Alle inzendingen over momentopname

Onze verantwoordelijkheid voor ‘t welzijn van de aarde wordt met de mond beleden warme adem zonder waarde de mens verstoort ‘t milieu geen auto die zichzelf rijdt Gaat ‘t om materiele zaken zoals olie op de noordpool planten we onze (geur)vlag renoveren gelijk de vloot schuwen geen koude oorlog om het laatste restje…

zomaar zitten op een bankje geen gejoel en geen gejaag mijn handen in de zakken en m’n oren in de kraag dat is alles…

rottingsproces, celdeling ook wel kanker genoemd kinderen komen ter wereld om te sterven, groots de dingen die ze erven het is een momentopname 'en als je de dood niet kent dan kun je eigenlijk niet leven, want dood dat zul je altijd zijn en het leven duurt maar even' (Neerlands Hoop) morgen ga ik genieten carpe diem in slow motion…

graven alleen de drukte voorbij van de eendagsvliegen ik voel me verbonden met de overkant waar er rust is niemand me opjaagt waar is mijn hart dat geloofde in vriendschap voor het leven nu omgeven door een zwarte kleur de nacht valt vroeg binnen ik verdwijn als een stip in de duisternis mijn ogen vallen toe een verscheurende momentopname…

Een momentopname die diep ingrijpt en indrukwekkend invoelt in onze menselijke geest. Een eeuwenoude handelwijze die vandaag een traditie viert die nog nooit uit de mode is geweest.…

jongen zegt: "hier aan de zee, kan je zien tot je ogen ophouden"…

werk in uitvoering had de eerste indruk kunnen zijn ware het niet dat de bever zich heeft laten inspireren door een zekere Nefertete dit te mogen aanschouwen langs de oevers van de Glomma is niet een ieder gegeven vandaar dit bewijs in full-colour een kunststukje dat helaas alweer bijna verloren moet zijn gegaan…

Een gele maan kijkt me aan tussendoor de kale takken van de winterbomen in dit naakte bos de koele waarheid vinden lijkt makkelijker in de volle zon maar eigenlijk wil ik niet zoeken niets vinden wat ik niet al wist opgesloten in een momentopname kom ik niet verder in het denken over oorzaak en gevolg laat staan dat een oplossing ruimte…

Een momentopname dat schreeuwt. Je hebt nood aan dat moment, vol begrip en erkenning liefst leunend op een schouder, wachten op een antwoord ze te delen met anderen.…

Die het wazig schrift spiegelen, onbeduidend verloren naast, de afgeleefde kleurenfoto als vervallen momentopname. Wij, jij en ik, onze tienertijd, praten over overmorgen op een oud verweerd bankje. Vandaag, een vale afdruk van een vergeelde horizon, met ik, nu in mijn eentje.…

Ik kotste mijn darmen eruit en mijn maag bleef steken in mijn verkrampte keel, waardoor ik stikte en in die ademloze momentopname lachte ik stervend al mijn kennis weg, niets wetend als een pasgeborene werd ik herboren. Lachte God mee.…

daar sta je dan in jouw omkaderd stukje wereld voor eeuwig vastgepind in de tijd een onschuldiger onwetender zelf naar de toekomst te zenden voor toekomstig bewijs dat je ooit dit ook was objectief gezien een flits en voor eeuwig is je plaats en tijd vastgelegd het recht om te zijn het recht op jouw verhaal je bent nu een ander en toch…

Aan de veranderlijke horizon verschijnen nu andere sterren, de ene als een momentopname terwijl een andere op lange termijn, de herinnering vanuit het verleden wordt nog even gereikt tot zowaar een stroom van traandruppels vloeit over de wangen bij het we(d)erzien.…

Hoe uniek in kleur en vorm ze zijn, zij zetten hun gedrevenheid voort door allerlei kussen te delen die heel zacht en teder aanvoelen tegelijk word ik plots overvallen door fracties onzekerheid Het fenomeen is meer dan momentopname, daarenboven vliegen ze tot een wolkje bijeen.…

Wat is mooi wat is lelijk wat is goed en wat is slecht In het Noorse Bergen weer een dag met die daar altijd aanwezige naargeestige regen één zo’n dagje in de Sahel zou echt mooi en gewoon een zegen wezen Mooi lelijk goed of slecht hangt af van de omstandigheden Dat mooie schilderij van een of andere onbekende schilder helaas in geld zo…

Hoe jij mij hebt begrepen en verstaan, gekend en geweten als momentopname van waar ruimte en tijd wel of niet bepaald waren Maar ondanks alles blijft het lichaam drijven in een bad ergens tussen vrijheid en geluk terwijl mijn hart en ziel proeven van uiteenlopende geneugten; een eenzaamheid nabij.…

balken ezels lang gerekt ze zijn misschien cretenzer het is hier ochtend in november geen haan die kraait de wind staat stil het licht gaat temerig aan de zon bewolkt de lucht wordt bevlokt stralend wit op straat gesmolten de zwijger wordt gewekt in stof die noopt tot spreken reeds dagen aan een stuk de wereld staat onder druk de telefoon…

-------- -------------------- grutto waadt door groen in de verte woedt de stad onhoorbaar vliegtuig -------------------- --------…