Netgedichten

netgedicht (nr. 22.828):

het verre eiland

zó het landschap willen beschrijven
dat het dorre droog en stekelig
verhard is door de tijd
met verweerde bewoners
als verkromde olijfbomen

er middenin staan

óf hoe het land zich kussen laat
door de kalme zee, Aphrodite
naar haar hand laat dingen

de geheimen nog niet prijsgegeven
alle raadsels komen laten
zoekend verdwalen tussen de verhalen
van een verdwenen stad

de bergen achtergelaten
opnieuw als een spons
mijn dorst gelest