binnenstapte een wereld die zo gemeen kon zijn en waar ik niets van het volwassenzijn snapte Die wereld was zo wreed en medogenloos en opeens stond ik daar middenin als het kon zou ik terug zijn gegaan want ik had het hier niet naar mijn zin Maar ik groeide mee en werd volwassen…

Ik huilde toen ik mijn jeugd verliet en de grote mensenwereld binnenstapte een wereld die zo gemeen kon zijn en waar ik niets van het volwassenzijn snapte Die wereld was zo wreed en medogenloos en opeens stond ik daar middenin als het kon zou ik terug zijn gegaan want ik had het hier niet naar mijn zin Maar ik groeide mee en werd volwassen…

het begint met een golf en met jou er middenin of ben ik gewoon verliefd en doe jij mij nog meer dromen dan alle duinen waarrond een warme damp hangt je glimlacht nog hoger dan de horizon ik geef je een naam en wijs naar het zandkasteel waarin ik raadsels schrijf over stof en zand, zevenkleurige garnalen en hoe het voelt om vol…

Klaarmaken voor de receptie Alles moet pico bello zijn Denk aan je promotie Schoenen opgewreven, veters strak En dan: de veter rechts zegt knak De breuk zit middenin Schiet op zegt m’n vrouw In feestkledij We moeten scoren HIJ is er bij Dan maar een knoop De auto in en weg Met het glas in de hand Babbelend met deze en gene Neigen hoofden…

dit is van willen het begin de spin heeft haar web gesponnen en zit er doodstil middenin het grote wachten is begonnen mij schiet nu even niets te binnen we wachten wel de spin en ik zij op haar prooi en ik op zinnen wij vangen duur in ogenblik een zwerm zwaluwen in het zwerk zwiert rond de toren van de kerk mij prikt een mug,er krassen…

Middenin de waan van de dag, bestaat de toekomst en de horizon, boven, onder en de droom voorbij. Hier, in de rust en in de stilte. Nu, waar de aandacht woont. In jou. In mij.…