Netgedichten

netgedicht (nr. 48.277):

De juiste snaar

de viool

het is alsof ik de snaren
stilletjes hoor huilen
tranen zich in elke trilling
rond het hout verschuilen

mijn emoties zweven mee
breken met de klanken open
bevrijden dat wat ongemerkt
naar binnen was geslopen

een kamer vol gevoelens
ik zit er middenin
tot aan de laatste noot
lief ik het lied van de violin

... Bij het muziekstuk: “Grandpa’s Violin” ...

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 24 mei 2013

voorjaarsvlinder

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: muziek

muziek

4.2 met 8 stemmen

614

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Alexander Peters, 12 jaar geleden

Wat kan ik er nog aan toe voegen

K.Borgdorff, 12 jaar geleden

Wat een sentimentele vertoning!
Als jullie hier al om huilen, moet ik dweilen
na een concert. En blijft de dichtkunst immer
het zielige kindje dat kusjes krijgt!

AJ Meer, 12 jaar geleden

Klanken van fijne snaren die tranen naar de ogen brengen ... prachtig beschreven

Marije Hendrikx, 12 jaar geleden

Mooi om er zo midden in te zitten en dan geraakt te worden door gevoelige snaren .

Egbert Jan van der Scheer, 12 jaar geleden

En met de trilling der snaren, raken mij ook jouw prachtige woorden Hilly.

Martien Montanus, 12 jaar geleden

Vioolklanken wekken emoties....een mooi zweven Hilly!

Irmlinda de Vries, 12 jaar geleden

Zo zachtjes en fijnbesnaard klinkt het lied van het leven, het zwelt aan en neemt ons in beslag bij het beluisteren... Heel mooi Hilly!

kerima ellouise, 12 jaar geleden

een weldadige mooie bevrijding!

Geef je reactie op deze inzending: