Alle inzendingen over morbide

Een dame uit Haarlemmerliede was dit standpunt iets te morbide. Zij zelf had een nicht, gepiercet, géén gezicht! Dat kun je dan ook wel verbieden...…

Met zijn spelletjes, met zijn speeltjes Hij speelt hoog spel 27 de leeftijd van het eeuwige jong Of van de club 27 Een morbide gedachte Een gedachte die op 21-1-22 overwaait Andre zegt niet te kunnen voldoen aan de verwachtingen van zijn verloofde en daar kan ik mij iets bij voorstellen, maar zijn eindigheid in zijn jonge leven ook, hoe morbide…

Steeds dichterbij de dood schuif ik aan; hij is mijn vriend, hij is mijn vijand maar ik ga nog niet naar zijn land ik ga naast hem staan niet tegenover hem en zo houd ik mezelf in deze morbide waan.…

Ook vanavond zal ik je favoriete leproze zijn. Zie mijn handen verdwijnen waar jouw lusten beginnen. Op dat onbarmhartige eiland van je koortsdroom zal ik je vochtige dieren koesteren en strelen. Wat dan gezegd over je achterlanden die gaaf en ongerept om tuchtiging schreeuwen. Je warme ademt zuivert mijn wonden, als balsem, als wierook..…

Een scherpe naald de ziekte verspreidend Door drugs de dreiging niet beseft De dood die zo haar onderdaan treft Met HIV morbide de lust begeleidend Zo verdraait men in walgelijk groepsverband Een kennis tot ongewild bloedverwant…

Het is een tikkeltje morbide Dat elke kaaskop die die Ross bezoekt Na korte tijd kan worden afgeboekt, Dat heeft verdacht veel weg van genocide. Victor Hugo, een beetje vrij vertaald: “Geschiedenis wordt altijd weer herhaald.”…

gezien zo gaat dat,geeft niet zei je zachtjes tegen mij je ogen waren jachtig bewegingen te snel stilte had je niet als vriend onrustig was je wel praten hand in hand wij tweeën op een eenzaam strand we wilden verder samen uit het leven op los zand jij was lucht voor hen ze negeerden je volkomen gebruiken deden ze je ook voor hun morbide…

Haar morbide spel kreeg me stil.…

denkt hij vaak morbide want gaandeweg krijgt zij steeds minder zin.…

depressie kan verworden tot sluipmoordenaar zij dringt ongevraagd binnen in schijnbare veiligheid waar wijkplaats zou zijn het benauwende net wordt aangetrokken rond resten levensblijheid duister groeit tot morbide zwart, verstikkend is de ademnood angst gruwt met golven hoeveel kan een mens verdragen vóor hij het zegel verbreekt…

soms ontspoort het spel op het slappe koord in macabere scenes waar twijfel danst aan de rand van mogelijkheden toont salto mortale beelden een korte view van actie waar reactie eindigt in de fataliteit van een nog warm lijk toch overheerst de lach realiteit zonder dit morbide moment zijn wij onze drivers kwijt vaak gaat…

een bakhuis van opslagverzamelplaatsen het dakgebinte zweeft boven zijn pompsteen daar stoot hij zich af en toe bij het afkoken van zijn maïskolven Hij houdt er een bijverdienste op na afgezien van het pijpen rollen snuift hij iedere dag een beetje uit de urne van zijn dode vrouw Op die manier komt hij ook nog eens in haar Dat zijn morbide…

Als ze zullen komen om me aan de tand te voelen over alle wandaden, al of niet door mij begaan, begeerte of de schaamte die me teistert, de onrust die me pelt, tot op de lagen van mijn kaal gedaante, spiegel van een morbide code.…

Zij vindt het soms zo somber, morbide, spiegelend, vaak banaal. Zij neemt dan maar een wijntje met ijsklont en duikt met haar koptelefoon op in de Franse taal. Zo zitten wij dan aan de keukentafel, soms ieder in zijn eigen ding verstomd. Dan weer gierend van de lach, terwijl de ijskast zich gezellig kouder bromt.…

Een morbide fantasie in een kasteeltoren Sereen huilende ogen als spiegels gebroken Een dans met messen om ons gevoel te bekoren Bloedend, we hebben ons op onszelf gewroken De satijnen lakens met bloed doordrenkt Wonden branden, vlees dat schroeit Onze jeugdige schoonheid bruut gekrenkt Onze bizarre geesten door dat schouwspel geboeid Een…

Als ze zullen komen om ons aan de tand te voelen over alle wandaden, al of niet door ons begaan, begeerte of de schaamte die ons teistert, onrust die ons pelt, tot op het bot van een kaal geraamte, spiegel van mijn morbide code als onvoorspelbaar lot.…

straat violist met trieste melodieën zwarte vliegen op een rottend lijk troebele blik tussen angst, gewenning ogen die mensen aankijken, verschrikking een zwaarmoedig getrommel, dodenmars verminking, en bloedend schrijnend letsel omdat magen slechts honger voelen en ogen die geweerkogels vrezen lijken zien, vel over been verhongerd in morbide…

trommels van treurende boden zij slaan op de hik hikkerde hik hik ik hoor het schoffelen als valse violen snaar slof snaar snaar de juiste tred om achter doden te dolen het blijft een hopeloos gebaar slof slof slofferder slof sprakeloos dof rom rom rommerde rom mijn doel lijkt bereikt de symfonie der tranen wordt allengs ingezet morbide…

uit over blije jonge mensen met geluk dat zij door één kogel de eeuwigheid vonden zonder te lijden in de hemelse sfeer te verzeilen om te rusten in gelukzaligheid soldaat eerste klasse van den Vijver een ovationele schotwonde in de buik tijdens de strijd in de komediantenrevue hij schaterlachte zichzelf morsdood zijn trukendoos werd een morbide…

In 2012 gaat de wereld ten onder Nou is dat bericht niet echt heel bijzonder Het is een gegeven dat veel mensen lijden aan deze verslaving: het einde der tijden Een plotse gammaflits of zonnevlammen zouden de aarde fataal op kunnen warmen Het broeikaseffect is wellicht ecocide Ach, dit soort verhalen maakt mij heel morbide Maar: Wanneer…

Eens zag de mensheid in China Een metropool morbide aangedaan Door een virus genaamd Corona Het wereldnieuws verslaan Sommigen kon het niet bommen De uitbraak voelde ver van hun bed Ze sliepen de slaap der dommen En droomden zich onbesmet De ziekte woedde onstuitbaar Woekerde in Tehran en Milan En bleek niet meer alleen maar Een rampspoed…

Hoe is ’t in een oorlog te sneven als de dood loert 24/7 Wat voel je als speelbal van krijgsheren die morbide tactieken savoureren? Hoe stolt nachtmerrie die bewaarheid wordt Als je thuis naar de filistijnen gaat Wat als levenslust wordt gestopt Rijdt men zo hoop voorgoed in 't slop?…

Ondergronds Een kern van vuur Gevangen in een kiem Smachtend, Wachtend op de streling van de gulden vlam Ontploffend, hoogworstellend, vrijbrekend De kleur die ons naar het licht leidt…