Alle inzendingen over moeder-natuur

Een vader een moeder, wat wens je als kind nog meer. Ik voel me waardeloos, een meisje dat in de steek wordt gelaten door haar vader. NATUURLIJK doet het me wat. Maar voor je gevoelens uitkomen, nee dat kan ik niet, bang om in tranen uit te barsten, nee dat wil ik niet. Ik laat het rusten. Ik kom hier uit, hoe?…

Is nu beheerder in een fietsenstalling en heeft natuurlijk een goed invaliditeitspensioen!…

verlies van mooie zinnen, moeder een grote taal en het standpunt van.. een aarde, die niet lezen kan…

stille landing op moeder aarde De natuur gaat zijn gang Het eeuwen oude proces Dat herfst heet Nog even genieten Van die mooie goudkleurige bladeren Voordat het donker wordt Herfst, blijf je nog even weg...?…

zij zal haar armen om je sluiten en je het hart van moeder natuur tonen Haar schoonheid herstelt de eeuwige pijn Pijn gevuld met haat door het duister een gedoofde vlam zal weer branden Als de aarde weer herstelt en de ziel weer terugkeert in jullie koude harten der haat…

via het famke in mij draag je beeldherinneringen met je mee die hand in hand gaan waaieren bladzijden van het leven uit over de stadsrand in eigen geluid om het met letters in groeven en lagen te dichten dat telt en weegt regelt moeder natuur wel je persoonlijke herinneringen voor de toekomende tijd…

tussen grijs en grauw brengt één ijspauw kleur in de morgenstilte.…

sierlijke vleugelslagen maken hevige wind een bruinwitte schicht raast sneller dan het licht Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn…

Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

In de stilte sluimert het geluk in de stilte sluimert haar geheim ze geeft het niet prijs ze gaat niet open of geeft zich bloot, daar, daar in het woud waar takken en bomen een dicht gegroeid bos vormen, daar heerst de stilte, het evenwicht en de harmonie van de natuur, van Moeder Aarde; ze geeft zich niet prijs, ze geeft zich niet bloot…

was ik een blonde raaf maar u vond me altijd braaf terwijl ik kogels vond op zolder daar in ons huis ver in de polder kreeg u op een dag een folder over de natuur die moest genieten van uw tedere voelsprieten of u eens pootje wilde baden, in een meer gevuld met zaden aan u geschonken moeder Aarde gewoon uit aardigheid, wat aarde.…

animal rationale voor hem een heilloos avontuur waren En zullen zijn zolang hij als zijn grootste vijand blijft zien moeder natuur...…

Moeder natuur zegt: zonder vaderland kan ik niet leven. Het gras flirt met meibloempjes ook in april of juni. De zuidenwind neemt fijn Sahara zand mee niet tegen op te wassen. Mensen en dieren hebben een ander soort vlees gewicht in de schaal. De zee schudt haar buik maar krijgt het plastic er niet uit.…

Hoe je vooral buiten weleens zei die couperose zo vervelend zichtbaar te vinden, want ijdel tot het eind. De snottebel die tijdens een wandeling soms aan je neus kon blijven hangen, ergerde je, want 'van oude mensen'. En nu is het drie jaar geleden dat je ontleefde lichaam onder een zwart granieten plaat verdween. Agnus Dei, dona nobis…

het lijkt weer een beetje op winter over de velden ligt een laagje sneeuw als een warme donsdeken dit vooral vanuit je warme kamer bekeken voor even maar lijkt het of moeder natuur je zorgzaam onderstopt en de wereld buiten heeft zich als een vlinder tot iets zuiver teers en lieflijks ontpopt deze werkelijkheid is mooier dan het…

kwetterende vogels spelende kinderen ontluikend groen brengen de lente tot leven de sneeuw is verdwenen; heeft zich aan de warmte overgegeven, de natuur staat paraat voor een nieuw seizoen. ik kom binnen en zie dat de telefoon meldt dat mijn moeder zojuist heeft gebeld… zou ze aangifte hebben willen doen van Zinvol Natuurgeweld?…

Terwijl moeder natuur waakt en ik een zucht van verlichting slaak.…

Zo innig aan elkaar verknocht Toch stadig aan elkaar losgelaten, Zoals dat hoort in een kinderleven Dat ongemerkt uitgroeit tot volwassenheid - Veranderende klankkleur, Die de volgende fase aangeeft In een natuurlijk ontwikkelingsproces: Moeder die haar dochter Als gelijke aanspreekt nu, En die in haar ogen De volwassen vrouw herkent…

Ja ik ben trots om wie je bent om hoe je denkt je eigen ik je stijl, je goede lieve jij want dat is wat jij brengt in eigen mening altijd onderbouwd met gevoel ja ik ben je moeder dat zal ik altijd blijven je weet wat ik bedoel ik zeg het misschien te veel ben te bezorgd maar weet je mooie man jij kan het van nature en daarom…

Ik hield van mijn moeder. Als enig kind natuurlijk. Als oude man vandaag. Elke dag opnieuw. Ondanks vader. Dankzij haar voel ik nu, wie ik altijd al was. Wie ik zijn wil. Haar kind. Altijd ben.…

Stuurloos vaart Moeder Zee op zoek naar een veilige haven. De ijsbeer gelooft niet meer in ijskoud geluk. Ketting zaag - bomen vallen bij bosjes. Erosie - het asfalt verbreedt de natuur versmalt. Sinds de laatste klimaattop ijsbeert hij niet meer.…

De een wordt slachtoffer, de ander overleeft als Gaia vecht om de natuur te laten zegevieren. De stilte van de berg, die een hoogtepunt bereikt een ejaculatie van lava bedekt moeder aarde. De werkelijkheid ondraaglijk, niets is meer wat het lijkt als Gaia vecht voor het behoud van haar natuurlijke waarde.…

De band tussen moeder en kind is een onlosmakelijke staat ook los van welke willekeurige wetenschap Maar toont telkenmale aan dat de vader vooral z’n best moet doen iets van dat natuurlijke te veroveren Deze schrijver en zeer invoelbare vader zal daar meer dan z’n best voor doen In het besef, dat het, het kind is onze gehandicapte…

kort of lang, ononderbroken aan de weg van een kind, mens die onvoorspelbaar is voorzegd het is de moeder, onze moeder de eerste vrouw van nabij die eeuwig aanwezig wil blijven in de stromingen van ieder getij ook als ik, de volwassene zelf zijn eigen gedicht wil schrijven moeder laat nooit los dat staat het gevoel niet toe…

In een bos met naaldbomengeur gevuld verlies ik al mijn spanning en ongeduld Een kabbelend beekje met koel helder water legt mijn zorgen opzij voor een weekje later Geen stadse herrie of verbouwende buur maar de simpele geluiden van moeder natuur even leven als in een utopische droom door een weekje vakantie op de Veluwezoom…

Gif in grond In aderen Het maakt alles kapot Vernietiging Tot in de kern Koud en kil verrot Emotie Die geen grasspriet Geen madelief laat staan Snijdend Als een mes Gevoelens die langzaam vergaan Is het gif dan uitgewerkt En alle leven Dood Transformeert Moeder Natuur Nieuw leven Uit Haar schoot…

nest en territoir moeder hem verdrijven…

beschut in ons warme huisje met buiten harde wind en regen waait de internet verbinding steeds weer uit en aan, als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen maar mijn humeur gaat langzaam en grondig naar de maan had ik niet voor negen euro negenennegentig één gigabyte gekocht voor de verbinding met heel het al en zijn sterren? waarom…

Toen Judith Holofernes' donker hoofd Zag in de tent op 't gouden praalbed stil, Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil En 't oog van laatste leef-glans was beroofd, Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt, Veilig bezittend wie zij 't leven nam, Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…

bossen en velden stellen ten toon de overgang van een seizoen goudbruine kleuren bedekken in vorm van vallende bladeren wat paadjes en wegen deze stomme film schept sferen en geuren met als ondertiteling: “de herfst ligt op de grond”!…