Elegie
Hoe je vooral buiten weleens zei
die couperose zo vervelend zichtbaar te vinden,
want ijdel tot het eind.
De snottebel die tijdens een wandeling
soms aan je neus kon blijven hangen,
ergerde je, want 'van oude mensen'.
En nu is het drie jaar geleden
dat je ontleefde lichaam
onder een zwart granieten plaat verdween.
Agnus Dei, dona nobis pacem.
Er is geen wijken aan het verdriet.
En dat is mooi. Ik wil het ook niet.
... Moeder ...
Schrijver: Waldemar Vogelenzang, 4 november 2015Geplaatst in de categorie: verdriet