Alle inzendingen over mijn

Om in de rivier van stromend water te drijven vanaf de bron tot aan de monding van de zee speurend naar die éne traan verloren in het water en bleef hangen in het wuivend riet nu jaren later te kunnen schrijven van wat geworden is uit de rivier van herinneringen droeve en ook mooie dingen een kalme zee die mij hopelijk nog enkele mooie…

Er is een web geweven hier aan het raamkozijn ingenieus als kantwerk zo fijn in één nacht kwam het tot leven daar middenin zat de spin met geduld te wachten op haar prooi een vlieg raakte er in verstrikt spin pikte en weg was de vlieg ’n kraai kwam een kijkje nemen bezag met interesse de delicatesse vogel pikte en weg was de spin…

Als de dag van toen ook even weer het nu is, volkomen gelukkig nog onbevangen onbestemd u gewend als intens prachtig mens, 't oudere goud 't gloren hier opbouwt ook een gulle glimlach brengt. Er vandaag geen rouwrumoer van wie ook deze dag overschaduwd, wij deze dag mogen glunderen, het leven opnieuw met taart vieren schuift ook u met haar…

Heb je mijn woorden al gevonden? Ik heb ze verspreid langs de weg de voor jouw zo bekende weg Daar liggen mijn woorden Als bladeren in de wind Straks waaien ze weg voor altijd Het geeft niet Ook zonder mijn woorden vind je je weg wel Moeiteloos Je kent immers de wegen al die je moet gaan…

In het nachtelijke donker, in de stille uren, drijven mijn gedachten mee over de grote levenszee. Ik vaar reeds lang in kalmer water, met hier en daar wat averij, door hoge golven, woeste baren. Ik stuurde af en toe wat bij. Soms is er nog wat deining, een lichte rimpeling… als mijn gedachten wijlen bij een lieflijke herinnering. De…

Lieve vader deze dag is voor jou Wat ben ik blij dat ik weer in tijd terug kan gaan. Als ik wist waar je was in tijd, dan kwam ik langs Helaas moet ik het doen met de herinneringen die er zijn. Ze staan gebeiteld in mijn brein, alleen er komt geen letter meer bij. Vader je tijd voor mij die je had ging snel voorbij. Maar het schiep een…

Verander niet mijn schat, blijf je knap moedige sterke ik, dat mooi open blad vanaf je eerste geboorte kik. Verander niet mijn schat, blijf gelijk ik je zò goed ken, zelfs met jaren die trekken aan je yin en je yang, helemaal geen belang. Verander niet mijn schat, laat de jaren maar voltooien, je groeit mooier en mooier. Leef je zelve…

Mijn vader droeg altijd een pet. Hij was geruit, een hele donk're. Met een drukknoop en een klep. Hij ging alleen maar af in bed. En reed hij op zijn brommertje, de pet ging altijd mee. En maakte hij een ommetje, dan groette hij ermee. Nu hij allang er niet meer is. Terwijl ik soms eens aan hem denk.... dan zie ik nog alleen die pet.…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…

In de voetstap van mijn vader wil ik lopen langs het strand, wil ik kijken naar de zon en genieten van het land. Wil ik dromen,lachen,eten, en van alles wil ik weten. Naar de golven wil ik kijken over hoge wijde dijken, wil ik vechten met de wind, hollen wil ik als een kind. In de voetstap van mijn vader wil ik vrij zijn en tevreden…

ze gooide met grote precisie het tuinhekje in het slot ik bleef even naar haar kijken. moest denken aan hoe ze ooit mijn leven binnenwandelde de zon begon te schijnen ze lacht naar me en ik vraag me af wanneer ze geleerd heeft zo goed toneel te spelen. het moet gebeurd zijn toen ik lag te slapen ze komt terug van een weekend bij…

elke rimpel heeft een verhaal je had veel verdriet en dan is het logisch dat men dat in je gezicht vooral ziet. rimpels en groeven ik ben wel zo iemand die dat slikt als was het zoete koek tot mijn huisarts me vertelde dat het een fabeltje is omdat het zoveel mooier klinkt de waarheid is dat men het gewoon krijgt met het verstrijken…

Ik vind je best een leuke jongen maar ik hou niet zo van mannen tongen mijn voorkeur gaat toch echt naar vrouwen maar ik ben nu nog volop aan het rouwen mijn lieve Emma is aan kanker doodgegaan ze ligt in stilte begraven bij de Rozenlaan het verdriet bekruipt nog steeds mijn ziel ik denk vaak aan hoe ik voor haar viel er gaat geen dag voorbij…

Als de zachte gloed die kaarslicht kan geven Was jij een lichtpunt in mijn leven Helaas door ziekte werd jij gesloopt Niet de genezing waarop zo werd gehoopt Na een korte en oneerlijke strijd Was het uiteindelijk jouw tijd Door een stille wind werd de vlam gedoofd Hopelijk heb je gevonden, waarin je altijd hebt geloofd…

Het is weer vrouwendag En ik denk aan jou Hoe je me voorging In vrouw te zijn In mens te zijn Je wijsheid Je zelfstandigheid Onafhankelijke ziel Dat was wie jij was Dat is wie ik ben Door jouw voorbeeld Vrouwendag is voortaan jouw dag De dag waarop ik de vrouw eer Die mij leerde vrouw te zijn…

Uren hebben we gewandeld dochter en vader vader en dochter Haar hand in de mijne de mijne in de hare hand in hand, kameraatjes Wat hield je m’n hand teder vast je liet m’n hand niet meer los stevig en vastbesloten lopen Samen de VAART er in elkaar niet meer loslaten "de HEMEL op aarde" En Midon je 'hondenbroertje' trouwe eerlijke…

Op dit tabblad Hartenkreet, kun je schrijven wat je wilt. Je kunt er iemand kwetsen, je slaat eens flink op tilt Op dit tabblad Hartenkreet, schrijf je over gevoel En een goede lezer weet precies wat ik bedoel Er zullen altijd mensen zijn, die beter knapper en geleerder zijn als ik Maar zolang ik schrijven mag, bepaal ik en alleen ik…

Mijn dagen gaan nu al zo lang in klamme regelmaat; mijn nachten evenzo want slapen is gelijk aan waken. Mijn dagen, nachten gaan zo moe voorbij, seconden traag, tot in de eeuwigheid, in levenloze regelmaat. Ontdaan van alle lust tot leven is mij mijn einde niet gegeven ; mijn nachten-dagen gaan maar voort in klamme regelmaat van eenzaamheid…

Utrecht, Tivoli-Vredenburg, vrijdagavond 7 april 2017: BRAHMS'ZONNIGSTE Met het Rotterdams Philharmonisch orkest lichtte Rafael Payare als dirigent, door zijn zuid-amerikaanse temperament, met ongekende getalenteerde passie WAGNER, REGER EN BRAHMS op tot inzichtelijke, overzichtelijke maar vooral invoelbare emotie van betoverende zonnestralen…

De blauwe regen heet nu weer wisteria. Dat moet wel, want er is aan hem geen bloempje meer te vinden. Hij was wel blauw toen hij ze had. En trouwens hij heeft nu ook geen blad. Hij draagt nu een wilde pruikenbol, die beslist een kapbeurt nodig heeft. Alle dagen zie ik hem zo onverzorgd. Je ziet niet eens dat hij nog leeft.. Maar ja, dat…

Ik liet mijn gedachten gaan wat mijn handen hebben gedaan in het leven: jurkjes genaaid en truitjes gebreid, engeltjes gehaakt en beelden gekleid landschappen en bloemen gepenseeld korte verhalen en gedichten geschreven, vier bundels uitgegeven, kon er emoties in kwijt ze zijn nu krom gegroeid en moe door al dat gedoe door reuma en…

Zojuist verloor ik weer mijn ziel aan Bach Adagio 'Concerto en ré mineur' het heeft zoveel van verlangen en treur ben vaak door zijn noten en tonen van slag zoals hij gevoelig wenend meevoert langs het hemelsblauw klassiek gelaat van het schoonste wezen op aard, voel dan eeuwige droom die met liefde ontroert kom vrouw, waan der permanente…

Dit is geluk: Dit is de vreugde die langer duurt Dan de eigen dag, dan overnacht; De vreugde die groeit in dromen onbedacht En, voor de zon de witte morgen vuurt, Om roereloze slaper wacht In al der aardedingen donkere pracht; Dit is de vreugde die zich niet meer bezint: O onverwonderd wonder, heilige macht Van 't dagelijks herboren kind…

Getij van Westerstorm en stille wolkendagen, Van zondoorvloeide nevel, mistvergulde dauw, - Alleen de blijdschap van een god kan lachend dragen De zijden weelde van uw weemoeds kleurge rouw. Geen mens doorproeft zo zoet als de eerste rode kersen Der lenten in wier eeuwigheid hij had geloofd, De rijpe wijn die gist in uwe volle persen, De koele…

Er wordt nog steeds beweerd alleen 'De rode wijngaard' in mijn leven heb gesleten kort uit de bocht… wat weet men van mijn tekeningen meer dan twintig zijn ervan verkocht? wat weet men van verzoeken? die ik in dank ontvangen mocht hoogstwaarschijnlijk het begin van langs mijn neus weg: acceptatie voor mij zijn schilderijen evenzo…

Als alles ondoorzichtig Geworden is, als alle Lijnen die tot voor kort Nog zichtbaar waren Zijn vervaagd en niets Meer zich aftekent dan Louter teloorgang Is daar op eens die Schitt'rend zwartbruine kop Die je op mijn schoot legt Met ogen die van amber lijken En die zo veel leven uitstralen Dat ook ik opeens het leven weer zie…

Dwaalde vanmorgen nog Zorgeloos door de Herinneringen van m'n Jeugd - en zie ons Samen met vader achter Het paard naar het Land toegaan - jij ment Het paard - ik draag de Koffie en het brood Voor deze dag - Dit is de gedachte die Bij me opkomt nu ik je Gisteren voorgoed naar De hemel heb laten gaan…

Mijn vader kijkt opzij Mijn moeder toont haar lach Ik weet, het is voorbij Het is wat ik vroeger zag Ingelijst staan jullie samen Zo oud als ik nu ben Jullie gezichten, jullie namen Ze gaven mij een stem Aan het bureau van mijn vader Door de jaren verweerd voel ik het nu nader Hoe de tijd ons verteert…

Het hart waarin te veel smart pompte, kolkte, raasde, oversloeg... het is nog immer één groot raadsel in de beleving van deze dichteres! Het is wennen, altijd leren kennen wat de gevoelens nou werkelijk willen herkennen. Het was, altijd al zo: voorbestemd richting nieuwe tijd om onderdrukte onbewuste bewuste krachten expressief te uiten in…

Zo heel gewoon ongewoon een klein wondermens jij kijkt de wereld aan en ontdekt iedere seconde weer iets wat je niet eerder zag jij keurt ons allemaal met je handjes gemaakt van porselein zo fijn maar jij blijft gewoon blijf maar zo lieve Toon jij bent s'werelds mooiste cadeau.…