11805 resultaten.
Mooie, mooie wereld
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 764 We genieten met volle teugen, Moeder Natuur laat ons hier ieder jaar op verheugen.
Het is een mooie, mooie wereld.…
moedersdag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 laten
moeders
zijn als de natuur op moeder aarde
die met fijnzinnige spitsvondigheid
in elke jaargetijde van het leven
ons steeds haar zon schijnen laat…
NATUURLIJKE MONUMENTEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 50 Moeders en bomen *
verdienen monumenten
natuurlijk geen beginnen aan
- er zullen te veel van komen
en daarom maakt iedereen
voor zijn moeder een
monument in zijn hoofd
naar eigen wens
dat staat niemand in de weg
en blijft altijd staan
bomen vallen om –
als ze goed ziek zijn
of slecht geworteld –
door de wind
leggen zich neer…
Beltane Haiku
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 105 Zinderende zon
De bloemetjes en bijen
Vatten vuur en vlam
Freya ontkleedt zich
Het wordt een warme zomer
Vruchtbaarheid alom
Veulens in de wei
Jong verliefden in het gras
Moeder Natuur lacht…
Moederdag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 Alle moeders mogen in
het zonnetje gezet
worden,
daar is natuurlijk niets
op tegen.
Dit jaar is het een
andere Moederdag
dat wij gewend zijn.
Niet iedereen mag naar
zijn moeder toe
vanwege het virus.
Het is heel erg als dat
niet kan
en mag.…
Winterkoning
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 475 17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet…
Mijn heide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 217 Als de zon schijnt
over mijn mooie hei
Komen gedachten in mij
en verdwaal ik
in stilte en rust
Geniet van het een zijn
met de natuur
Vergeet ik elk uur
en hoop dat ik niet verdwaal
of de weg kwijt raak
Maar kom altijd op het juiste pad…
winters moment
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 280 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
regen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 168 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.
de regen daalt nu heftig neder
het levensvocht voor vele dingen
laat dier…
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
Topcrimineel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 87 Natuurlijk heeft zo ’n boef een trotse moeder:
“Mijn zoon is toch maar mooi het grootste loeder.”…
natuur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 het is pijnlijk
te zien hoe
de walvis
met haar jong
duizenden kilometers
door de oceanen aflegt
op weg naar voedsel
en dat het jong
het dan net niet redt
en de moeder
zoveel moeder
zal teruggaan en
opnieuw een jong dragen
onze camera's zien dat
terwijl we er niets aan doen
natuurlijk niet
maar walvis omarm ons
want…
Ontluiken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 86 laat de lente ontluiken
opdat ik me kan verliezen
in de boezem van Moeder Natuur
mij te laven aan ongekende kleuren
geuren zullen verleiden
alleen nog omhoog te komen
om adem te halen voor heel even
lente overspoel mij…
geboorte
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.199 tegen de elementen van de natuur
In het donker staan wij
moeder en kind
te wachten tot de hemel
ons goed gezind zal zijn;
en ik besef plots
dat de tijd
ons van rol heeft doen wisselen
Als het weer droog is,
wordt zij geboren uit mijn armen…
Het is Lente
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 158 Zonnetje aan blauwe lucht
Zwaluwen in vogelvlucht
Zandkasteel door kind gemaakt
Moeder Natuur is ontwaakt!…
Alzheimer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 185 Wij moeten goed voor
haar zorgen,
natuurlijk doen we dat
met liefde.
Het doet pijn en verdriet,
als je je moeder zo
achteruit ziet
gaan.
We zullen er voor je zijn,
maar wij vragen ons af
of
je dat begrijpen zal.
Lieve moeder, we
maken ons zorgen.....
één ding moet je weten,
wij houden van je.
Liefs,
Je kinderen.…
Lethargie
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 376 Gevangen in de sluimering van de dag
Alsof je in de wolken loopt
Verdwaald in de somberheid van de hemel
Overgegeven aan de mist der verblinding
Fysieke transformatie van Moeder Natuur in extrema
Donkerte omarmt de ziel
Lethargie vervult het "Zijn"
En men schrijnt
Niets is het bestaan…
Wentelen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 196 ik wentel me in jouw armen
samen kijkend naar het ontluiken
van Moeder Natuur
kriebelen nieuwbakken sprietjes
geurt heel voorzichtig
een kleurrijke bloem
hoe licht danst een vlinder
trek je mij dichter almaar dichter
naar je toe…
Voorjaar
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 939 Moeder probeert te troosten
en heeft een arm om haar heen geslagen.
Fotogenieke brandnetels staan
aan de rand van het bouwterrein.
Met de natuur valt niet te spotten.
De zon overweldigd het jonge gras.
Onstelpbaar lijken de tranen nu.
Moeder spreekt woorden van troost.
De grond broeit, kauwen pikken driftig.…
Otorongo
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 646 de natuur sierde mij
met ronde zwarte vlekken
mijn territoor bescherm ik
krabkrassen zijn mijn merk
lenig beweeg ik mij
door nevelwoud en water
mijn prooi vervolg ik
spring, met dodelijke klauw
de dood brengt leven
moeder aarde geeft en neemt…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 716 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 156 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 179 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 128 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Natuurlijk is het de natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel
ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…
koorddanseres 2
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 899 het aardse volk heeft hem ontnomen:
van Zijn moeder; de koorddanseres.
ze mag, waar hij is; niet meer komen.
want ze huilt; en ze lijkt aan de fles.
en hier in m`n hart,
heersen kommer en kwel.
mijn moeder; natuur,
begrijpt dat wel,
als ze mij even laat zweven
tussen Haar en Hem...…
Heen gegleden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 709 de moederschoot
waarin ik me tot nu toe
veilig waande is verdwenen
daar ze vannacht
zachtjes van ons
is heengegleden
hebben we haar
teruggeven aan
Moeder Natuur
zachtjes dwarrelt
sneeuw als 'n deken
om ons heen
tikt de klok gestaag
toch voel ik me leger
ieder uur…
murw gebeukt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 45 klanken
moeder natuur omarmt mijn broos gemoed
ach hoe moet ik haar toch danken
zij laat me weer zien hoe het leven moet…
Natuur, zo zacht
poëzie
5.0 met 2 stemmen 421 lei mij door 't oneffen land
gelijk een kind aan 's moeders hand?…
waar is het gedicht?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 Spinoza dacht al eens dat het
een lettercombinatie was voor 'natuur'
'natuur' is ook dat weer
dus je kijkt en je kijkt
naar het wegvliegen van de vogels
wat zoiets is als wegvliegen naar het leven
of er vandaan en dan
vraag je naar het gedicht
dat geen antwoord heeft
en alleen iets zegt…